سرگیجه را می‌توان به چیزهای مختلف برای افراد متفاوت تعبیر کرد و می‌تواند به دلایل یا موقعیت‌های مختلف ایجاد شود. بعضی از افراد این وضعیت را به صورت احساس گیج خوردن توصیف می‌کنند، در حالی که برخی می‌گویند احساس می‌کنند دنیا دور سرشان تاب می‌خورد. گروه دیگری ممکن است آن را بصورت احساس عدم تعادل دریافت کنند در حالی که سایرین ممکن است برای توصیف آن برای اشخاص دیگر مشکل داشته باشند.
برخی از کسانی که این حالت را تجربه می‌کنند، ممکن است همراه با آن تهوع، استفراغ یا احساس ضعف شدید یا غش داشته باشند.
سرگیجه به خودی خود یک بیماری یا وضعیتی خاص نیست بلکه علامتی از مشکلاتی دیگر است که بر شخص اثر می‌گذارد.
این وضعیت اغلب اوقات با گذشت زمان از بین می‌رود. در بعضی موارد، به راحتی برطرف نخواهد شد. خوشبختانه روشهای متعددی برای درمان سرگیجه وجود دارد.
یک پزشک در نظر می‌گیرد چه چیزی علامت را تولید می‌کند و سپس برای درمان پیشنهاداتی می‌دهد که می‌تواند شامل دارو، تغییر شیوه زندگی و یا حتی جراحی باشد.
حقایقی کوتاه در مورد سرگیجه و نحوه خلاص شدن از آن:
- می‌تواند تدریجی، ناگهانی و با علل مختلف باشد. اگر شدید باشد یا بیش از یک هفته طول بکشد، باید به پزشک مراجعه کرد.
- آن را می‌توان با دارو درمان کرد.
- گاهی ناشی از کم آبی بدن است. نوشیدن آب در بسیاری از موارد می‌تواند آن را کاهش دهد.
- سرگیجه معمولا بدون درمان بهبود می‌یابد.
داروهای مورد استفاده برای سرگیجه
در اکثر موارد، هیچ دارویی نیاز نیست، اما برخی داروها وجود دارند که می‌تواند برای درمان علل اصلی موجب آن استفاده شود. بسته به علت، داروها شامل موارد زیر است:
- داروهای ضد اضطراب، هنگامی که سرگیجه ناشی از اختلالات هراس یا مشکلات بهداشت روانی ایجاد شود، استفاده می‌شود.
- داروهای آنتی کولنرژیک یا آنتی هیستامین که ممکن است سرگیجه را کاهش دهد.
- اگر مرتبط با میگرن باشد، داروهای میگرن استفاده می‌شود.
هر یک از این داروها می‌تواند علت زمینه‌ای را درمان کند، مانند ایجاد مایع در گوش، اضطراب، عوارض جانبی دارویی خاص یا دلایل دیگر. اگر این درمانها به کاهش سرگیجه کمک نمی‌کند ممکن است نیازمند تغییر شیوه زندگی و یا مراجعه به پزشک باشد.
تغییر سبک زندگی
اگر دارو به درمان سرگیجه کمک نمی‌کند، فرد ممکن است نیازمند تغییر در شیوه زندگی باشد. این تغییرات می‌تواند خیلی ساده همچون نوشیدن آب بیشتر و یا سایر مایعات باشد تا آب بدن حفظ شود یا اینکه به هنگام بروز این وضعیت دراز بکشد.
برخی از اقدامات افراد برای رفع سرگیجه عبارتند از:
- دراز کشیدن و بستن چشمها
- طب سوزنی
- نوشیدن مقدار زیادی آب و حفظ میزان آب بدن
- کاهش استرس و کنار گذاشتن مصرف الکل و دخانیات
- خوابیدن در ساعاتی طولانی
چندین روش درمانی وجود دارد که برای کمک به کاهش سرگیجه می‌توان استفاده کرد همچون مانورهای موضعی، درمان تعادل و روان درمانی.
- مانورهای موقعیت سر: روشی که مانور اپلای نامیده می‌شود ممکن است به رفع احساس سرگیجه کمک کند. این روش شامل حرکت دادن موقعیت سر به شیوه‌های خاصی است برای تغییر بلورهای کوچک کلسیم که موجب گیج رفتن می‌شوند. فرد قبل از استفاده از این روش باید باپزشک خود صحبت کند.
- تعادل درمانی: تمرینات متعددی وجود دارد که افراد می‌توانند برای آموزش بدن خود برای تبدیل شدن به حساسیت کمتر به حرکت انجام دهند. اگر سرگیجه ناشی از یک مشکل در گوش داخلی باشد، این امر می‌تواند کمک کند.
- روان درمانی: اگر کسی دچار سرگیجه است که با اختلال اضطراب مرتبط است، روان درمانی می‌تواند به کاهش این علامت کمک کند.
تغییر سبک زندگی می‌تواند ساده باشد اما تفاوت زیادی در کاهش سرگیجه ایجاد می‌کند.
چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد
فردی که دارای سرگیجه است که بعد از گذشت حداقل یک هفته به خودی خود حل نمی‌شود بایستی بلافاصله به دکتر مراجعه کند.
بر اساس یک مقاله در مجله جراحی مغز و اعصاب و روانپزشکی، نخستین کار بالینی برای گیج خوردن بیمار این است که آیا بیمار دارای حملات سرگیجه یا حملات برخی از علائم دیگر مشکلات تشنجی است.
از آنجایی که این وضعیت گاهی اوقات نشانه‌ای از یک مشکل بزرگتر است، پزشک باید تشخیص دهد که آیا گیجی ناپدید نمی‌شود یا بیشتر قابل کنترل است.
اگر شخص موارد زیر را تجربه کند، باید به پزشک مراجعه کند:
- سردردهای مداوم یا شدید یا میگرن
- افتادن به طور مکرر و یا مشکل به هنگام پیاده روی
- تهوع و استفراغ مداوم
- از دست دادن هوشیاری
- تنگی و کوتاهی نفس یا دشواری در نفس کشیدن
- هر نوع آسیب به سر
- گردن درد شدید
- تشنج
اگر این حالت به طور مکررر و شدید جریان دارد، باید فورا به پزشک مراجعه کرد.
چه عواملی موجب سرگیجه می‌شود؟
وقتی که به دنبال از بین بردن حالات گیجی هستیم لازم است که بخاطر داشته باشیم این نشانه‌ای از یک مشکل و یا اختلال در بدن است.
گیج رفتن توسط عوامل مختلف بسیاری بوجود می‌آید از جمله:
- مصرف الکل
- وجود سرگیجه موقعیتی تشنجی
- فشار خون پایین
- قند خون پایین
- سکته
- کم آبی
- تنفس سریع و عمیق
- اختلالات ترس یا حملات ترس
- عفونت گوش میانی
- دریا زدگی
- بیماری منیر
- التهاب گوش داخلی به نام لابیرنتیت یا عفونت بخش حلزونی
بسیاری از نمونه‌های دیگر و علل زمینه‌ای برای این مشکل وجود دارند. بعضی از داروها نیز می‌تواننداین وضعیت را به عنوان یک عارضه جانبی ایجاد کنند. افراد همیشه باید عوارض جانبی هر داروی مصرفی را بررسی کنند تا ببینند آیا ممکن است منجر به گیج رفتن شود.
گیجی و دوران سر
گیجی و دوران موجب احساساتی مشابه با سرگیجه می‌شود اما یک وضعیت مستقل است. فرد مبتلا به این شکل از سر گیجه احساس می‌کند که همه چیز دور سرش تاب می‌خورد. سرگیجه یک احساس است در حالی که گیج خوردن و دوران یک توهم حرکت است.
هنگامی که کسی احساس می‌کند که همچنان که در حال حرکت است همه چیزهای اطراف نیز به شکلی مشابه حرکت می‌کند، این حالت سرگیجه ذهنی یا دوران ذهنی نامیده می‌شود.
پزشک چگونه سرگیجه را تشخیص می‌دهد؟
تشخیص این وضعیت اغلب ساده است. پزشکان بررسی می‌کنند ببینند آیا فرد احساس تغییر جهت، لرزش یا عدم تعادل می‌کند. آنها بعدا به دنبال علائم دیگر هستند قبل از اینکه عوامل زمینه‌ای سرگیجه را چک کنند. دکتر از یک سری سوال در مورد زمان شروع سرگیجه وعلائم دیگری که فرد ممکن است تجربه کرده باشد، سوال خواهد کرد.
آنها ممکن است بخواهند گوش داخلی، فشار خون و دیگر ویژگی‌های فیزیکی فرد را بررسی کنند تا مطمئن شوند که آب بدن آنها کافی است، قند خونشان در سطح سالم و دیگر علل احتمالی سرگیجه را بررسی کنند.
وقتی که دکتر در مورد علت احتمالی به وجود آورنده این مشکل به نتیجه گیری نهایی برسد، قادر خواهد بود تا یک برنامه درمانی برای شخص ارائه دهد.
ترجمه و تالیف اختصاصی توسط داروباکس
منبع : medicalnewstoday
