تفاوت ریتالین با آدرال – مرکز تخصصی بیش فعالی

 

اکثر افرادی که دارو را برای اختلال بیش فعالی -کمبود توجه (ADHD) مصرف می کنند، یک داروی محرک مصرف می کنند.

آدرال (Adderall) و ریتالین هر دو در آن رده هستند. آنها به کنترل میزان دو ماده شیمیایی در مغز کمک می کنند که تأثیر خوبی بر دوپامین و نوراپی نفرین دارند.

مطالعات نشان می دهد که محرک ها برای علائم  اختلال بیش فعالی – نقص توجه (ADHD )در حدود 80٪ از افرادی که آنها را مصرف می کنند، موثر است.

حدود نیمی از این افراد می توانند نتایج مشابهی از آدرال یا ریتالین دریافت کنند.
اما برای نیمه دیگر، یک دارو بهتر از دیگری کار می کند.
این به این دلیل است که آنها به شیوه های مختلف کار می کنند و می توانند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کنند.

معمولا دوز و نوع دارو را که برای شما مناسب است، تجویز میکنند.

اگر اولین داروی تجویز شده  به اندازه کافی کمک نکرد یا باعث ایجاد عوارض جانبی زیادی شد پزشک شما می تواند دارویتان را به یکی دیگر تغییر دهد.

 

آن ها چقدر دوام می آورند؟

آدرال (Adderall ) نام تجاری ترکیبی از دو محرک است که به نام آمفتامین دگزوآروفتاماتیامین شناخته می شود.

ریتالین نام تجاری (methylphenidate)برای یک محرک نامیده می شود .

هر دوی این داروها به دو دسته تقسیم می شوند: فعالیت کوتاه مدت و طولانی مدت.

در فرم طولانی مدت تمام طول روز را تحت تاثیر قرار میدهد.

فرم های کوتاه مدت حدود 4 ساعت طول می کشد.

این کپسول ها دارای دو نوع مهره می باشد: نیمی از آن را از بین ببرید و یک دوز دارو مصرف کنید. بقیه مهره ها پوشیده شده اند تا دارو به سیستم شما وارد نشود تا زمانی که زمان دوز دوم باشد.

نسخه طولانی مدت آدرال( Adderall) می تواند 10 تا 12 ساعت طول بکشد، در حالی که شکل طولانی مدت ریتالین 6 تا 12 است.

 

اثرات جانبی

دو دارو می تواند برخی از عوارض جانبی مشابه را ایجاد کند، مانند:

ضربان قلب سریع
سردرد
تحریک پذیری یا اضطراب
از دست دادن اشتها
افزایش فشار خون
ناراحتی معده
بثورات پوستی
مشکل خواب
کاهش وزن
بی ثباتی
لرزش
تیک
اسهال
یبوست
نوسانات خلقی

آنها همچنین با هشدارهای احتمالی در مورد مشکلات قلب، مسائل بهداشت روانی، تشنج، بینایی دشوار و مشکلات گردش خون در انگشتان دست و پا ممکن است همراه باشند.

با آدرال نتوانی اجنسی، نعوظ مکرر یا نعوظی که طولانی تر از معمول است را مشاهده کرده اند.

برخی از افرادی که آن را مصرف می کنند ممکن است ریزش مو داشته باشند.

دیگر عوارض جانبی احتمالی ریتالین عبارتند از:

بیخوابی
عصبانیت
سرماخوردگی
درد شکم یا حالت تهوع

هزینه

قیمت ها می توانند به طور گسترده ای متغیر باشند، بنابراین با برنامه بیمه خود چک کنید که چه چیزی پوشش داده شده و قیمت ها را در داروخانه های محلی مقایسه کنید.

به طور کلی، اشکال طولانی مدت هر دو از ریتالین و آدرال گران تر از فرم های کوتاه مدت است.

و نسخه های عمومی می توانند هزینه های بسیار کمتر از نام های تجاری داشته باشند.

 

آیا آنها اعتیاد آور هستند؟

FDA هر دو داروها را به عنوان مواد کنترل شده در برنامه دوم طبقه بندی می کند.

این بدان معنی است که شما می توانید شروع به وابستگی به آنها کنید.

اما این ممکن است با اشکال طولانی مدت، به احتمال زیاد کمتر باشد زیرا آنها طراحی شده اند تا به راحتی مواد شیمیایی فعال خود را آزاد کنند.

اگر در گذشته مشکلی با مصرف مواد مخدر یا مصرف الکل داشتید، با پزشک ( مرکز فوق تخصصی آلومینا )خود در مورد اینکه آیا باید داروهای محرک مصرف کنید یا خیر صحبت کنید.

 

منبع 

 

• مریم عبداللهی 
• روانشناس و نوروتراپیست
• درمانگر تخصصی بیش فعالی در کودکان