ITALEPT Solution, Oral 100mg/ml, 300ml

ضد تشنج (مشتق پیرولیدین).

الف- درمان کمکی در ببماران با تشنج پارشیال (با یا بدون ژنرالیزاسیون ثانویه)

ب- داروی خط دوم در درمان تشنج های تونیک-کلونیک ژنرالیزه، میوکلونوس (شامل juvenile myoclonic epilepsy) و تشنج های تونیک یا آتونیک

ج- درمان Lennox-Gastaut syndrome

ناشناخته، به نظر می رسد دارو از طریق بایدینگ پروتئین وزیکول سیناپتیک SVZA و پیرو آن مهار پره سیناپتیک کانال های کلسیم سبب مهار انتقال جریان در عرض سیناپس می شود.

دارو پیرو تجویز خوراکی سریعا از دستگاه گوارش جذب می شود. دارو به میزان محدودی به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر دارو حدود 7 ساعت است.

*
عوارض شایع (%10<):
قلبی عروقی: افزایش فشار خون
سیستم اعصاب مرکزی: مشکلات رفتاری (مانند پرخاشگری، آژیتاسیون، خشم، اضطراب، بی اعتنایی، زوال شخصیت، احساسات ناپایدار، تحریک پذیری، اختلال اعصاب)، سردرد، علائم سایکوتیک، خواب آلودگی، تحریک پذیری، خستگی
گوارشی: استفراغ
عفونی: عفونت
عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف
تنفسی: نازوفارنژیت
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: رفتار تهاجمی، سرگیجه، درد، لتارژی، بی خوابی، افسردگی، احساسات ناپایدار، آژیتاسیون، عصبانیت، آتاکسی (شامل اختلال در راه رفتن، ناهماهنگی)، زمین افتادن، تغییرات خلق، گیجی، فراموشی، اضطراب، رفتار خصمانه، بدگمانی، خواب رفتگی اندام، سدیشن
گوارشی: درد ناحیه فوقانی شکم، کاهش اشتها، اسهال، تهوع، بی اشتهایی، یبوست، گاستروانتریت
هماتولوژی و انکولوژی: افزایش سطح ائوزینوفیل، کبودی، کاهش تعداد گلبول های سفید، کاهش تعداد نوتروفیل ها
عفونی: آنفلونزا
عصبی، عضلانی و اسکلتی: گردن درد، درد مفاصل، پیچ خوردگی مفاصل
چشمی: کونژنکتیویت، دوبینی
گوشی: گوش درد
تنفسی: احتقان بینی، سرفه، درد گلو و حنجره، فارنژیت، رینیت، سینوزیت
متفرقه: آسیب به سر

*مشخصات کلی تداخلات:
– عامل ضد تشنج
– تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNSتداخلات رده X (پرهیز):
آزلاستین (نازال)، برم پریدول، اورفنادرین، اوکسوممازین، پارالدهید، تالیدومیدکاهش اثرات داروها توسط لوتیراستام:
بریواراستام

کاهش اثرات لوتیراستام توسط داروها:
کاربامازپین، فوس فنی‌توئین- فنی‌توئین، مفلوکین، میانسرین، ارلیستات، اکس‌کاربازپین، فنوباربیتال، پریمیدون

افزایش اثرات داروها توسط لوتیراستام:
الکل (اتیل)، آزلاستین (نازال)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، کاربامازپین، داروهای تضعیف‌کننده‌ CNS، فلونیترازپام، متوترکسات، متوتری‌مپرازین، متی‌روسین، آگونیست های اوپیوئیدی، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل،پرامی‌پکسول، روپینیرول، روتیگوتین، سوورکسانت، تالیدومید، زولپیدم

افزایش اثرات لوتیراستام توسط داروها:
آلیزاپرید، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برم پریدول، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کلرمتیازول، کلرفنسین، کاربامات، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، هیدروکسی زین، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متوتری‌مپرازین، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکسوممازین، پرامپانل، روفینامید، سدیم اکسیبات، تتراهیدروکانابینول، کانابیدیول، تری‌مپرازین

تداخل با غذا:
غذا می‌تواند باعث تأخیر در جذب شود ولی بر روی مقدار جذب دارو اثر ندارد.
راهکار: بدون ملاحظه غذایی می‌توان آن را تجویز نمود.

تجویز دارو در بیماران با نارسایی کبدی شدید و نیز در بیماران با نارسایی کلیوی و یا تحت دیالیز باید با احتیاط و تعدیل دوز صورت گیرد