بیماری پارکینسون یک بیماری مزمن سیستم عصبی است. طبق گفته موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی، حداقل ۵۰۰ هزار نفر در ایالات‌متحده تحت تأثیر این بیماری مزمن قرار می‌گیرند. تقریباً ۶۰ هزار مورد جدید از این بیماری در ایالات‌متحده در هرسال گزارش‌شده است. این بیماری مزمن، کشنده نیست، اما می‌تواند به نشانه‌هایی که موجب ناتوانی درحرکت و تحرک روزمره می‌شود، منجر شود. علائم این بیماری شامل لرزش و مشکلات راه رفتن و تعادل است. این علائم به اینکه توانایی مغز در برقراری ارتباط آسیب‌دیده است، توسعه می‌یابد. پژوهشگران هنوز اطمینان ندارند که چه عواملی باعث بیماری پارکینسون. عوامل متعددی وجود دارد که ممکن است به بیماری کمک کند. در این مقاله به بررسی عوامل احتمالی ایجادکننده این بیماری می‌پردازیم.
ژنتیک و بیماری پارکینسون
برخی مطالعات نشان می‌دهد که ژن‌ها در توسعه پارکینسون نقش دارند. حدود ۱۵ درصد افراد مبتلابه پارکینسون سابقه خانوادگی این بیماری رادارند. درمانگاه مایو در این زمینه گزارش می‌دهد که فردی با یک رابطه نزدیک با یک فردی (به‌عنوان‌مثال یکی از والدین یا خواهر یا برادر) که مبتلابه بیماری پارکینسون است، در معرض خطر بیشتری برای ابتلای به بیماری مزمن پارکینسون است. همچنین این موسسه گزارش می‌دهد که خطر ابتلا به پارکینسون معمولاً کم است مگر اینکه چندین عضو خانواده به این بیماری مبتلا باشند. در برخی از خانواده‌ها عامل بیماری ژنتیک چقدر در شکل‌گیری این بیماری مؤثر است؟ بر اساس مرجع ژنتیک، یک‌راه ممکن برای ابتلای به این بیمار یاز طریق جهش ژن‌های تولیدکننده دوپامین و پروتئین‌های خاصی است که برای عملکرد مغز ضروری است.
محیط زیست
همچنین شواهدی وجود دارد که محیط‌زیست می‌تواند نقش داشته باشد. قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص به‌عنوان یک عامل ایجادکننده احتمالی برای بیماری پارکینسون پیشنهادشده است. این عوامل ایجادکننده شامل آفت‌کش‌ها مانند حشره‌کش‌ها، علف‌کش‌ها و قارچ‌کش‌ها است. همچنین ممکن است که قرار گرفتن در معرض (سم) عامل نارنجی با پارکینسون در ارتباط باشد. پارکینسون به‌طور بالقوه با آب آشامیدنی و مصرف منگنز نیز در ارتباط است. تمام افرادی که در معرض این عوامل محیطی هستند، لزوماً به بیماری پارکینسون مبتلا نمی‌شوند. برخی محققان معتقدند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی باعث ایجاد پارکینسون می‌شوند.
اجسام لویی
اجسام لویی، توده‌های غیرطبیعی پروتئین موجود در مغز افراد مبتلابه بیماری پارکینسون است. این توده‌ها دارای پروتئینی هستند که سلول‌ها قادر به تجزیه آن نیستند. آن‌ها سلول‌های مغز را احاطه می‌کنند و متعاقب این فرآیند آن‌ها عملکرد مغزی را در انسان مختل می‌کنند. خوشه‌های اجسام لویی باعث می‌شود مغز در طول زمان از بین برود. این موضوع مشکلات مربوط به هماهنگی حرکتی در افراد مبتلابه بیماری پارکینسون را ایجاد می‌کند.
از دست دادن دوپامین
دوپامین یک ماده انتقال‌دهنده عصبی است که به انتقال پیام بین بخش‌های مختلف مغز کمک می‌کند. سلول‌های تولیدکننده دوپامین در افراد مبتلابه بیماری پارکینسون آسیب‌دیده‌اند. بدون عرضه کافی از دوپامین، مغز قادر به ارسال پیام و دریافت پیام صحیح نیست. این اختلال بر توانایی بدن برای هماهنگی حرکت تأثیر می‌گذارد. این امر می‌تواند مشکلاتی را درراه رفتن و تعادل بدن ایجاد کند.
سن و جنس
پیری نیز نقش مهمی در بیماری پارکینسون دارد. بالا رفتن سن، مهم‌ترین عامل خطر برای ایجاد بیماری پارکینسون است. دانشمندان معتقدند که عملکرد مغز و دوپامین با بالا رفتن سن کاهش می‌یابد. این امر باعث می‌شود که یک فرد بیشتر در معرض پارکینسون باشد. جنسیت هم در پارکینسون نقش دارد. مردان نسبت به زنان برای ابتلای به پارکینسون بیشتر حساس هستند.
مشاغل
برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مشاغل خاصی ممکن است فردی را در معرض خطر بیشتری برای ایجاد بیماری پارکینسون قرار دهد. به‌طور خاص، خطر ابتلای به این بیماری ممکن است برای افرادی که در حرفه جوشکاری، کشاورزی و کارهای صنعتی کار می‌کنند، بیشتر باشد. این امر ممکن است به این دلیل باشد که افراد شاغل در این حرفه‌ها در معرض مواد شیمیایی سمی قرار می‌گیرند. بااین‌حال، نتایج مطالعه ناسازگار بوده و باید تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود.
تحقیقات آینده
ما برخی از سرنخ‌ها را در مورد اینکه چرا بیماری پارکینسون ایجاد می‌شود راداریم؛ اما هنوز هم عوامل و نکات است که ما نمی‌دانیم. تشخیص زودهنگام و درمان در معالجه پارکینسون کلید طلایی در به حداقل رساندن علائم این بیماری است. درمان‌هایی وجود دارد که به بهبود برخی علائم پارکینسون کمک می‌کند، اما در حال حاضر هیچ درمان قطعی وجود ندارد. تحقیقات بیشتری برای شناسایی دقیق نقش ژنتیک و عوامل محیطی در ایجاد این بیماری موردنیاز است.
منبع مقاله HEALTHLINE
این مقاله به طور اختصاصی توسط داروباکس ترجمه شده است. اگر مقاله فوق مورد پسند شما واقع شد، خرسند خواهیم شد که نظرات و پیشنهادات و انتقادات خود را برای هرچه بهتر شدن سطح کیفی مقالات با ما در میان بگذارید.
