اطلاعات تخصصی
موارد مصرف ایمنوگلوبولین هپاتیت بی
اين فرآورده براي پيشگيري از بيماري هپاتيتB در موارد ذيل مصرف مي شود: بعد از تماس تزريقي(سوزن تزريق يا تصادفي)، تماس غشاء مخاطي(ترشح تصادفي مايع)، تماس جنسي يا تماس خوراكي(استفاده از پيپت) با مواد HBsAg مثبت مثل خون، پلاسما يا سرم، در نوزادان متولد شده از مادران HBsAg مثبت، افراد در معرض خطر با عفونت هپاتيت B. تجويز ايمنوگلوبولين هپاتيت B قبل يا همراه واكسن هپاتيت B نه تنها با ايجاد پاسخ ايمني فعال نسبت به واكسن تداخل ندارد، بلكه دستيابي سريع به سطوح لازم پادتن ضد هپاتيت را موجب مي شود.
مکانیسم اثر ایمنوگلوبولین هپاتیت بی
-محلول استریل غیرتب زا حاوی IgG اختصاصی برای اتصال به آنتی ژن سطح ویروس هپاتیت بی (HBsAg)
* ایمونوگلوبولین هپاتیت بی، از لحاظ مقدار محتوای anti-HBs با ایمونوگلوبولین تفاوت دارد. ایمونوگلوبولین هپاتیت بی از پلاسمای حاوی مقادیر بالای anti-HBs تهیه می شود؛ در حالی که ایمونوگلوبولین، از پلاسمای بدون مقادیر انتخابی anti-HBs تهیه می گردد.
فارماکوکینتیک ایمنوگلوبولین هپاتیت بی
جذب: عضلانی آهسته
طول اثر: پروفیلاکسی پس از مواجه 6-3 ماه
پیک پلاسمایی: عضلانی 10-2 روز
نیمه عمر: 25-17 روز
عوارض جانبی ایمنوگلوبولین هپاتیت بی
عوارض جانبی گزارش شده ناشی از مصرف این دارو به منظور پروفیلاکسی پس از مواجهه با بیماری می باشد.
عوارض گزارش شده در بیماران پیوند کبد شامل لرزش و افت فشارخون می باشد که مرتبط با دریافت یک دوز انفوزیون در هفته اول درمان بوده است و مجددا با انفوزیون های بعدی رخ نداده است.
عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد
پوستی: اریتم پوستی
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: افت فشارخون
سیستم اعصاب مرکزی: کسالت
پوستی: کبودی
گوارشی: تهوع، استفراغ
هماتولوژی و انکولوژی: تغییر در شمار گلبول های سفید
کبدی: افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز، افزایش آنزیم های کبدی
موضعی: درد محل تزریق
عصبی عضلانی و اسکلتی: درد عضلات، سفتی مفصل
کلیوی: افزایش کراتینین سرم
تداخلات دارویی ایمنوگلوبولین هپاتیت بی
*مشخصات کلی تداخلات:
-تشدید اثرات تعدیل‌کننده‌ی سیستم ایمنی (ایمونوگلوبولین)
تداخلات رده X (پرهیز):
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات داروها توسط ایمونوگلوبولین انسانی هپاتیت ب:
واکسن (زنده)
کاهش اثرات ایمونوگلوبولین انسانی هپاتیت ب توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات داروها توسط ایمونوگلوبولین انسانی هپاتیت ب :
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات ایمونوگلوبولین انسانی هپاتیت ب توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها ایمنوگلوبولین هپاتیت بی
1- در صورت وجود خطر غلظت بالای خون، غلظت خون بیمار در ابتدای درمان ارزیابی گردد.
2- بیمار از لحاظ بروز اختلالات خونریزی و خونریزی محل تزریق پایش شود.
3- در بیمارانی با پیوند کبد، پایش سطح HBsAg سرم و عملکرد کبدی ضروری می باشد.
4- عملکرد کبدی بیمار و عوارض جانبی ناشی از انفوزیون پایش گردد.
5- علایم حیاتی بیمار در طول انفوزیون پایش شود. در صورت بروز آنافیلاکسی یا واکنش های ازدیاد حساسیت، اقدامات اورژانسی ضرورت دارد.
6- در صورت استفاده به عنوان پیشگیری، زمان مواجهه احتمالی با ویروس ارزیابی گردد.
7- در صورت استفاده پس از مواجهه با ویروس، سابقه دریافت واکسن ارزیابی شود تا احتمال نیاز به واکسیناسیون مجدد بررسی شود.
– احتمال تجویز همزمان با واکسن هپاتیت بی وجود دارد؛ اما لازم است که در دو محل متفاوت تزریق شود.
– حساسیت به لمس در محل تزریق، به بیمار گوشزد شود.
توصیه های دارویی ایمنوگلوبولین هپاتیت بی
1. به دليل احتمال بروز واكنشهاي شديد از تزريق داخل وريدي اجتناب شود. از راه داخل عضلاني و ترجيحاً در عضله ران يا دلتوئيد تزريق شود. به علت احتمال خطر آسيب به عصب سياتيك نبايد در عضله سريني تزريق كرد.
2. براي بيماران تحت درمان با مهار كننده پروتئيناز آلفا يك واكسيناسيون بر عليه هپاتيت B توصيه شده است. در صورت ناكافي بودن وقت براي تكميل پاسخ ايمني توسط واكسن، بايد يك نويت ايمنوگلوبولين هپاتيت B تزريق شود.
3. فراورده را بايد در دماي 8-2درجه سانتي گراد نگهداري و از انجماد آن جلوگيري كرد.
