تست GGT یا گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز مقدار آنزیم GGT را در خون اندازه گیری می‌کند. پزشکان از تست GGT برای تشخیص مشکلات کبدی استفاده می‌کنند و در صورت مشکوک شدن به صدمه به کبد یا مجاری صفراوی، استفاده زیاد از الکل یا بیماریهای استخوان، آن را توصیه می‌کنند.
GGT چیست و چه وظایفی دارد
آنزیمها ملکولهایی هستند که برای واکنشهای شیمیایی بدن، ضروری هستند. عملکرد GGT در بدن به عنوان یک ملکول انتقالی، کمک به حرکت سایر ملکولها در سراسر بدن است. این ماده نقش مهمی در کمک به متابولیزم داروها و سایر سموم در کبد دارد. آنزیم گاماگلوتامین ترانسفراز، آنزیمی ست که در بسیاری از اندامهای بدن وجود دارد که بیشترین مقدار غلظت آن در کبد است اما در صفرا، طحال، لوزالمعده و کلیه نیز وجود دارد. میزان GGT خون معمولا موقعی که کبد صدمه دیده باشد بالا است. در صورتی که احتمال صدمه به کبد وجود داشته باشد، این تست اغلب همراه با سایر تستهای دیگر مثل SGOT، َALP و سایرین که آنزیمهای کبدی را اندازه گیری می‌کنند، انجام می‌شود. GGT معمولا نخستین آنزیم کبدی است که به هنگامی که هر یک از مجاری صفراوی که صفرا را از کبد به روده حمل می‌کنند، مسدود شده باشد مثلا بوسیله تومور یا سنگ. به همین دلیل حساسترین تست آنزیمهای کبد برای شناسایی مشکلات صفراست. وظیفه اصلی GGT تجزیه و بازیابی گلوتاتیون، مهمترین آنتی اکسیدان در بدن انسان است. در کل وظیفه GGT شامل موارد زیر است:
تجزیه داروها و سموم
تشکیل اسیدهای آمینه مهم برای مغز و قلب (گاماگلوتامیل تائورین به تائورین)
تبدیل ملکلولهای التهاب (لکوسیت C4 به لکوترین D4)
تجزیه گلوتاتیون
افزایش اسیدهای آمینه در دسترس برای ساختن گلوتاتیون در سلول
مقدار نرمال تست GGT
کبد حاوی بالاترین مقادیر GGT است در حالی که خون و بعضی از اندامهای دیگر حاوی مقادیر حداقلی هستند. بالا بودن میزان GGT در خون نشان دهنده این است که آنزیم به خارج از سلولهای کبدی و داخل خون نشت می‌کند که نشان دهنده صدمه به کبد یا مجاری صفراوی است. سن، جنس، ورزش، وزن، بارداری، رژیم غذایی و داروها می‌توانند بر میزان GGT تاثیر بگذارند.
مقادیر نرمال GGT بین منابع و آزمایشگاه‌ها متفاوت است. میزان نرمال بستگی به سن و جنس دارد. معمولا در مردان بزرگسال بالاتر از زنان بزرگسال است. مقادیر نرمال GGT بر اساس ۱۱۶۰ نفر غیر الکلی در زیر آورده شده است:
معمولا مقدار نرمال GGT در بزرگسالان و کودکان بین ۰ تا ۳۰ واحد بین المللی در لیتر (IU/L) در نظر گرفته می‌شود. نوزادان تازه متولد شده مقادیر بسیار بالاتری دقیقا پس از تولدشان دارند. خطر بیماری قلبی میانگین مقداری که به عنوان نرمال فرض شده، هم برای زنان و هم مردان افزایش می‌دهد. به عبارت بهتر، میزان مناسب GGT زیر مقداری ست که به عنوان میانگین در نظر گرفته می‌شود (بر اساس سن و جنس). GGT با توجه به مقدار صدمه‌ای که به کبد شخص وارد شده، بالا می‌رود. مقادیر بالای GGT نشان می‌دهد که چیزی موجب صدمه به کبد شده است اگر چه مشکل خاصی را تشخیص نمی‌دهد. در این صورت شخص نیازمند آزمایشهای بعدی است تا دلایل بالا رفتن میزان GGT را متوجه شود.
شخصی با تست GGT نرمال احتمالا بیماری کبدی نخواهد داشت. وقتی کسی که در حال درمان برای ترک الکل است، مقدار نرمالی از تست GGT دارد به این معناست که احتمالا اخیر اصلا الکل مصرف نکرده است.
چه موقع تست GGT توصیه می‌شود؟
تست GGT موقعی توصیه می‌شود که شخصی میزان ALP بالایی داشته باشد. تست ALP ممکن است به تنهایی یا به عنوان بخشی از تست عملکرد کبدی برای بررسی صدمه به کبد، حتی در صورتی که هیچ علامتی وجود نداشته باشد، تجویز می‌شود. تست GGT ممکن است به هنگامی که نتایج ALP بالا باشد، تجویز شود اما تستهای دیگر که بخشی از تست عملکرد کبدی هستند (همانند AST و ALT) افزایش نداشته باشند.
همچنین در صورتی که شخصی داروهایی مصرف می‌کند که اثرات سمی بالقوه‌ای بر کبد دارند یا کسی که علائم بیماریهای کبدی را دارد، ممکن است پزشک تست GGT را به عنوان بخشی از آزمایش خون که در معاینه سالیانه انجام می‌گیرد، توصیه کند.
علائم صدمه به کبد
علائم صدمه به کبد عبارتند از:
ضعف
خستگی
کاهش اشتها
تهوع و استفراغ
ورم شکم و یا درد
زردی
ادرار تیره، مدفوع روشن
خارش
اگر اخیرا برنامه ترک الکل را به اتمام رسانده‌اید و سعی می‌کنید که برای همیشه الکل را کنار بگذارید، از پزشکتان بخواهید تا این آزمایش را بریا بررسی برنامه درمانی بعدی شما انجام دهد. این تست مقدار GGT را برای افرای که برای هپاتیت الکلی درمان می‌شوند، کنترل خواهد کرد.
علل صدمه به کبد
بیماریهایی که می‌توانند موجب صدمه به کبد شوند عبارتند از:
هپاتیت
سیروز
دیابت
پانکراس
نارسایی قلبی احتقانی
قرار گرفتن در معرض سموم
مصرف زیاد الکل
آمادگی برای تست GGT
پزشک از شما می‌خواهد که ۸ ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید و مصرف داروهای خاصی را قطع کنید. مصرف الکل حتی به مقدار خیلی کم، ۲۴ ساعت قبل از آزمایش بر نتیجه آن تاثیر خواهد داشت. در صورتی که اهل مصرف الکل هستید از دو روز قبل از آزمایش مصرف آن را قطع کنید.
تست GGT آزمایش خون چگونه انجام می‌شود
تست GGT یک نوع آزمایش خون ساده است. به هنگام انجام این تست، کارشناس آزمایشگاه یا پرستار باندی را روی بازو می‌بندد تا خون در رگ تجمع پیدا کند، داخل بازو را بطور کامل با پنبه الکلی تمیز می‌کند و سوزنی کوچک را درون پوست فرو می‌کند. وی مقداری خون را داخل سرنگ یا لوله آزمایش متصل به سوزن جمع می‌کند.
بعد از انجام تست، سوزن را برداشته، باند را باز می‌کند و یک پنبه الکلی را روی ناحیه خونگیری گذاشته و فشار می‌دهد، شما باید بلافاصله پنبه را فشار دهید تا خونریزی قطع شود. در این صورت یک دقیقه ثابت بمانید و پنبه الکلی را فشار دهید تا هر گونه خونریزی قطع شود.
همانند سایر آزمایشهای خون، گرفتن خون موجب سوزشی خفیف و ناراحتی موقتی خواهد شد که البته به سرعت رفع خواهد شد. ممکن است دچار ضعف شوید. توصیه می‌شود موقع خونگیری حواستان را به جای دیگری پرت کرده و جای دیگری را نگاه کنید.
کارشناس سلامت، نمونه خون را برچسب گذاری کرده و آن را برای آزمایش و آنالیز به آزمایشگاه می‌فرستد. آزمایشگاه باید نتایج را ظرف یک یا دو روز آماده کند اگر چه ممکن است مدت بیشتری طول بکشد که بستگی به آزمایشگاه مورد نظر دارد.
خطرات و عوارض جانبی تست GGT
گرفتن نمونه خون کاری بی خطر است. بعضی از افراد دچار مقداری کبودی در ناحیه خونگیری شده می‌شوند. همچنین کمی درد به مدتی کوتاه پس از آزمایش، طبیعی است. گاهی شخصی دچار احساس سرگیجه و تشویش موقع انجام تست می‌شود که موجب سیاهی رفتن چشم یا سرگیجه و یا ضعف می‌شود. اگر چه این وضعیت ترسناک به نظر می‌رسد اما نشانه واکنشی جدی نیست. برای اجتناب از این وضعیت، پس از خون گرفتن چند دقیقه بنشینید، سپس بلند شده و به سرکار خود بروید. سعی کنید قبل از آزمایش یک آبمیوه همراه خود داشته باشید تا پس از انجام آزمایش از افت فشار و ضعف جلوگیری کنید. اگر دچار ضعف شدید حتما به کارشناس سلامت گزارش دهید.
مقدار بالای GGT به چه معناست
میزان بالای GGT نشانه استفاده بالای گلوتاتیون در بدن و استرس اکسیداتیو است. نگه داشتن میزان مناسب گلوتاتیون در بدن فواید سلامتی بسیاری دارد.
تست GGT به سه علت مفید است:
تشخیص بیماری: از این تست برای بیماری کبد یا صفرا استفاده می‌شود و سو مصرف الکل را مشخص می‌کند.
برآورد خطر بیماری: میزان بالای GGT با افزایش خطر بیماری و مرگ ناشی از بیماری، مرتبط است.
مرگ و میر: تحقیقات بالینی رابطه میان میزان بالاتر GGT و افزایش احتمال مرگ ناشی از هر علتی را نشان می‌دهد.
GGT به تنهایی مستقیما موجب یک بیماری یا اختلال خاص نمی‌شود. البته میزان بالای GGT ممکن است به بیماری که به عنوان پرو اکسیدانت عمل می‌کند، مرتبط است.
GGT ممکن است استرس اکسیداتیو را افزایش دهد که با تجزیه گلوتاتیون (و تولید سیستئین گلیسین) شروع می‌شود. ملکولهای سمی دیگری نیز هستند که منجر به صدمه به DNA، سلول و بافت می‌شوند.
بیماریها و مشکلات مربوط به بالا بودن نتیجه تست GGT
بیماری کبد
GGT در بیماران مبتلا به بیماریهای کبدی همانند سیروز، هپاتیت و کبد چرب افزایش می‌یابد. این بیماریها بوسیله تعدادی از عوامل از جمله دارو و سو مصرف الکل، سموم یا ویروسها ایجاد می‌شوند. میزان GGT همراه با سایر تستهای آنزیمهای کبدی برای تشخیص بیماری کبدی استفاده می‌شود. برای مثال، میزان GGT به هنگامی که آلکالاین فسفاتاز (ALP) بالا باشد، اندازه گیری می‌شود. مقادیر بالا برای هر دو آنزیم به بیماریهای کبد یا صفرا اشاره می‌کند. مقادیر نرمال GGT به همراه افزایش ALP نشان دهنده بیماری استخوان است.
بیماری مجاری صفراوی
مقادیر بالای GGT در بیماران مبتلا به بیماریهای مجاری صفراوی (کولستازیز) نیز وجود دارد. این بیماری بوسیله انسداد مجاری صفرا که ناشی از یک یا چند بیماری از جمله سنگ صفرا، التهاب، زخم، عفونت، کیست و یا کارسینومها (سرطان) ایجاد می‌شود. همانند بیماریهای کبدی، از GGT همراه با تستهای دیگر مثل آلکالاین فسفاتاز (ALP) برای تشخیص بیماریهای صفرا استفاده می‌شود.
مصرف الکل و کشیدن سیگار
مصرف زیاد الکل استفاده بدن از GGT را بالا می‌برد. در بعضی موارد، تستهای دیگری هم ممکن است برای تعیین مصرف الکل، انجام شود. افزایش مقدار GGT همراه با نشانگر دیگر (CDT) در پیش بینی سو مصرف الکل بهتر از یک تست به تنهایی است.
کشیدن سیگار نیز با مقداربالای GGT مرتبط است. یک تحقیق بالینی در ۴۶ مرد که بطور مرتب الکل مصرف می‌کردند و هر روز سیگار می‌کشیدند، نشان دهنده افزایش GGT بیش از هر کار دیگری است. افرادی که الکل نوشیدند یا سیگار کشیدند مقادیر بالاتری از GGT را داشتند.
بیماری عروق کرونر (CHD)
CHD بوسیله باریک شدن عروق کرونر ایجاد می‌شود که بطو بالقوه موجب حمله قلبی می‌شود. مقادیر بالای GGT همراه با افزایش خطر بیماری قلبی کرونری است. تحقیقات بیشتری نیز GGT را با مرگ ناشی از بیماری قلبی کرونری مرتبط می‌داند.
سکته مغزی
بزرگترین متا آنالیز در تاریخ (۱۰ تحقیق) نشان می‌دهد که میزان بالای GGT خطر سکته (بسته به مصرف زیاد الکل) را افزایش می‌دهد اما فقط در مردان.
تصلب شرائین و ارتباط آن با نتیجه تست GGT
تصلب شرائین یا گرفتگی رگها، باریک شدن و انسداد سرخرگهاست که معمولا به علت پلاکهاست. GGT در پلاکها وجود دارد و مقادیر آن در بیماران مبتلا به پلاکها، بالاتر است بخصوص در آنهایی که مبتلا به گرفتگی شدید عروق هستند. به عبارت بهتر، تست GGT ممکن است برای تشخیص این بیماریها استفاده شود.
نارسایی قلبی
نارسایی قلبی بیماری ست که قلب قادر به تامین خون کافی به اندازه مورد نیاز بدن نیست. تحقیقات بالینی نشان دهنده ارتباط میان GGT بالا و افزایش نارسایی قلبی حتی با پایین آمدن آن به سطح نرمال است.
فشار خون بالا
در یک آنالیز متا مشخص شد که افراد با میزان GGT بالا با افزایش خطر فشار خون بالا نیز مواجه هستند. همینکه سطح GGT بالا می‌رود، خطر ابتلا به فشار خون نیز بالا می‌رود.
آریتمی قلبی
فیبریلاسیون دهلیزی موجب تپش قلب نامنظم می‌شود. میزان بالای GGT با افزایش خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی در چندین تحقیق، مرتبط بود. افزایش سطح GGT نیز با افزایش خطر مرگ قلبی ناگهانی یا فیبریلاسیون بطنی همبستگی دارند.
دیابت
بالا بودن سطح GGT ممکن است خطر دیابت نوع ۲ را افزایش دهد. البته یک آنالیز متای جدید نشان دهنده هیچ ارتباطی بین این دو نیست. تحقیقات بیشتر که این رابطه را بررسی کنند، مفید خواهد بود.
سندرم متابولیک و تست GGT نرمال
سندرم متابولیک وجود ۲ یا چند بیماری زیر از جمله مقاومت انسولینی، فشار خون بالا، چربی خون غیر نرمال و چاقی است. جدای از سایر عوامل خطر، تعدادی از تحقیقات بالینی نشان داده‌اند که افزایش سطح GGT، خطر ابتلا به سندرم متابولیک را افزایش می‌دهد.
سرطان
GGT ممکن است برای پیش بینی خطر سرطان و بیماریهای آینده، مفید باشد. با توجه به چندین تحقیق بالینی، افزایش GGT خطر سرطان را افزایش می‌دهد. میزان بالای GGT خطر سرطانهای خاصی را در همه تحقیقات افزایش داده است:
سرطان سینه: در افراد با GGT بالا، خطربیشتر چند نوع زیر نمونه از سرطان سینه را با توجه تحقیقی در ۲۳۱ هزار زن بدون سرطان، نشان داده شد.
سرطان مری: تحقیقی در مورد ۸/۳ میلیون کره‌ای نشان دهنده افزایش خطر سرطان مری در افراد با GGT بالاتر از ۱۸ بود که به عنوان مقداری «نرمال» بیان شده است. همچنان که سطح GGT بالا رفت، خطر ابتلا به سرطان مری نیز افزایش داشت.
سرطان کبد: بالاتر بودن میزان GGT با پیش آگهی بدتر در مورد سرطان کبد، مرتبط است.
سرطان اندومتر: بالا بودن میزان GGT با کاهش خطر زنده مانی زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم و اندومتر همراه بود.
بیماری کلیه
یک تحقیق در مورد ۱۰ هزار مرد کره‌ای نشان داد که خطر بیماریهای مزمن کلیه در بیماران با GGT بالا، بیشتر بود. تحقیق دیگر در مورد ۹/۵ هزار آمریکایی هیچ ارتباطی را پیدا نکرد. بالا بودن سطح GGT ممکن است با افزایش خطر بیماریهای کلیه در جوامع خاصی همراه باشد.
بیماری آلزایمر و زوال عقل
GGT در بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر می‌تواند بالا باشد. البته یک تحقیق ژنتیک که ۲۶ تنوع ژن مرتبط با GGT را (پلی مورفیسم نوکلئوتید منفرد) و خطر بیماری آلزایمر را بررسی کرد، متوجه هیچ همبستگی بین این دو نشد. یک تحقیق بالینی در ۲/۴ هزار مرد نشان داد که GGT بالا با خطر افزایش زوال عقل مرتبط است.
بیماری تیروئید
بیماریهای تیروئید شامل کم کاری تیروئید ( T3 یا T4 بالا همراه با TSH پایین) و کم کاری فعال (T3 یا T4 پایین با TSH بالا) هستند. در پژوهشی در مورد ۱۱۰ نفر، GGT در افراد مبتلا به پرکاری تیروئید بالا بود. در تحقیقی بزرگتر در مورد ۱۵۰۰ نفر مبتلا به پرکاری تیروئید، مقدار GGT نرمال بود.
در یک تحقیق، در بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید، GGT به میزان جزئی افزایش داشته است و در تحقیق دیگر کاهش داشته است. برای روشن شدن رابطه بین GGT و بیماریهای تیروئید باید تحقیقات بیشتری انجام گیرد.
کاهش تراکم ماده معدنی استخوان
تراکم ماده معدنی استخوان (BMD) سلامت کلی استخوان و استحکام آن را نشان می‌دهد. یک تحقیق بالینی در ۴۶۲ نفر نشان داد افراد با GGT بالا تراکم استخوانی پایینی دارند (بدون مصرف الکل).
عواملی که میزان GGT را افزایش می‌دهند
GGT بالا معمولا وجود بیماری یا خطر بالاتر بیماری را نشان می‌دهد. در زیر خلاصه‌ای از عواملی که باعث افزایش سطح GGT می‌شوند، آورده شده است.
داروها و مکملها: چندین دارو سطح GGT را افزایش می‌دهند و به هنگام تفسیر نتایج آزمون باید مورد توجه قرار گیرند. اینها شامل داروهای ضد تشنج قدیمی (از جمله فنی توئین، فنوباربیتال و کاربامازپین) است.
الکل: سطح GGT به دنبال ادامه استفاده زیاد از الکل بالا می‌رود. همینکه مصرف الکل افزایش پیدا می‌کند، سطح GGT در خون نیز افزایش می‌یابد.
گوشت قرمز: مصرف گوشت قرمز طی ۱۰ سال، سطح GGT را افزایش می‌دهد.
هورمون تیروئید: چندین تحقیق بالینی نشان داده است که افزایش سطح هورمون تیروئید، سطح GGT را در بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید را افزایش داد.
روشهای کاهش سطح GGT
کاهش مصرف الکل: سو مصرف الکل، سطح GGT را افزایش می‌دهد. GGT تنها به میزان جزئی در افرادی که الکل را به میزان پایین مصرف می‌کنند، افزایش یافت اما افزایش با مقدار آن متناسب است. بهترین راه برای کاهش GGT اجتناب از مصرف الکل است. میزان آن بعد از ۲ تا ۶ هفته ترک الکل باید به سطح نرمال برگردد.
اجتناب از آلودگیها: مواد آلودگی خاصی همچون سرب، کادمیوم، دی اکسین و ارگانو کلرین آفت کشها، سطح GGt را افزایش می‌دهند.
مصرف بیشتر میوه و سبزیجات: بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات حاوی مقادیر متوسط تا بالایی از آنتی اکسیدانهای طبیعی هستند. تحقیق در مورد ۳ هزار نفر نشان داد که خوردن میوه و یا سبزیجات، ۱۰ تا ۱۱ بار در هفته یا نوشیدن آب میوه ۶ تا ۷ بار در طول یک هفته ببه مدت ۱۰ سال، سطح GGT را پایین آورد.
مصرف غذاهای با پروتئین بالا: مصرف غذاهای با کازئین بالا مثل تخم مرغها، آجیل یا تخمه، محصولات سویا، غلات خاص (جو دوسر و جو) و پروتئین وی ممکن است سطح GGT را در بدن کاهش دهد. سیستئین جز مهم گلوتاتیون است. گلوتاتیون بالاتر ظاهرا کاهش دهنده GGT است و بر عکس آن عمل می‌کند. یک پژوهش پایلوت بر روی ۳۸ نفر نشان داد که ۲۰ گرم پروتئین وی جدا شده که منبع خوب سیستئین است، به مدت ۱۲ هفته، سطح گلوتاتیون را افزایش داد.
مصرف بیشتر قهوه: نوشیدن قهوه میزان GGT را در ۱۳۰۰ مرد ژاپنی کاهش داد (بدون در نظر گرفتن عوامل خطر دیگر). دو پژوهش بالینی که در کل روی ۳۱ هزار نفر انجام شد، نشان داد که مصرف قهوه سطح GGT را فقط در مردانی که الکل می‌نوشند، کاهش داد.
کاهش مصرف گوشت قرمز: گوشت قرمز حاوی مقادیر بالایی از آهن هِم است که قابل جذب‌ترین شکل آهن است. همان تحقیقی که نشان داد مصرف میوه و سبزی GGT را کاهش داده، نشان داد که خوردن گوشت قرمز طی ۱۰ سال، سطح GGT را افزایش داده است. توجه: منابع وجترین حاوی مقادیر متغیری از آهن هستند اما این فرمهای آهن (غیر هم) سخت‌تر جذب می‌شود. آهن گیاهی که در میزان آهن کلی بدن مشارکت دارد، بسیار کمتر از منابع گوشتی است. به همین دلیل است که گیاهخواران گاهی اوقات مشکل کمبود آهن یا کم خونی دارند.
ورزش مناسب: پژوهشی بر روی ۱۰ هزار شرکت کننده، نشان داد ورزش ملایم (پیاده روی) با کاهش سطح GGT در مردان و نه در زنان، موثر بود.
روغن ماهی: دوزهای بالای روغن ماهی (۴ گرم در روز) به مدت ۳ ماه به میزان زیادی، GGT را در ۳۶ شرکت کننده‌ای که شاخصه‌های بیماری کبد چرب غیر الکلی داشتند، کاهش داد.
کورکومین: در یک تحقیق بر روی ۶۰ مرد، کورکومین به میزان جزئی سطح GGT را کاهش داد.
گیاه خار مریم: بسیاری از تحقیقات بالینی قابلیت خار مریم برای کاهش سطح GGT در بیماری کبدی را با نتایج ترکیبی، بررسی کرده است. این گیاه سطح GGT را در بیماریهای کبدی خاصی کاهش می‌دهد.
منیزیم: ۶ هفته مصرف مکمل منیزیم، سطح GGT را در یک گروه از الکلی‌های مزمن کاهش داد.
مکمل گلوتاتیون: مصرف مکمل گلوتاتیون و سایر موادی که میزان گلوتاتیون را افزایش می‌دهند همانند ان استیل سیستئین، سلنیوم، آلفا لیپوئیک اسید (ALA) و متیونین ممکن است مقدار GGT را کاهش دهد. معمولا میزان GGT با افزایش گلوتاتیون، کاهش می‌یابد. متاسفانه شواهد کمی برای حمایت از اینکه این مکملف کاهش دهنده GGT است، وجود دارد.
محدودیت‌ها و هشدارها
دامنه کامل فعالیتهای GGT شناخته نشده است. این موضوعی برای پژوهشهای ادامه دار علمی و تحقیقات بالینی است. بیماریهایی مانند دیابت، بیماری مزمن کلیه و کم کاری تیروئید وجود دارد که در آن مطالعات بالینی نتیجه گیری‌های متضاد را در مورد خطر و افزایش سطح GGT نشان می‌دهد. مطالعات بیشتری باید انجام شود تا تعیین شود که آیا سطح GGT بالا خطر این بیماری را افزایش می‌دهد. پژوهشهای بالینی نشان می‌دهد که GGT بالا با بروز بیماریهایی که حتی با آنچه که به عنوان سطوح نرمال فرض شده‌اند، ارتباط دارد. این بیشتر موارد مربوط به GGT و خطر بیماریهای قلبی عروقی است. باید مطالعات بالینی بیشتری انجام شود تا خطر بیماریهای دیگری که در محدوده طبیعی GGT قرار می‌گیرند، انجام شود.
دلایل پایین بودن نتیجه تست GGT
مقادیر پایین GGT به ندرت خطرناک است. البته بیماریهای کمی با مقادیر پایین غیر طبیعی GGT مرتبط هستند. اینکه این مورد موجب نگرانی است یا نه بستگی به عوامل دیگر دارد.
اختلالات ارثی: کلستازیز غیر هپاتیتی ارثی (FIC) از جمله اختلالات ارثی (ژنتیکی) است که معمولا در نوزادان و کودکان مشاهده می‌شود. این امر بوسیله کاهش جریان صفرا از کبد مشخص می‌شود. این مشکل می‌تواند به علت جهش در ژن ATP8B1 باشد که هم مربوط به اشکال ملایم و هم شدید این بیماری است. این ژن خروجی نمک صفرا را که از جریان صفرا مشتق می‌شود، کنترل می‌کند.
اواسط تا اواخر بارداری: زنانی که در سه ماهه دوم و سوم بارداریشان هستند ممکن است میزان پایینی از GGT را در مقایسه با زنان غیر باردار داشته باشند. هیچ نشانه‌ای که دلیلی برای نگرانی باشد، وجود ندارد.
توصیه و احتیاط
صدمه به کبد جدی است و اغلب منجر به مشکلات دیگری در سلامتی می‌شود. بسته به شدت صدمه، ممکن است غیر قابل برگشت نیز باشد. تست GGT به همراه سایر روشهای آزمایش و معاینه، می‌تواند به پزشک برای تشخیص وجود صدمه به کبد، کمک کند. در صورتی که هر گونه علائم مربوط به صدمه به کبد دارید حتما با پزشکتان مشورت کنید تا آنها بتوانند شما را معاینه کرده، علت را مشخص کنند و یک برنامه درمانی را برای شما شروع کنند.
بعضی از تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف بالای قهوه ممکن است در افرادی که زیاد الکل می‌نوشند، میزان GGT را کاهش دهد اما مقدار موثر ممکن است بیش از ۵ فنجان در روز باشد. بدانید که مصرف زیاد قهوه هم مشکلاتی ایجاد می‌کند از جمله فشار خون بالا و مشکلات خواب.
در نهایت توصیه می‌کنیم سیگار را ترک کنید، مصرف الکل را برای همیشه کنار بگذارید و وزنتان را کاهش دهید. اینها اولین گامها برای دستیابی یه کاهش سطح GGT هستند و به کبد امکان بهبود می‌دهد. در عین حال سعی کنید که سبک زندگی سالمی داشته باشید.
ترجمه اختصاصی توسط مجله قرمز
منابع:
