در حالی که این ماده معدنی معجزه آسا نقش مهمی را در تمدد اعصاب و استراحت دادن به اعضای بدن ایفا می کند، کارشناسان بهداشت و درمان بر این باورند که نیمی از جمعیت کشور دچار کمبود منیزیم هستند.

آیا شما هم دچار کمبود منیزیم هستید و از یکی از علائمی که برای کمبود منیزیم ذکر شد، رنج میبرید؟ این ماده معدنی برای بیش از 300  واکنش  مربوط به شيمى حياتى يا زيست شيمى در بدن، از شل کردن عضلات گرفته تا تمدد اعصاب، منظم کردن ضربان قلب، کمک به حفظ سیستم ایمنی بدن و استحکام بخشیدن به استخوان بندی بدن، بسیار مهم و ضرورری است.  عنصر شیمیایی منیزیم را یک ماده معدنی  بسیار آرامش بخش و مفید برای تمدد اعصاب تصور کنید، زیرا باعث تنظیم ضربان قلب، تقویت عروق خونی، تقویت عضلات بدن شده و از دردهای شدید و ناگهانی و همچنین تکان های غیر ارادی پاها جلوگیری می کند. منیزیم برای کنترل قند خون، فشار خون، سنتز و همنشت مواد پروتئینی و حتی سوخت و ساز بهتر بدن، بسیار مهم و ضروری است. در واقع، سازمان غذای و داروی اروپا بر این  نکته تایید دارد که منیزیم در رفع خستگی  مفرط بسیار موثر است.

با توجه به سودمندی و مفیدیت ماده معدنی منیزیم و عواقب کمبود این ماده معجزه آسا در بدن، اگر شما هم جزء آن دسته از افرادی هستید که از دچار کمبود منیزیم هستید، آیا بدین علائم واقف هستید؟ آیا تاکنون تجربه اسپاسم عضلانی و یا بی خوابی های مداوم را داشته اید؟

علائم کمبود ماده معدنی منیزیم

• خستگی مفرط
• ضعف عضلانی
• گرفتگی و انقباض عضلات، دردهای شدید و ناگهانی
• تکان های غیر ارادی پاها یا دست ها در هنگام خواب
• آسم
• سندروم پیش از قاعدگی
• سردرد های مزمن
• عصبانیت
• بی خوابی
• حالت سرگیجه
• زودرنجی
• افسردگی
• بافت های توده مانند
• فشار خون بالا
• عفونت های باکتریایی یا قارچی مزمن
• التهاب و آماس بدن
• دردهای شدید در ناحیه قفسه سینه
• نامنظمی ضربان قلب
• پوکی استخوان

وضعیت سلامت بدن در صورت وجود مقادیر ناکافی از ماده معدنی منیزیم در بدن

برخی شرایط خاص پزشکی به گونه ای با کمبود ذخایر منیزیم در بدن در ارتباط هستند. برای مثال، دیابت نوع دو، سندروم متابولیک، سخت شدن شاهرگ ها (تصلب شرايين )، ناراحتی های قلبی مرتبط با سرخرگ هاى كرونر قلب، سرطان روده بزرگ، گرفتگی عروق قلب، سختینگی یا تصلب بافت های بدن، بیماری پارکینسون و سندروم خستگی مفرط.

علل کمبود ماده معدنی منیزیم در بدن

بخش بزرگی از جمعیت ایران از کمبود شدید ماده معدنی منیزیم در برنامه غذایی خود رنج می برند؛ بدین معنا که ما مواد غذایی را که سرشار از ماده معدنی منیزیم و دیگر مواد پروتئینی مفید برای بدن است، از برنامه غذایی  خود حذف کرده ایم. ما معمولا مقادیر کمتری از ماده معدنی منیزیم حتی کمتر از حالت نرمال و طبیعی آن را از غذاها و مواد خوراکی دریافت می کنیم. سهم خوراکی هر فرد بزرگسال از ماده معدنی منیزیم، 420 گرم در روز است؛ با این وجود، مقدار متوسطی که هر فرد در طول روز دریافت می کند 323 گرم است. در خانم ها این مقدار 320 گرم در روز است؛ در حالی که آقایان روزانه تنها 228 گرم منیزیم از طریق مواد خوراکی دریافت می کنند. به طور متوسط  68 درصد این مقدار جذب بدن خانم ها می شود. پزشکان بر این عقیده هستند که این مقدار ماده معدنی منیزیم برای عملکرد مطلوب اعضا و دستگاه های مختلف بدن بسیار ناچیز و ناکافی است.