در حقیقت آبله مرغان یک بیماری آشکار در کودکان است. دانه های قرمز رنگی که روی پوست تشکیل می شوند به تدریج به تاول های خارش دار تبدیل می شوند. این دانه ها و تاول ها ابتدا روی بدن، سر و صورت دیده می شوند و به تدریج روی دست ها و پاها نیز ظاهر می شوند.
علاوه بر این بزرگسالان هم به آن دچار می‌شوند و نشانه‌های آبله مرغان در آنها بارزتر است. این بیماری شدیداً ویروسی و مسری است. در بیشتر موارد آبله مرغان عفونتی است که فقط یک بار و عموما در کودکی یا نوجوانی فرد را مبتلا می‌کند، ولی این امر کاملا درست نیست. احتمال بسیار کمی وجود دارد که برخی افراد در بزرگسالی دوباره به آبله مرغان مبتلا شوند، اگرچه این بار ممکن است متفاوت باشد.
علاوه بر این، برخی از افراد ممکن است در کودکی آبله مرغان نداشته باشند یا واکسینه نشده باشند، در این صورت ممکن است در بزرگسالی به آبله مرغان مبتلا شوند. احتمال اینکه این عفونت ویروسی منجر به عوارض جدی در بزرگسالی شود بیشتر است.
عوارض و علائم آبله مرغان کودکان چیست؟
عامل ایجاد این بیماری ویروس واریستا زوستر است. این بیماری باعث ایجاد لکه های قرمز روی پوست می شود که تعداد آنها می تواند به بیش از ۵۰۰ در سراسر بدن کودک برسد. این بیماری معمولاً در کودکان خفیف است اما در موارد نادر حتی می تواند منجر به مرگ بیمار شود.
پس از ساخت و استفاده از واکسن آبله مرغان شیوع این بیماری کاهش یافته است. قبل از استفاده از این واکسن سالانه بیش از ۱۱ هزار نفر مبتلا به آبله مرغان به مراکز درمانی مراجعه کردند و در طول سال حدود ۱۰۰ نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست دادند.
بیشتر بدانید: میکرودرم
علائم آبله مرغان در بزرگسالی
- در بزرگسالی علائم آبله مرغان خیلی شبیه به علائم آن در کودکی است اما در کل شدت علائم در بزرگسالان بیشتر است. نشانه های آبله مرغان در بزرگسالان شامل موارد زیر است:
- تب
- بدن
- درد
- سردرد
در بزرگسالان عوارض این بیماری به دو دلیل رخ می دهد. در بزرگسالان، ویروس در سراسر بدن پخش می شود و سایر قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار می دهد و یک بیماری باکتریایی را به آبله مرغان اضافه می کند. هر دو رویداد می توانند عوارض ایجاد کنند. مانند عفونت باکتریایی در قسمت‌هایی از بدن مانند استخوان‌ها، خون و بافت‌های نرم بدن.
مواظب باشید به این دانه‌ها یا تاول آسیب نرسانید زیرا اگر این دانه‌ها آسیب ببینند آثار آنها می‌تواند برای همیشه روی پوست باقی بماند. اگر به تاول ها آسیب ندهیم، خود به خود خشک و پوسته پوسته می شوند و ترمیم به خوبی انجام می شود.
نحوه تشخیص آبله مرغان
تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس سابقه خانوادگی و پزشکی و معاینه فیزیکی است. با توجه به خاص و منحصربفرد بودن جوش های این بیماری ویروسی، تشخیص و تایید آلودگی فرد به این ویروس عمدتاً با معاینه فیزیکی امکان پذیر است.
نحوه سرایت و انتقال بیماری آبله مرغان
مواظب باشید که انتقال و انتشار این ویروس خیلی ساده است و قدرت انتقال آن تا ۲ روز قبل از ظهور جوش در بدن بسیار بالاست. در کل روش های انتقال این ویروس عبارتند از:
ویروس از طریق تماس مستقیم با آن منتقل می شود. اگر کودک شما جوش را لمس کند یا مایع حاصل از تاول های پوستی ایجاد شود، ویروس به سرعت پخش می شود. تماس با بزاق فرد مبتلا به آبله مرغان نیز می تواند باعث انتقال ویروس شود. این ویروس از طریق دهان یا گلو وارد بدن می شود و شما یا فرزندانتان را بیمار می کند. انتقال ویروس از طریق عطسه و سرفه از فردی که به این بیماری مبتلا است امکان پذیر است.
زنان باردار مبتلا به آبله مرغان ویروس را از طریق جفت به جنین منتقل می کنند. زنانی که در دوران شیردهی هستند و نیاز به شیر دادن به کودک خود دارند می توانند این ویروس را منتقل کنند. بنابراین تا زمانی که فرد مبتلا بهبود یابد، مراقب باشید به هیچ وجه با این افراد تماس نگیرید.
پیشگیری از آبله مرغان
هنگامی که فردی مبتلا به آبله مرغان شده است، ۱۰۰ درصد احتمال دارد که به آن مبتلا نشود. افرادی که این بیماری را در دوران کودکی تجربه نکرده اند، باید حتما در بزرگسالی واکسن این بیماری را بزنند. آبله مرغان در واقع شکل ضعیف شده ویروس آبله مرغان است. بدن مقاومت لازم را در برابر ویروس ضعیف شده ایجاد می کند و با حمله ویروس اصلی آن را از بین می برد.
بزرگسالان باید دو بار واکسینه شوند. در مرحله اول فرد نسبت به آبله مرغان ۷۸ درصد و در مرحله دوم ۹۹ درصد مصون می شود. بیش از ۹۹ درصد کودکان از طریق واکسیناسیون به آبله مرغان مقاوم می شوند. در بزرگسالان اولین تزریق واکسن احتمال ابتلا به بیماری را تا ۷۸ درصد کاهش می دهد و این عدد با تزریق دوم به ۹۹ درصد می رسد. حدود دو درصد از کودکان با وجود واکسیناسیون به این بیماری مبتلا می شوند. آبله مرغان در این کودکان، خفیف است و سریعتر بهبود می یابد.
درمان آبله مرغان در کودکان
این بیماری معمولاً پیچیده نیست. مصرف مایعات، استراحت و استفاده از داروهای تب بر در درمان آبله مرغان بسیار مفید است. در موارد شدید این بیماری، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی تجویز کند. کنترل تب در کل با استامینوفن انجام می شود.
درمان آبله مرغان در بزرگسالی
درمان این بیماری در دوران کودکی و بزرگسالی تفاوت چندانی ندارد اما به طور کلی اهمیت درمان در بزرگسالی بیشتر است. افرادی که در بزرگسالی به این بیماری مبتلا می شوند باید با یک متخصص عفونی یا متخصص داخلی مشورت کنند. توجه داشته باشید که علائم و شدت بیماری در بزرگسالان بیشتر است. به نظر می رسد درمان با داروهای ضد ویروسی قوی تر در بزرگسالان نقش بسیار پر رنگی خواهد داشت.
آبله مرغان معمولاً نگران کننده نیست و با واکسیناسیون به راحتی قابل پیشگیری است. جالب است بدانید که ویروس آبله مرغان در بدن می ماند و مانند سایر بیماری ها در سنین بالا و زمانی که سیستم ایمنی فعالیت طبیعی خود را ندارد، بروز می کند.
در آخر
همانطور که قبلا ذکر شد، ویروس واریستا زوستر عامل این بیماری است. این بیماری باعث ایجاد لکه های قرمز روی پوست می شود که تعداد آنها در سراسر بدن کودک به بیش از ۵۰۰ عدد می رسد. این بیماری معمولاً در کودکان خفیف است اما در موارد نادر حتی می تواند منجر به مرگ بیمار شود.
پس از ایجاد و استفاده از واکسن واریسلا شیوع این بیماری کاهش یافته است. قبل از استفاده از این واکسن حدودا سالانه ۱۱۰۰۰ نفر مبتلا به آبله مرغان به مراکز درمانی مراجعه می کنند و هر سال حدود ۱۰۰ نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست دادند.
بسیاری از والدین ممکن است فرزندان خود را در معرض این بیماری قرار دهند تا کودک مبتلا شود و بدن آنها در بزرگسالی در برابر این ویروس مقاوم شود، اما بهتر است بدانید که واکسیناسیون و مصونیت ناشی از آن بهتر از عفونت یکباره است.
