دیمن هیدرینات Dimenhydrinate

دیمن هیدرینات
دیمن هیدرینات دارویی قدیمی و معروف برای درمان تهوع،استفراغ و سرگیجه ی ناشی از حرکت می باشد.این قرص در اصطلاح عوام به قرص ماشین نیز معروف است.
این دارو متعلق به دسته ی آنتی هیستامین ها می باشد و با اثر روی گیرنده های هیستامین تعادل بدن در زمان حرکت را تنظیم می کند.این دارو همچنین برای درمان بیماری منییر (یک بیماری مرتبط با گوش داخلی )نیز استفاده می شود.

نحوه مصرف دیمن هیدرینات
_این دارو به صورت قرص خوراکی موجود است که جهت جلوگیری از ایجاد تهوع و سرگیجه نیم تا یک ساعت پیش از مسافرت و حرکت باید مصرف شود.
_بزرگسالان و کودکان بزرگتر از ۱۲ سال می توانند این قرص را در صورت نیاز هر ۴ تا ۶ ساعت مصرف نمایند.
_در کودکان زیر ۱۲ سال می توان هر ۶ تا ۸ ساعت ۱ قرص در صورت نیاز مصرف نمود.
_مصرف این دارو در کودکان زیر دو سال بدون نظر پزشک مناسب نمی باشد.

پیش از مصرف دیمن هیدرینات
‎-در صورت بارداری ،اقدام به بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید. (خصوصا آنتی بیوتیک هایی مانند آمیکاسین، جنتامایسین، کانامایسین، نئومایسین، استرپتومایسین و توبرامایسین) دارو های ضد افسردگی (مانند آمی تریپیتلین، کلومیپرامین، دسیپرامین، دوکسپین، ایمی پرامین، نورتریپتیلین، تری میپرامین)،آنتی هیستامین ها (مانند دیفن هیدرامین)، داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی(تئوفیلن، داروهای ضد تشنج، خواب آو و آرامبخش، شل کننده های عضلانی و …)، زیرا صورت مصرف این دارو ها پزشک باید مقدار مصرف داروهای شمارا تغییر دهد و اقدامات لازم را به شما توضیح دهد.
_در صورتی که مبتلا به آسم، تنگی نفس، برونشیت مزمن و هرگونه مشکل ریوی هستید به پزشک خود بگویید.
_در صورت سابقه ی اختلالات پروستات و مشکل در دفع ادرار،مشکلات چشمی(گلوکوم یا آب سیاه) یا تشنج پزشک خودرا مطلع سازید.
در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.
_این دارو ممکن است موجب خواب آلودگی و گیجی شود .در این صورت از رانندگی و کارهایی که نیاز به احتیاط و تمرکز دارند تا زمانی که اثر دارو برطرف نشده است،خودداری کنید.
-مصرف الکل در مدت درمان با این دارو می تواند احتمال بروز عوارض ناشی از این دارو را افزایش دهد.
_در صورتی که نیاز به مصرف دیمن هیدرینات بمدت طولانی تری دارید ، در صورت فراموشی یک نوبت دارو بلافاصله آن را مصرف نمایید اما از دوبرابر کردن مقدار دارو در یک نوبت جداً خودداری نمایید.

عوارض شایع دیمن هیدرینات
_خواب آلودگی،بیش فعالی و هیجان در اطفال، سردرد، سرگیجه، تاری دید، شنیدن صدای زنگ در گوش، خشکی دهان بینی یا گلو، تهوع و … می تواند از عوارض مصرف این دارو باشد که به مرور برطرف می شود.
_برخی علائم می توانند جدی باشند لذا در صورت ضربان قلب نامنظم و بالا فوراً به پزشک مراجعه نمایید.

مسمومیت با دیمن هیدرینات
در صورت مصرف بیش از حد دارو،با مرکز درمانی یا کنترل مسمومیت تماس بگیرید. علائم مسمومیت با این دارو ،اتساع مردمک چشم،برافروختگی صورت،خواب آلودگی شدید ، توهم و گیجی شدید و افت هوشیاری ،عدم توانایی در تکلم و بلع ،تشنج و بیهوشی می باشد.

هشدارهای دیمن هیدرینات 
_در صورتی که علت تهوع بیمار را نمی دانید یا مشکوک به مسمومیت غذایی یا دارویی می باشید از مصرف این دارو خودداری نمایید.زیرا دیمن هیدرینات علائم تهوع و استفراغ ناشی از مسمومیت را مخفی می کند.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف دیمن هیدرینات

دیمن هیدرینات در درمان سر گیجه ، تهوع ، بیماری مسافرت و همچنین سر گیجه ناشی از بیماری هایی که بر روی بخش دهلیزی گوش اثر می گذارند(مانند التهاب لابیر نت ) به کار برده می شود.

مکانیسم اثر دیمن هیدرینات

*-آنتاگونیست رسپتور H1، ترکیبی از دیفن هیدرامین و 8-کلروتئوفیلین که اغلب اثرات، ناشی از جزء دیفن هیدرامین می باشد (مانند سرکوب CNS، اثرات آنتی کولینرژیک، اثرات آنتی هیستامین، اثرات بی حس کننده موضعی و اثرات ضد تهوع).
– رقابت با هیستامین برای قرار گرفتن بر گیرنده در سلول های دستگاه گوارش، رگ های خونی و مجاری تنفسی
– سرکوب منطقه ماشه ای رسپتورهای شیمیایی (CTZ)
– کاهش تحریکات وستیبولار و سرکوب عملکرد لابیرنتین از طریق فعالیت آنتی کولینرژیک مرکزی؛ در نتیجه بروز اثرات ضدتهوع

فارماکوکینتیک دیمن هیدرینات

*جذب: کامل
شروع اثر:
وریدی: به سرعت
عضلانی: 30-20 دقیقه
خوراکی: 30-15 دقیقه
طول اثر: 6-4 ساعت
اتصال به پروتئین: 85-70%
متابولیسم: کبدی گسترده
نیمه عمر: 8-5 ساعت
دفع: کلیوی

عوارض جانبی دیمن هیدرینات

*عوارض با درصد نامشخص:
قلبی عروقی: تاکی کاردی
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، خواب آلودگی، هیجان، سردرد، بی خوابی، بی حالی، عصبانیت، بی قراری
پوستی: راش پوستی
گوارشی: بی اشتهایی، درد اپی گاستر (سر دل)، تهوع، خشکی دهان
ادراری تناسلی: سوزش ادرار
چشمی: تاری دید
تنفسی: غلیظ شدن ترشحات برونش

تداخلات دارویی دیمن هیدرینات

*مشخصات کلی تداخلات:
-تشدید اثرات آنتی کولینرژیک
– تشدید اثرات تضعیف کننده CNS
-کاهش اثرات مرکزی هیستامین
– تشدید سمیت گوشی

تداخلات رده X (پرهیز):
آکلیدینیوم، آزلاستین (بینی)، برومپریدول، سیمتروپیوم، الوکسادولین، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لووسولپیرید، ارفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پیتولیسانت، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، روفناسین، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم

کاهش اثرات داروها توسط دیمن هیدرینات:
مهار کننده های استیل کولین استراز، بنزیل پنیسیلوئیل پلی لیزین، بتاهیستین، عوامل معده روده ای (پروکینتیک ها)، هیالورونیداز، ایتوپرید، لووسولپیرید، نیتروگلیسرین، پیتولیسانت، سکرتین

کاهش اثرات دیمن هیدرینات توسط داروها:
مهار کننده های استیل کولین استراز، آمفتامین ها

افزایش اثرات داروها توسط دیمن هیدرینات:
اتانول، امزینیوم، داروهای آنتی کولینرژیک، آزلاستین (بینی)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، سیمتروپیوم، کلوزاپین، مهارکننده های CNS، الوکسادولین، فلونیترازپام، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، متوتریمپرازین، متیروزین، میرابگرون، اگونیست های اپیوئیدی، ارفنادرین، اوکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، پرامی پکسول، راموسترون، روفناسین، روپی نیرول، روتیگوتین، SSRIها، سوورکسانت، تالیدومید، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیوتروپیوم، توپیرامات، زولپیدم

افزایش اثرات دیمن هیدرینات توسط داروها:
آکلیدینیوم، آلیزاپرید، آمانتادین، فراورده های حاوی توکسین بوتولینیوم، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، کانابیس، کلرال بتائین، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، دیمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، هیدروکسی زین، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، کاوا کاوا، لمبورکسانت، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متوتریمپرازین، میانسرین، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکساتومید، اوکسوممازین، پرامپانل، پراملینتید، روفینامید، سدیم اکسیبات، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول، تریمپرازین، اومکلیدینیوم

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها دیمن هیدرینات

*در طول دوره درمان به پایش خاصی نیاز نیست.

توصیه های دارویی دیمن هیدرینات

1- بمنظور کاهش تحریک گوارشی، همراه غذا ، آب یا شیر مصرف شود.
2- احتمال بروز خواب آلودگی وجود دارد . بنابرین از کار با آلاتی که نیاز مند هوشیاری است مانند رانندگی خودداری شود.
3- دیمن هیدرینات به عنوان ضد سر گیجه حداقل نیم ساعت قبل از مسافرت باید مصرف گردد.