اطلاعات تخصصی
موارد مصرف تموزولامید
– درمان گلیوبلاستومای مولتی فرم ( در ابتدا همراه با رادیوتراپی و سپس به عنوان درمان نگهدارنده استفاده می شود )
– درمان آنا پلاستیک آسترو سیتومای مقاوم
موارد مصرف Unlabaled:
– درمان گلیوبلاستومای راجعه
– درمان آستروسیتومای خفیف ( درجه پایین )
– درمان الیگو دندریدو گلیومای خفیف
– آنا پلاستیک الیگو دندریدو گلیوما
– ضایعات متاستاتیک سیستم عصبی مرکزی
– ملانومای پیشرفته یا متاستاتیک
– لنفوم پوستی T-cell ( سندرم mycosis fungoids و سندرم Sezary )
– تومورهای پیشرفته غدد درون ریز ( کارسینوئید یا جزایر لانگرهانس )
– Ewing,s sarcoma ( انواع راجعه یا پیشرفته )
– سارکومای بافت نرم ( اندام/ رتروپریتونئال/ داخل شکمی یا همانجیو پریسیتوما/ تومور solitary fibrous )
– درمان نوروبلاستوما در کودکان
مکانیسم اثر تموزولامید
در چرخه سلولی به صورت غیراختصاصی عمل می کند.
– شکست DNA دو رشته ای و مرگ سلولی (از طریق متیله کردن جایگاه O6 و N7 گوانین در DNA)
فارماکوکینتیک تموزولامید
جذب: سریع و کامل
فراهمی زیستی: 100% (فراهمی زیستی فرم خوراکی مشابه انفوزیون 90 دقیقه ای دارو می باشد.)
پیک پلاسمایی: خوراکی 1 ساعت، با غذا با چربی بالا 2.25 ساعت
اتصال به پروتئین: 15%
متابولیسم: هیدرولیز و به مقدار جزئی توسط ایزوآنزیم های CYP (به متابولیت فعال MTIC)
نیمه عمر:
کودکان 1.7 ساعت
بزرگسالان 1.8 ساعت
دفع: ادرار (38%، 6% به صورت داروی تغییرنیافته)، مدفوع (کمتر از 1%)
منع مصرف تموزولامید
– ازدیاد حساسیت به تموزولامید یا سایر ترکیبات فرمولاسیون
– ازدیاد حساسیت به داکاربازین ( هر دو دارو به MTIC متابولیزه می شود )
عوارض جانبی تموزولامید
عوارض شایع (%10<):
قلبی عروقی: ادم محیطی
سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، سردرد، تشنج، همی پارزی (فلج یکطرفه)، سرگیجه، آتاکسی
پوستی: ریزش مو، راش پوستی
گوارشی: تهوع، استفراغ، یبوست، بی اشتهایی، اسهال
هماتولوژی و انکولوژی: لنفوسیتوپنی، ترومبوسیتوپنی، نوتروپنی، لکوپنی
عفونت: عفونت ویروسی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف
متفرقه: تب
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: فراموشی، بی خوابی، خواب آلودگی، خواب رفتگی اندام، فلج ناقص، اضطراب، اختلال حافظه، اختلال در راه رفتن، افسردگی، گیجی
پوستی: خارش، خشکی پوست، اریتم
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش ترشح هورمون استروئیدی فوق کلیه، افزایش وزن
گوارشی: التهاب دهان، درد شکمی، سوء هاضمه، اختلال چشایی
ادراری تناسلی: بی اختیاری ادرار، عفونت مجاری ادراری، درد پستان، تکرر ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی
ازدیاد حساسیت: واکنش ازدیاد حساسیت
عصبی، عضلانی و اسکلتی: کمردرد، درد مفاصل، درد عضلانی
چشمی: تاری دید، دوبینی، اختلالات بینایی (کاهش بینایی، تغییر در دید)
تنفسی: فارنژیت، عفونت مجاری تنفسی فوقانی، سرفه، سینوزیت، تنگی نفس
متفرقه: جراحات ناشی از پرتودرمانی (در فاز نگهدارنده پس از رادیودرمانی)
تداخلات دارویی تموزولامید
*مشخصات کلی تداخلات:
– عامل انکولوژیک سرکوب‌کنندهی سیستم ایمنی
– عامل انکولوژیک سرکوب‌کنندهی مغز استخوان
تداخلات رده X (پرهیز):
ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، کلادریبین، دیپیرون، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، تاکرولیموس (موضعی)، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)
کاهش اثرات داروها توسط تموزولامید:
ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، لنوگراستیم، لیپگفیلگراستیم، نیوولومب، پیدوتیمود، سیپولوسل-تی، واکسن آبله و آبله میمونی (زنده)، ترتوموتید، واکسن (زنده)، واکسن (غیرفعال)
کاهش اثرات تموزولامید توسط داروها:
اکیناسه
افزایش اثرات داروها توسط تموزولامید:
باریسیتینیب، کلوزاپین، دفریپرون، فینگولیمود، لفلونومید، ناتالیزومب، اوزانیمود، سیپونیمود، توفاسیتینیب، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)
افزایش اثرات تموزولامید توسط داروها:
کلرامفنیکل (چشمی)، کلادریبین، دنوزومب، دیپیرون، مزالامین، اوکرلیزومب، پالیفرمین، پیمکرولیموس، پرومازین، روفلومیلاست، تاکرولیموس (موضعی)، تراستوزومب، مشتقات والپروات
تداخل با غذا:
مصرف همراه با غذا میزان و سرعت جذب دارو را کاهش می‌دهد.
راهکار: با روندی ثابت نسبت به غذا مصرف شود. (همیشه با غذا یا همیشه بدون غذا)
هشدار ها تموزولامید
1- پیش از شروع درمان، انجام تست بارداری در زنان متاهلی که در سنین باروری می باشند، الزامی است.
2- پیش از دریافت دارو، داروهای ضدتهوع مناسب و پروفیلاکسی پنومونی پنوموسیستیس (PCP) برای بیمار تجویز گردد (به خصوص در بیماران دریافت کننده استروئیدها).
3- سطح HBsAg و anti-HBc در ابتدای درمان ارزیابی شود.
4- در صورت ابتلا یا سابقه ابتلا به هپاتیت بی، بیمار از لحاظ وقوع هپاتیت و یا فعال شدن مجدد ویروس هپاتیت بی در طول درمان و به مدت چند ماه پس از تکمیل دوره درمان پایش شود.
5- عملکرد کبدی بیمار در ابتدای درمان، در اواسط اولین دوره درمان، پیش از هر دوره و 4-2 هفته پس از آخرین دوز پایش گردد.
6- بیمار از لحاظ بروز واکنش های ازدیاد حساسیت، سمیت کبدی (تیرگی ادرار، یرقان، درد شدید شکمی، تهوع، استفراغ، بی اشتهایی)، سمیت گوارشی، لنفوپنی و پنومونی پنوموسیستیس جیرووسی پایش شود و به بیمار گوشزد شود که این علائم را به سرعت گزارش کند.
7- لازم است که دیگر داروهای مصرفی بیمار بررسی شود تا در صورت نیاز، تنظیم دوز صورت گیرد یا از درمان جایگزین استفاده شود.
8- تنظیم دوز دارو در افراد با اضافه وزن، بر اساس وزن واقعی بدن انجام گیرد.
– ضرورت مصرف منظم دارو و تکمیل دوره درمان به بیمار گوشزد شود و راهکار مناسب در صورت فراموش کردن یک دوز به بیمار آموزش داده شود.
– احتمال بروز عفونت (به علت سطح پایین گلبول های سفید) به بیمار هشدار داده شود.
مصرف همزمان دارو با رادیوتراپی:
– شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff) در ابتدای درمان و سپس به صورت هفتگی پایش شود (تا زمانی که تعداد مطلق نوتروفیل (ANC) به کمتر از 1500 بر متر مکعب و شمار پلاکت ها به کمتر از 100000 بر مترمکعب برسد).
رژیم 28 روزه:
– شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff) در ابتدای درمان و سپس در روز بیست و دوم از دوره درمان (یا طی 48 ساعت بعد از روز 22) و سپس به صورت هفتگی ارزیابی شود (تا زمانی که تعداد مطلق نوتروفیل (ANC) به کمتر از 1500 بر متر مکعب و شمار پلاکت ها به کمتر از 100000 بر مترمکعب برسد).
رژیم 21 روزه:
– CBC در ابتدای دوره درمان سپس به صورت دوره ای در طول دوره درمان و پیش از هر دوره پایش شود.
توصیه های دارویی تموزولامید
– در صورت مصرف با معده خالی میزان تهوع و استفراغ کاهش می یابد. ولی جذب دارو با غذا تغییر می یابد.
– داروهای ضد تهوع مناسب در صورت نیاز تجویز شود.
– کپسول ها نباید باز یا خرد شوند. در صورت باز شدن اتفاقی، از تماس دست با محتویات کپسول خودداری شود.
– فرم IV را طی 90 دقیقه انفوزیون کنید. می توان از طریق لوله ای که سرم سدیم کلراید 9/0 % تزریق می شود این دارو را نیز انفوزیون نمود. از تزریق با سایر داروها خودداری شود.
