اطلاعات تخصصی
موارد مصرف تتراکوزاکتاید
داروی تتراکوزاکتاید يك پليپيتيد صناعي با خصوصيات مشابه با كورتيكوتروپين ميباشد. و جهت تشخيص و ارزيابي نارسايي آدرنوكورتيكال كاربرد دارد.
اگرچه اين دارو همانند كورتيكوتروپين كاربرد درماني در اكثر حالات درمان با كورتيكواستروئيد سيستميك داشته است اما هم اكنون كاربردهاي نادري در اين چنين موارد دارا ميباشد.
تتراکوزاکتاید معمولاً به فرم استات مصرف ميشود اگرچه اغلب دوزها براساس خود تتراکوزاکتاید بيان ميشوند.
مکانیسم اثر تتراکوزاکتاید
تتراکوزاکتاید با تحریک قشر آدرنال باعث ترشح استروئیدهای آدرنال از قبیل هیدروکورتیزون – کورتیزون – مواد آندروژنیک و مقدار کمی آلدسترون می شود
فارماکوکینتیک تتراکوزاکتاید
متعاقب تزريق داخل وريدي اين دارو فارماكوكينتيك 3 مرحلهاي آن ظاهر ميشود. دارو به سرعت از پلاسما حذف ميشود كه اين كار عمدتاً از طريق توزيع در غدد آدرنال و كليهها صورت ميپذيرد. و توسط اندوپپتيدازهاي سرم به اليگوپپتيدهاي غيرفعال تبديل ميشود. اكثر يك دوز تجويزي طي 24 ساعت از طريق ادرار رفع ميشود. نيمهعمر نهايي دارو حدود 3 ساعت ميباشد.
عوارض جانبی تتراکوزاکتاید
*
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: برادی کاردی، افزایش فشار خون، ادم محیطی، تاکی کاردی
پوستی: راش پوستی، کهیر در محل تزریق (همراه با قرمزی)
واکنش ازدیاد حساسیت: آنافیلاکسی، واکنش ازدیاد حساسیت
تداخلات دارویی تتراکوزاکتاید
*مشخصات کلی تداخلات:
اطلاعاتی گزارش نشده است.
تداخلات رده X (پرهیز):
فرآوردههای والپروات
کاهش اثرات داروها توسط تتراکوزاکتاید:
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات تتراکوزاکتاید توسط داروها:
کورتیکواستروئید های (استنشاقی دهانی و سیستمیک)، کورتیزون، مشتقات استروژن، هیدروکورتیزون (سیستمیک)، اسپیرونولاکتون
افزایش اثرات داروها توسط تتراکوزاکتاید:
کلونازپام، دیازپام، نیترازپام، فنوباربیتال، فنیتوئین، پریمیدون، فرآوردههای والپروات
افزایش اثرات تتراکوزاکتاید توسط داروها:
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها تتراکوزاکتاید
در صورت سابقه حساسیت به کورتیکواستروئیدها با احتیاط مصرف شود