اطلاعات تخصصی
موارد مصرف بیوالی رودین
بیوالیرودین یک داروی مهارکننده مستقیم ترومبین (DTI) است که جهت درمان ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین استفادهمی‌شود همچنین به علت شروع اثر سریع و نیمه عمر کوتاه، به عنوان داروی ضدانعقاد جهت جلوگیری از ترومبوز درپروسه‌های آنژیوپلاستی به کار می‌رود.
این دارو در موارد متوسط تا پرخطر سندرم‌های کرونری حاد مربوط به آنژین صدری پایدار یا سکته‌های قلبیNSTEMI کهباید تحت مداخلات عروق کرونر از راه پوست( PCI) یا آنژیوپلاستی قرار گیرند، استفاده می‌شود.
گاهی در بیمارانی که تحت آنژیوپلاستی قرار می‌گیرند، تزریق این دارو تا ۴ساعت پس از اتمام پروسه نیز ادامه دارد.
همچنین از بیوالیرودین در صورت نیاز می‌توان به عنوان جایگزین هپارین (مثلا در صورت حساسیت به هپارین) درجراحی‌های قلبی استفاده کرد(بدون برچسب).
این دارو با نام تجاری آنژیومکس معروف شده‌است و به صورت محلول تزریقی با دوز ۲۵۰میلی‌گرم عرضه می‌شود.
مکانیسم اثر بیوالی رودین
بیوالیرودین یک مهارکننده اختصاصی قوی و البته برگشت پذیر ترومبین می‌باشد که علاوه بر مهار ترومبین در گردش،ترومبین متصل به لخته را نیز مهار می‌کند. این دارو به هر دو بخش کاتالیتیک و‌آنیونی ترومبین متصل می‌شود.
همچنین این دارو می‌تواند فعال‌سازی و تجمع پلاکتی با واسطه ترومبین را نیز مهار نماید.
فارماکوکینتیک بیوالی رودین
متابولیسم:پلاسما؛ ۸۰درصد از طریق تقسیم پروتئولیتیک
دفع:ادرار(۲۰درصد) و مکانیسم های پروتئولیتیک
نیمه عمر: ۲۵دقیقه، ۳۴دقیقه (در افراد با GFR ۳۰تا۵۹)، ۵۷دقیقه(با GFR۱۰تا۲۹) و در افراد دیالیزی ۳/۵ساعت
-حدود یک ساعت پس از قطع تزریق، وضعیت انعقادی خون بیمار به حالت اولیه بازمی‌گردد.
منع مصرف بیوالی رودین
-سابقه‌ی حساسیت به این دارو یا سایر اجزای فرمولاسیون
-خونریزی فعال و گسترده
-زخم حاد گوارشی(معده یا روده)
-خونریزی مغزی
-ترومای شدید مغزی نخاعی
-اندوکاردیت باکتریایی
-فشارخون بالای غیرقابل کنترل
-رتینوپاتی دیابتیک یا هموراژیک
-استفاده از بی‌هوشی اسپاینال/اپیدورال پروگزیمال
موارد احتیاط بیوالیرودین
-بیماران سالمند
-CrCl <30
-افراد در خطر خونریزی
-افراد تحت پرتودرمانی داخلی یا براکی‌تراپی
عوارض جانبی بیوالی رودین
عوارض شایع:
خونریزی، کمردرد، درد، تهوع، افت فشارخون، سردرد، درد در محل تزریق، بی‌خوابی، افزایش فشارخون، استفراغ،دردلگنی، اضطراب، برادی‌کاردی، سوهاضمه، درد شکمی، تب، بی‌قراری، احتباس ادراری، افزایش INR
عوارض جدی:
خونریزی شدید، ترومبوز، ترومبوسیتوپنی، تامپوناد قلبی، برادی‌کاردی شدید، واکنش‌های حساسیتی، آنافیلاکسی
تداخلات دارویی بیوالی رودین
مکانیسم کلی تداخلات:
نامشخص
منع مصرف همزمان(کنترا اندیکه):
آپیکسابان، دابیگاتران اتگزیلات، ادوکسابان، همین، میفپریستون، اومستاکسین، ریواروکسابان، اوروکیناز، ووراپاکسار
تداخلات ماژور:
آبسیکسیمب، آسکلوفناک، آسمتاسین، آسنکومارول، استیل سالیسیلیکوم، آجوئن، آلیپوجن، آلیسین، آلین، آلتپلاز، آمتولمتین،آناگرلاید، آنیسترپلاز، آپیکسابان، آرگاتروبان، آسپرین، بمیپران، بتریکسابان، داروهای NSAIDs، بوفگزاماک،کانگرلور،کاپلاسیزومب، سلکوکسیب، بابونه، کولین‌سالیسیلات، سیلوستازول، سیتالوپرام، کلونیکسین، کلوپیدوگرل، کلاژناز،دابیگاتران، دالتپارین، داناپاروئید، دزونلافاکسین، دیفلونیسال، دی‌پیریدامول، دیپایرون، ادوکسابان، انوکساپارین،اپوپروستنول، اپیفیباتید، اس‌سیتالوپرام، اتودولاک، اتوفنامات، فپرادینول، فپرازون، فلوفنامیک اسید، فلوکستین،فلووکسامین، فونداپارینوکس، سیر، جینکو، هپارین(انواع)، ایبروتینیب، ایلوپروست، اینوترسن، لپیرودین، لوومیلناسیپران،مکلوفنامات، میلناسیپران، مورنیفلومات، نابومتون، نادروپارین، نیمسولید، اوماداسایکلین، اورلیستات، اگزاپروزین،اکسی‌فن‌بوتازون، پاپایا، پاروکستین، پنتوسان پلیسولفات سدیم، فنیندیون، فنیل‌بوتازون، پیراستام، پراسوگرل،پروگلومتاسین، پروپیفنازون، پروکوازون، رتپلاز، ریواروکسابان، سارسایکلین، سلیکیپگ، سرترالین، ST JOHN’S WORT، استرپتوکیناز، سولفینپیرازون، سولینداک، تان-شن، تنکتپلاز، تیکاگرلور، تیکلوپیدین، تینزاپارین، تیروفیبان،تولمتین، ترازودون، ترپروستینیل، اوروکیناز، ونلافاکسین، ویلازودون، وراپاکسار، وورتیوکستین، وارفارین
تداخلات متوسط:
گیاهان بسیاری از جمله شیرین بیان، آنجلیکا، انیسون، آسافتیدا، انواع میوه‌ی بری، گل‌گاوزبان، بولدو، بروملین،کپسیسین، کوندرویتین، سینکونا، کوآنزیم Q10، زردچوبه، داندلیون، روغن گل‌مغربی، زنجبیل، guggul، هارپاگوفیتوم،ایبریتومومب، دولوکستین، ایکوساپنت اتیل، ایندیوم۱۱۱، کاوا، لیکوریک، امگاسه، رتینالدهید، تیبولون، ویتامین آ،ایبریتومومب
افزایش اثرداروها توسط بیوالیرودین:
کلاژناز(سیستمیک)، دفرازیروکس، دئوکسی‌کولیک‌اسید، دسیرودین، ایبریتومومب تیوکستان، نینتدانیب، اوبینوتوزومب،اوماستاکسین، ریواروکسابان، آنتاگونیست ویتامین کا
داروهایی که سطح خونی بیوالیرودین را بالا می برند:
اَکالابروتینیب، داروها با خصوصیات ضد پلاکت، آلمتوزوماب، آپیکسابان، برومپریدول، کاپلاسیزوماب، دابیگاتراناتکسیلات، داساتینیب، ادوکسابان، محصولات گیاهی با اثر ضد لخته/ضد پلاکت، ایبروتینیب، آیکوساپنت اتیل، اینوترسن،کانامایسین، لیماپروست، امولسیون لیپیدی (بر پایه روغن ماهی)، مزوگلیکان، میفپریستون، عوامل ضد التهابی غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، عوامل ضد التهابی غیر استروئیدی (موضعی)،اسیدهای چرب امگا-۳، سدیم پنتوزان پلیسولفات، آنالوگ های پروستاسیکلین، سالیسیلات ها، سوگامادکس، سولودکسید، عوامل تخریب لخته، تیبولون، تیپراناویر،یوروکیناز، ویتامین E (سیستمیک)، ووراپاکسار، زانوبروتینیب
کاهش اثرات داروها توسط بیوالیرودین:
تداخل معناداری گزارش نشده‌است
داروهایی که سطح بیوالیرودین را کاهش می دهند:
اورتاوانسین، تلاوانسین
تداخل با تست‌های آزمایشگاهی:
در مدت عدم مصرف وارفارین ممکن است سطوح PT/INR افزایش یابد.در صورت شروع وارفارین سطح PT/INR اولیه یمورد نظر، در زمان استفاده از بیوالیرودین نیاز به تغییر دارد.
تداخل با غذا:
تداخل با غذا ندارد
هشدار ها بیوالی رودین
-این دارو در لیست داروهای پرخطر قرار دارد و لازم است بیمار تحت مراقبت و نظارت کامل قرار گیرد.
-در بیماران با سکته‌ی STEMIکه تحت آنژیوپلاستی قرار می‌گیرند، ترومبوز حاد استنت(در مواردی تهدیدکنندهی حیات) ممکن است در ۴ساعت ابتدایی پروسه با احتمال بیشتری نسبت به مصرف هپارین ایجاد شود.به همین خاطر لازم استبیمار حداقل به مدت ۲۴ساعت در مرکز درمانی با امکانات تخصصی بستری و تحت نظر باشد و علائم ایسکمی قلبی بهدقت در وی پیگیری شود.
-مهم‌ترین عارضه‌ی مصرف این دارو، خونریزی می‌باشد. به همین خاطر افراد در خطر خونریزی(ابتلا به اندوکاریتباکتریایی، اختلالات خونی مادرزادی یا اکتسابی، سابقه‌ی اخیر بیوپسی یا پارگی عروق بزرگ، CVA، سکته‌ی مغزی،جراحی جمجمه یا سایر پروسه‌های مغز و اعصاب، فشارخون غیرقابل کنترل، نارسایی کلیوی، سابقه‌ی اخیر جراحیوسیع، سابقه‌ی خونریزی اخیر)باید تحت نظر کامل باشند و علائم و نشانه‌ها در آنها به دقت بررسی شود.
توصیه های دارویی بیوالی رودین
-بیوالیرودین به صورت انفوزیون وریدی تزریق می‌شود و با نرمال سالین یا دکستروز۵درصد رقیق می‌شود.(غلظت 5 mg/mL)
-این دارو فقط برای تزریق وریدی می‌باشد. پس از بلوس اولیه(در صورت نیاز)، به صورت انفوزیون با سرعت تعیین شدهادامه می‌یابد.
-جهت آماده‌سازی، از ۵میلی‌لیتر آب مقطر برای ویال ۲۵۰میلی‌گرمی استفاده شود. ویال به آرامی چرخانده شود تامحتویات در آب حل شوند و پیش از انفوزیون با سرم نرمال سالین یا D5W تا غلظت ۵میلی‌گرم بر میلی‌لیتر(حدود۵۰میلی‌لیتر) رقیق شود.
-ویال‌های باز نشده در دمای اتاق نگهداری شود(۲۰تا۲۵درجه سانتی‌گراد) اما پس از آماده‌سازی(اضافه کردن آب‌مقطر) در یخچال(۲تا۸درجه سانتی‌گراد) حداکثر به مدت ۲۴ساعت نگهداری شود. از قراردادن در فریزر یا یخ‌زدگی داروخودداری شود. البته محلول نهایی با غلظت ۵میلی‌گرم بر میلی‌لیتر در دکستروز۵درصد یا نرمال سالین در دمای اتاق برای۲۴ساعت پایدار می‌باشد.
-ACTبیمار ۵دقیقه پس از تزریق بلوس ، ارزیابی شود.
-کراتین بیمار، پیش از شروع تزریق ارزیابی شود.
-aPTT; PT/INR و علائم و نشانه‌های خونریزی با دقت در بیمار پیگیری شود.
-دوز دارو با توجه به وزن بیمار برای یک ساعت محاسبه می‌شود و در صورت طولانی شدن عمل، تزریق تکرار می‌گردد. پساز عمل نیز بسته به شرایط بیمار ممکن است تزریق بیوالیرودین تا ۴ساعت ادامه داشته‌باشد.(دوز دارو در پروسه‌یآنژیوگرافی درمانی و تشخیصی متفاوت می‌باشد)
-در موارد ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین، پس از درمان اولیه، لازم است بیوالیرودین با یک ضدانعقاد خوراکی مانندوارفارین جایگزین شود. در این موارد لازم است همزمان با شروع وارفارین، تزریق بیوالیرودین تا زمانی که INRبهمحدوده‌ی درمانی برسد، ادامه پیدا کند.(تا زمانی که INR۲یا بیشتر شود و حداقل در دو نوبت اندازه‌گیری به فاصله‌ی۲۴ساعت و تا۵روز در این محدوده، پایدار باشد)
-در صورت نیاز به جایگزین کردن ضدانعقادهای خوراکی با اثر مستقیم به جای بیوالیرودین، داروی خوراکی پس از پایانتزریق بیوالی رودین می‌تواند آغاز شود.
-در صورتی که قرار است بیوالیرودین جایگزین هپارین در پروسه‌ی آنژیوپلاستی شود، لازم است پس از قطع هپارین،۳۰دقیقه تا شروع‌تزریق بیوالی رودین فاصله رعایت شود.
-در افراد با نارسایی کلیوی (CrCl <30) نیاز به تجویز دوز کمتر نسبت به افراد دیگر می‌باشد.
-برای بیماران مبتلا به اختلالات مادرزادی قلب، ممکن است نیاز به تزریق دوز پایین بیوالیرودین (در صورت نیاز) تا۷۲ساعت پس از انجام پروسه‌ی آنژیوپلاستی نیز باشد.
-پیگیری تغییرات هماتوکریت، و activated partial thromboplastin time, international normalized ratio and blood pressure، در مصرف‌کنندگان این دارو ضروری است.
-دوز بیوالیرودین براساس وزن و شرایط بیمار به صورت دقیق محاسبه و تنظیم می‌شود. ممکن است در ادامه یا پس ازاتمام پروسه‌ی آنژیوپلاستی نیز نیاز به ادامه‌ی مصرف این دارو‌با دوز متفاوتی باشد. به همین دلیل لازم است دستورمصرف به صورت کامل و شفاف توسط پزشک ثبت شود.
-در بیمارانی که اضافه وزن دارند، تنظیم دوز با توجه به BMI و عملکرد کلیوی انجام می‌شود. و لازم است بیمار از لحاظعوارض خونریزی دهنده با دقت بیشتری تحت نظر قرار‌گیرد.
-تصمیم به مصرف این دارو در دوران بارداری تنها پس از ارزیابی نسبت خطر به منفعت درمان برای مادر و جنین گرفتهشود. مطالعات انسانی کافی وجود ندارد اما احتمال بروز ناهنجاری‌های اسکلتی و مرگ جنین در برخی مطالعات جانوریوجود داشته‌است. خطر خونریزی طی زایمان که می‌تواند تهدیدکنندهی حیات باشد نیز براساس مکانیسم اثر وجود دارد. همچنین مصرف مهارکنندگان مستقیم پروترومبین تزریقی باید در زنان باردار با سابقه‌ی حساسیت شدید به هپارین مانندترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین و کسانی که نمی‌توانند داناپاروئید مصرف کنند، محدود شود.
-مطالعات انسانی در مورد تاثیرات بیوالیرودین بر روی شیرخوار و کیفیت شیر انجام نشده‌است. پس تصمیم به مصرفاین دارو در دوران شیردهی تنها پس از ارزیابی نسبت خطر به منفعت درمان برای مادر و شیرخوار گرفته شود.
-این دارو‌با اکثر مکمل‌های گیاهی و دارویی موجود، تداخل دارد. حتماً پیش از تزریق، لیست کلیه‌ی داروها و مکمل‌هایمصرفی بیمار چک شود و اقدامات لازم جهت جلوگیری از عوارض دارویی، انجام شود.
-لازم است بیمار حداقل 24 ساعت در یک مرکز مجهز با قابلیت مدیریت عوارض ایسکمیک بستری شود.
-بیوالی رودین در لیست داروهای پرخطر قرار دارد که تجویز آن باید به دقت و تحت نظارت و مراقبت تخصصی انجام شود.
-به بیمار آموزش داده شود تا در صورت احساس علائم زیر به پزشک یا درمانگر خود اطلاع دهد:
-هرگونه علائم خونریزی(گوارشی، ریوی، ادراری و خونریزی زخم)، ضعف یکطرفه‌ی بدن، مشکل در تکلم یا تفکر، تغییر درحفظ تعادل، کج شدن یک سمت صورت، تاری دید،سرگیجه‌ی شدید، از دست دادن قدرت و انرژی بسیار شدید،زمین‌خوردن با ضربه به سر، سردرد شدید، علائم آلرژیک(راش، کهیر، خارش، قرمزی، التهاب، پوسته‌ریزی همراه یا بدونتب، خس‌خس سینه، احساس فشار در قفسه سینه یا گلو، بلع یا تنفس سخت، گرفتگی غیرطبیعی صدا، ورم دهان، صورت،لب، زبان یا گلو) و هر علامت غیرطبیعی دیگر
-نوع محلول Premixed frozen: در دمای منفی بیست درجه‌سانتی‌گراد نگهداری می‌شود. یخ زدایی با نگهداری۲۴ساعت در دمای محیط یا ۱۴روز در یخچال انجام می‌شود و از هر روش گرمازا برای یخ‌زدایی همچون مایکروویو یاحمام آب گرم، خودداری شود.
