داروی سیمبالتا یا دولوکستیم که تحت نام های تجاری  Duzela, Yentreve, Xeristar, Ariclaim به فروش می رسد، از جمله مهارکننده های بازجذب نوراپی نفرین و سروتونین (SNRI)  است.

این دارو برای درمان اختلالات شدید افسردگی، اختلال کلی اضطراب، پی (عصب) آسیبی وابسته به سطح بدن بویژه پی آسیبی که بر اثر بیماری دیابت ایجاد شده است و درد های آرتروز مورد استفاده قرار می گیرد.

دولوکستین همچنین برای درمان بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا (fibromyalgia) تجویز می شود.

الی لیلی، مدیر مسئول شرکت دارویی تولید کننده داروی دولوکستین، دارو را برای انجام یک سری آزمایشات به سازمان غذا و دارو آمریکا ارسال کرد تا برای درمان  بیماری بی اختیاری ادراری ناشی از استرس زیاد مورد استفاده قرار گیرد اما نتیجه منفی بوده و استعمال دارو بدلیل  داشتن اثرات جانبی چون اقدام به خود کشی و سمی کردن کبد ممنوع شد.

از طرف دیگر، سازمان داروی اروپا داروی دولوکستین را مورد تایید قرار داد، زیرا در بسیاری از مواقع می تواند برای جلوگیری از جراحی های بی مورد به کار رود.

در طی آزمایشات بالینی، محققان دانشگاه پرستاری میشیگان دریافتند که داروی سیمبالتا موجب تسکین و کاهش درد های پی (عصب) آسیبی وابسته به سطح بدن بویژه پی آسیبی که بر اثر شیمی درمانی ایجاد شده است، در 59 درصد از بیماران میگردد.

عملکرد و میزان تاثیرگذاری داروی سیمبالتا

دانشمند به طور قطع از میزان و چگونگی عملکرد داروی دولوکستین اطلاعی ندارند. آنها بر این باورند که مصرف این دارو موجب ایجاد تغییراتی در واکنش های سروتونین و نوراپی نفرین می گردد.

سروتونیین یک فرارسان عصبي  (ماده اى كه موجب انتقال انگيزه ها و پيام ها در اعصاب مي شود) است که به طور طبیعی در بدن یافت می شود و نقش اساسی را در تنظیم خلق و خوی، عملکرد دستگاه گوارش، احساس درد و همچنین برخی دیگر از واکنش های فیزیکی ایفا می کند.

نوراپی نفرین که تحت عنوان نورآدرنالین نیز شناخته شده است، هم یک نوع هورمون و هم یک فرارسان عصبی ست که عمدتا در قسمتی از ساقه مغز به نام لوکوس سرولوس فعالیت می کند. نوراپی نفرین نقش مهمی را در واکنش های تکاملی ( سندروم گریز یا مقابله) ایفا می کند.

در واقع، اینها واکنش های عمومی بدن نسبت به شرایط استرس زا هستند. نوراپی نفرین همچنین پیام های عصبی ناشی از درد، تغییر خلق و خو، تحرکات بدن و تغییرات فشار خون را به مغز ارسال می کند.

دانشمندان بر این باورند که دولوکستین مانع بازجذب سروتونین و به میزان بیشتری از نوراپی نفرین در سیستم مرکزی اعصاب می شود. افسردگی تا حدود بسیار زیادی بدلیل افزایش سیتوکین های التهابی در سیستم مرکزی اعصاب ایجاد می گردد. دولوکستین به کاهش فعالیت سیتوکین های التهابی کمک می کند، در حالی که همزمان فعالیت ضد سیتوکین های التهابی را افزایش می دهد. با این وجود، هیچ مدرک علمی وجود ندارد تا این مورد را اثبات کند.

دولوکستین یک داروی به اصطلاح درد کش است که به کنترل و مهار درد های استخوانی، درد های موجود در فیبرومیالژیا و   درد های پی (عصب) آسیبی وابسته به سطح بدن بویژه پی آسیبی که بر اثر بیماری دیابت ایجاد شده است، کمک می کند.

دانشمندان معتقدند که این خاصیت درد بری بدلیل عنصر فعال سدیم یوم موجود در مجرای بازدارنده است.

[divider]

اثرات جانبی مرتبط با داروی سیمبالتا

1. گیجی و سردرگمی
2. خواب آلودگی
3. بی خوابی
4. دل به هم خوردگی

در اثر مصرف داروی سیمبالتا فرد بیمار ممکن است دچار سردرد های مزمن و نیز خشکی دهان شود. اگر چه این مورد، مشکل بسیاری از مهار کننده های باز جذب سروتونین است، داروی دولوکستین ممکن است سبب  بروز عوارض جانبی جنسی در خانمها و آقایان شود.

[divider]

اطلاعات بیشتری درباره داروی سیمبالتا

داروی سیمبالتا نباید همراه با بازدارنده های شیمیایی مونوآمین اکسیداز مانند: ترانیل سیپرومین، سلژیلین، فورازولیدون، راساژیلین، فنلزین، ایزوکربوکزید و ثیوریدازین مورد استفاده قرار گیرد.

داروی سیمبالتا ممکن است که با این داروها واکنش داده و اثرات جانبی جبران ناپذیری را به بار آورد.

گاهی اوقات در اثر مصرف داروی سیمبالتا، افکار وحشتناکی به خصوص اقدام به خودکشی، ذهن بیماران نوجوان و جوان را پر می کند. پس بهتر است که در ماه های اولیه مصرف دارو، بیماران تحت نظارت کامل پزشک متخصص باشند.

چنانچه هر یک از نشان های بیماری بروز پیدا کرده و یا عود کند، بیمار می بایست فورا به پزشک مراجعه کند. نشانه های بیماری افسردگی بسیار سریع  در بیمار پیشرفت می کنند، برای مثال فرد بی قرار می شود، قصد دارد که به خودش آسیب برساند و یا به خودکشی اقدام کند، فعالیت بسیار می کند، عصبی، خشن، زودرنج و هوسی می شود.

در دروه مصرف داروی سیمبالتا باید از نوشیدن نوشیدنی های الکلی خودداری شود.

قبل از مصرف داروی سیمبالتا، فرد بیمار باید تحت بازبینی کامل بدنی قرار گیرد تا ازعدم وجود بیماری هایی که در ذیل بدانها اشاره می شود، اطمینان حاصل گردد:

بیماری های کلیوی و کبدی، صرع یا حملات ناشی از صرع، آب آوردن چشم، سابقه تمایل به خودکشی، اختلال دو قطبی، اختلالات خونریزی و یا لخته شدن خون و درنهایت سابقه سوء مصرف مواد مخدر.

منبع :

medicalnewstoday