اسامی رایج دارو: پماد و آمپول تریامسینولون (Triamcinolone)
اسامی تجاری دارو:
داروی تریامسینولون به شکل های مختلف آمپول و پماد موجود است.
آمپول های:
- تریامسینولون
- تریلون
- تریام هگزال
کرم و پماد های:
- تریامسینولون
- تریامسیکورت
- کرم تریامسینولون
در داروباکس می‌توانید با بهترین پزشکان متخصص پوست در شهر خود آشنا شوید، با آنها به صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و همچنین برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.
معرفی داروی تریامسینولون
تریامسینولون از دسته‌ی داروهای کورتیکواستروئیدی است که فرم کرم و پماد موضعی تریامسینولون برای درمان انواع بیماری های پوستی (به عنوان مثال، اگزما، درماتیت، آلرژی، بثورات پوستی) استفاده می شود.
تریامسینولون تورم، خارش و قرمزی ناشی از بیماری‌های پوستی را کاهش می‌دهد.
فرم تزریقی تریامسینولون در شرایط مختلفی استفاده می‌شود.
مانند:
- اختلالات آلرژیک
- آرتروز
- نقرس
- بیماری های خونی
- مشکلات تنفسی
- برخی از سرطان ها
- بیماری های چشمی
- اختلالات روده
- بیماری‌های پوستی
نحوه ی عملکرد تریامسینولون چیست؟
تریامسینولون با سرکوب مهاجرت لکوسیتهای پلی مورفونوکلئر و فیبروبلاست و برگرداندن نفوذپذیری مویرگ ها، التهاب را کنترل می‌کند یا از التهاب جلوگیری می‌کند.
همچنین با کاهش فعالیت سیستم لنفاوی، سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کند.
نحوه ی مصرف و دوز مصرفی تریامسینولون به چه صورت است؟
آمپول تریامسینولون:
10 میلی گرم در میلی لیتر ( تزریق داخل مفصلی یا تزریق درون ضایعه)
40 میلی گرم در میلی لیتر ( تزریق عضلانی یا داخل مفصلی)
درمان اختلالات روماتیسمی یا آرتروز:
60 میلی گرم عضلانی هر 6 هفته؛ ممکن است با 20 تا 100 میلی گرم عضلانی، در صورت نیاز اضافه شود.
تزریق داخل مفصلی، تزریق درون بافت نرم: در مفاصل بزرگ 15تا 40 میلی گرم تزریق می‌شود و در مفاصل کوچک و التهاب غلاف تاندون 2.5 تا 10 میلی گرم
درمان درماتوز(درماتوز یک اصطلاح عمومی است که برای توصیف هرگونه نقص یا ضایعه پوستی در پوست استفاده می شود):
تزریق داخل ضایعه:
1 میلی‌گرم در هر محل تزریق 1 بار یا بیشتر در هفته. بیش از 30 میلی‌گرم در روز نباشد.
دوز اولیه بسته به بیماری خاص و ضایعه تحت درمان، تزریق داخل ضایعه متفاوت است. ممکن است در فواصل هفتگی یا با تکرار کمتر شود. در صورت فاصله 1 سانتی‌متر از محل های مختلف ممکن است تزریق شود.
شرایط سیستمیک التهابی و آلرژیک:
60 میلی گرم تزریق عضلانی؛ باید دوز در محدوده 40-80 میلی‌گرم تنظیم شود.
برای بیماران مبتلا به تب یونجه یا آسم گرده که به تجویز گرده و سایر روشهای درمانی معمولی پاسخ نمی دهند، ممکن است یک تزریق از 40 تا 100 میلی‌گرم در هر فصل انجام شود.
مالتیپل اسکلروز(یا همان بیماری MS یک بیماری بالقوه ناتوان کننده مغز و نخاع است):
160 میلی‌گرم عضلانی یک بار در روز به مدت 1 هفته و به دنبال آن 64 میلی گرم هر روز در مدت زمان 1 ماه.
برای اطلاعات بیشتر در مورد این دارو به متخصص پوست و مو مراجعه کنید.
پماد و کرم تریامسینولون:
پماد و کرم تریامسینولون را فقط روی پوست استفاده کنید.
از آن در صورت، کشاله‌ی ران یا زیر بغل استفاده نکنید، مگر اینکه توسط پزشک دستور داده شده است.
یک لایه‌ی نازک از دارو را روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید و به آرامی بمالید، معمولاً 2 تا 4 بار در روز یا طبق دستور پزشک.
ناحیه را نپوشانید، بانداژ نکنید یا آن را نپیچانید، مگر اینکه توسط پزشک دستور داده شود.
اگر در ناحیه پوشک روی نوزاد استفاده می شود، از پوشک تنگ یا شلوار پلاستیکی استفاده نکنید.
پس از استفاده از دارو، دستان خود را بشویید مگر اینکه از این دارو برای معالجه دست استفاده کنید.
هنگام استفاده از این دارو در نزدیکی چشم، از قرار دادن آن در چشم خودداری کنید زیرا ممکن است بدتر شود یا باعث گلوکوم شود.
از مصرف این دارو در بینی یا دهان خودداری کنید. اگر دارو با چشم، بینی یا دهان تماس پیدا کرد آن ناحیه را با آب فراوان بشویید.
عوارض جانبی داروی تریامسینولون
عوارض جانبی فرم موضعی:
سوزش، خارش، تحریک یا خشکی ممکن است هنگام استفاده بر روی پوست رخ دهد و چند ساعت بعد که بدن با دارو سازگار شود باید این عوارض از بین بروند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی، به پزشک خود اطلاع دهید:
- علائم کشش، نازک شدن و تغییر رنگ پوست
- آکنه
- رشد مو تا حد زیادی افزایش یافته
- فولیکولیت(التهاب یا عفونت فولیکول مو)
با استفاده از این دارو، عفونت‌های پوستی می توانند بدتر شوند. در صورت عدم بهبود قرمزی، تورم یا تحریک به پزشک خود اطلاع دهید.
به ندرت، ممکن است این دارو از پوست به جریان خون جذب شود اما اگر اتفاق بیفتد منجر به عوارض جانبی بیش از حد کورتیکواستروئید می‌شود. این عوارض جانبی بیشتر در کودکان و در افرادی که از این دارو برای مدت طولانی یا در مناطق وسیعی از پوست استفاده می کنند بیشتر است.
جذب خونی:
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر که نشان‌دهنده ی جذب خونی هستند به پزشک خود اطلاع دهید:
- خستگی غیرمعمول و شدید
- کاهش وزن
- سردرد
- تورم مچ پا و پا
- افزایش تشنگی
- افزایش ادرار
- مشکلات بینایی
برای اطلاع از موارد مصرف، نحوه مصرف، عوارض و تداخلات دارویی این دارو بهتر است از سرویس مشاوره دارویی داروباکس استفاده کنید.
واکنش آلرژیک:
از عوارض دارو، واکنش آلرژیک بسیار جدی بعید است، اما در صورت بروز آن به دنبال مراقبت پزشکی باشید.
علائم یک واکنش آلرژیک جدی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بثورات پوستی
- خارش
- تورم (به خصوص صورت/ زبان/ گلو)
- سرگیجه شدید
- مشکل تنفسی
عوارض جانبی فرم تزریقی تریامسینولون:
در صورت ماندگاری یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید:
- قرمزی یا درد در محل تزریق
- ناراحتی معده
- سردرد
- سرگیجه
- مشکل خواب
- افزایش وزن
- فشارخون بالا
افزایش قند خون:
داروی تریامسینولون ممکن است باعث افزایش قند خون شود، که می تواند باعث دیابت شود یا آن را بدتر کند. در صورت مشاهده علائم افزایش قند خون مانند افزایش تشنگی و افزایش ادرار، به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر از قبل دیابت دارید، قند خون خود را به طور منظم طبق دستورالعمل بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. ممکن است لازم باشد پزشک داروی دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما را تنظیم کند.
عفونت:
داروی تریامسینولون می‌تواند توانایی بدن در مبارزه با عفونت‌ها را کاهش دهد. این ممکن است باعث شود که شما به یک عفونت جدی(به ندرت کشنده) مبتلا شوید و یا هر عفونی در بدن تشدید شود. در صورت مشاهده علائم عفونت(مانند گلودرد که از بین نمی‌رود، تب، لرز، سرفه) به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه‌ی جانبی جدی، از جمله موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:
- ضعف
- پف صورت
- افزایش وزن غیرمعمول
- نازک شدن پوست
- درد استخوان
- تغییرات دوره قاعدگی
- تغییرات ذهنی و خلقی(مانند افسردگی، نوسانات خلقی، تحریک)
- کبودی و خونریزی
- مشکلات بینایی
- تورم مچ پا، پا، دست
- ضربان قلب سریع، آهسته، نامنظم
. اگر تزریق این دارو را در مفصل انجام داده اید، ممکن است ناراحتی موقتی مفصل ایجاد شود. در صورت داشتن تب، درد شدید همراه با تورم مفصل، ضعف در مفصل یا کاهش دامنه حرکت در مفصل، به پزشک خود اطلاع دهید.
علائم خونریزی معده یا روده(مانند درد معده، درد شکم، مدفوع سیاه، استفراغی که شبیه رنگ قهوه است) نیازمند اورژانس پزشکی هستند.
موارد احتیاط و هشدار در مصرف تریامسینولون:
موارد احتیاط فرم موضعی
قبل از استفاده ازفرم موضعی داروی تریامسینولون موارد زیر را با پزشک خود درمیان بگذارید:
-حساسیت به تریامسینولون، سایر داروها یا سایر مواد موجود در محصولات موضعی تریامسینولون
-در صورت ابتلا به عفونت در دهان یا گلو و یا اینکه تا به حال به دیابت یا سندرم کوشینگ مبتلا شده اید (یک بیماری غیر عادی که به دلیل هورمون های اضافی [کورتیکواستروئیدها] ایجاد می شود)
-بارداری، قصد باردار شدن یا شیردهی یا اینکه هنگام استفاده از تریامسینولون باردار شدید.
موارد احتیاط فرم تزریقی
قبل از استفاده از فرم تزریقی تریامسینولون سابقه پزشکی خود را با پزشک درمیان بگذارید:
- مشکلات خونریزی دهنده
- لخته شدن خون
- پوکی استخوان
- دیابت
- برخی بیماری‌های چشم(مانند آب‌مروارید، آب‌سیاه، عفونت تبخال چشم)
- مشکلات قلبی(مانند نارسایی قلبی، حمله قلبی اخیر)
- فشارخون بالا
- عفونت های فعلی و گذشته(مانند عفونت‌های مفصلی و عفونت‌های ناشی از قارچ، تبخال، سل)
- بیماری‌های کلیوی
- بیماری کبدی
- مشکلات روحی و خلقی (مانند روان پریشی، اضطراب، افسردگی)
- مشکلات معده و روده(مانند دیورتیکولیت، زخم، کولیت اولسراتیو)
- تشنج
- مشکلات تیروئید
استفاده ی طولانی مدت از داروهای کورتون می تواند پاسخ دادن به استرس های جسمی را برای بدن دشوارتر کند. بنابراین، قبل از جراحی یا درمان اضطراری ، به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید که از این دارو استفاده می کنید یا طی 12 ماه گذشته از این دارو استفاده کرده اید.
اگر مدت طولانی از این دارو استفاده می‌کنید، یک کارت هشدار یا دستبند شناسه پزشکی همراه داشته باشید که استفاده شما از این دارو را مشخص می کند.
این دارو ممکن است علائم عفونت را پنهان کند. این می تواند احتمال ابتلا به شما را بیشتر کند یا ممکن است عفونت های فعلی را بدتر کند.
از تماس با افرادی که ممکن است به دیگران آلوده شود (مانند آبله مرغان، سرخک ، آنفولانزا) خودداری کنید. اگر در معرض عفونت یا جزئیات بیشتر هستید با پزشک خود مشورت کنید.
موارد ممنوعیت مصرف
- عفونت قارچی سیستمیک که در این شرایط می‌توان از فرم تزریق داخل‌مفصلی تریامسینولون استفاده کرد.
- حساسیت به کورتیکواستروئیدها یا سایر اجزای محصول
- سوسپانسیون تزریقی تریامسینولون استات برای تجویز داخل رحمی منع مصرف دارد
- مالاریای مغزی
بدون موافقت پزشک خود واکسیناسیون یا آزمایشات پوستی انجام ندهید.
از تماس با افرادی که اخیراً واکسن های زنده دریافت کرده اند(مانند واکسن آنفولانزا که از طریق بینی استنشاق می شود) خودداری کنید.
هشدارها:
سوسپانسیون های تریامسینولون استوناید حاوی بنزیل الکل هستند. قرار گرفتن در معرض مقادیر بیش از حد الکل بنزیل با مسمومیت(افت فشار خون، اسیدوز متابولیک)، به ویژه در نوزادان و افزایش میزان کرنیکتروس، به ویژه در نوزادان نارس کوچک همراه است.
موارد نادری از آنافیلاکسی(شوک حساسیتی) در افرادی که تریامسینولون استوناید تزریق کرده‌اند، گزارش شده است.
کورتیکواستروئیدها می توانند سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال قابل برگشت را ایجاد کنند، که ممکن است ماه‌ها ادامه داشته باشد.
کورتیکواستروئیدها ممکن است فشار خون، احتباس نمک و آب و دفع پتاسیم را افزایش دهند.
کورتیکواستروئید ممکن است با ایجاد یا تشدید افزایش فشار داخل چشم همراه باشد.
کورتیکواستروئیدها از طریق تأثیر بر تنظیم کلسیم و مهار عملکرد استئوبلاست باعث کاهش تشکیل استخوان و افزایش تحلیل استخوان می شوند.
خطر اختلالات رفتاری و خلقی ممکن است با استفاده از کورتون همراه باشد.
آتروفی در محل تزریق گزارش شده است.
استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها ممکن است باعث افزایش عفونت ثانویه شود ، باعث فعال شدن عفونت های نهفته، پوشاندن عفونت حاد، طولانی شدن یا تشدید عفونت های ویروسی یا محدود کردن پاسخ به واکسن های کشته شده یا غیرفعال شود.
از قرار گرفتن در معرض آبله‌مرغان یا سرخک جلوگیری کنید.
باید در هر بیمار با مسافرت اخیر به مناطق گرمسیری یا اسهال غیرقابل توجیه قبل از شروع درمان با کورتیکواستروئید، آمبیازیس رفع شود.
اختلالات روانپزشکی مرتبط با استفاده از کورتیکواستروئیدها، از جمله بی‌خوابی، تغییرات خلقی، سرخوشی و تغییرات شخصیت.
آرتروز سپتیک ممکن است به عنوان عارضه ای برای تظاهرات داخل مفصلی یا بافت نرم رخ دهد. در صورت لزوم از درمان ضد باکتری مناسب استفاده کنید
در بیماران مبتلا به بیماری های گوارشی به دلیل خطر سوراخ شدن با احتیاط مصرف شود
تغییر در وضعیت تیروئید ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشد. ترشح متابولیکی کورتیکواستروئیدها در بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید افزایش می یابد و در بیماران کم کاری تیروئید کاهش می یابد.
در بیماران با سابقه اختلال تشنج با احتیاط مصرف شود.
تداخلات دارویی
قبل از استفاده از این دارو، تمام داروهای تجویز شده و بدون نسخه، داروهای گیاهی را که استفاده می‌کنید، به پزشک یا داروساز خود بگویید از جمله: کورتیکواستروئیدهای خوراکی (به عنوان مثال پردنیزون)، داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند (به عنوان مثال سیکلوسپورین).
برخی از محصولاتی که ممکن است با فرم تزریقی این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از:
آلدسلوکین
میفپریستون
سایر داروهایی که می توانند باعث خونریزی ویا کبودی شوند(از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، NSAID مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین و دابیگاتران).
آسپرین در صورت استفاده با داروی تریامسینولون تزریقی می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر آسپیرین با دوز کم برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی (معمولاً با دوزهای 81-325 میلی گرم در روز) طبق دستور پزشک مصرف می‌کنید، باید آن را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را به شما توصیه کند.
اوردوز با داروی تریامسینولون
اگر کسی بیش از حد مصرف کرده باشد و علائم جدی مانند از دست دادن یا مشکل تنفس داشته باشد باید با اورژانس تماس گرفته شود.
منبع:
webMD, medlineplus, mayoclinic, medscape
