اطلاعات تخصصی
موارد مصرف فن دی مترازین تارترات
فندیمتراین یک محرک مرکزی با فعالیت سیمپاتومیمتیک غیر مستقیم و با عملکرد های مشابه با دگزامفتامین است و به عنوان داروی کم کننده اشتها در درمان کوتاه مدت چاقی کاربرد دارد اگرچه دیگر، مواد محرک جهت این کاربرد توصیه نمی شوند. دوز معمول آن 35 میلی گرم، 2 یا 3 بار در روز و به صورت خوراکی و قبل از غذا است. یک دوز جایگزین 105 میلی گرمی در صبح که فراورده ای با آزاد سازی اصلاح شده است قابل تجویز است. از فرم هیدروکلرید دارو به صورت مشابه استفاده می شود.
فارماکوکینتیک فن دی مترازین تارترات
فندیمترازین به سهولت از مسیر گوارشی جذب می گردد و در ادرار به صورت تغییر نکرده و بخشی به صورت phenmetrazine و دیگر متابولیت ها دفع می شود.
عوارض جانبی فن دی مترازین تارترات
همانند دگزامفتامین سولفات. در بعضی از بیماران تحت درمان با این داروهایپرتانسیون ریوی و نقص دریچه ای قلبی گزارش شده است. در مورد این عوارض جانبی و راههای پیشگیری به مبحث fenfluramine hydrochloride رجوع کنید. این دارو را همراه با دیگر داروهای آنورکتیک (کاهش دهنده اشتها) و حتی در طول یکسال از مصرف آنها نبایستی استفاده کرد.
تداخلات دارویی فن دی مترازین تارترات
فندیمترازین تارترات یک سیمپاتومیمتیک با فعالیت غیر مستقیم است که همانند دگزامفتامین با یک سری از داروها می تواند تداخل داشته باشد.
دارو های هم گروه فن دی مترازین تارترات
گروه C
در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.
