قرص تلفست 30 میلی گرم TELFAST 30 MG Tablet

آنتی هیستامین غیر سداتیو (آنتاگونیست رسپتورهای H1).

فکسوفنادین که یک متابولیت فعال ترفنادین و یک آنتی هیستامین غیر آرام بخش می باشد فعالیت شدید آنتی موسکارینی یا آرام بخشی ندارد. این دارو به صورت هیدروکلرید در درمان علامتی حالات آلرژیک مثل رینیت آلرژیک فصلی و کهیر مزمن تجویز می گردد. این دارو به صورت خوراکی و با دوز mg 120 در روز به صورت دوز منفرد یا در دو دوز تقسیم شده تجویز می گردد. به کودکان 6 تا 11 سال دوزهای 30 میلی گرمی، 2 بار در روز در درمان رینیت آلرژیک فصلی داده می شود.

متابولیت فعال ترفنادین
– رقابت با هیستامین برای قرار گرفتن بر گیرنده در سلول های دستگاه گوارش، رگ های خونی و مجاری تنفسی
– غیرقابل عبور از سد خونی مغزی؛ در نتیجه کاهش اثرات خواب آلودگی

جذب: سریع
شروع اثر: 2 ساعت
طول اثر: 24 ساعت
فراهمی زیستی: 33%
پیک سرمی:
قرص: 2.6 ساعت
قرص بازشونده در دهان (ODT): 2 ساعت
سوسپانسیون: 1 ساعت
اتصال به پروتئین: 70-60%
متابولیسم: کبدی جزئی (حدود 5 درصد)
نیمه عمر: 14.4 ساعت (در نارسایی کلیوی، میزان نیمه عمر 72-59% افزایش می یابد.)
دفع: مدفوع (80%)، ادرار (12%)

عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد
گوارشی: استفراغ
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، خستگی، سرگیجه، درد
گوارشی: اسهال، تهوع، سوء هاضمه
ادراری تناسلی: قاعدگی دردناک
عفونی: عفونت ویروسی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد عضلانی، کمردرد، درد دست و پا
گوشی: عفونت گوش میانی
تنفسی: عفونت مجاری تنفس فوقانی، سرفه، آبریزش بینی
متفرقه: تب

*مشخصات کلی تداخلات:
– سوبسترای OATP1A2
– سوبسترای P-gp
– اتصال به کاتیون های چند ظرفیتیتداخلات رده X (پرهیز):
آکلیدینیوم، آزلاستین (بینی)، برومپریدول، سیمتروپیوم، الوکسادولین، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لاسمیدیتان، لووسولپیراید، ارفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پیتولیسانت، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، روفناسین، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیومکاهش اثرات داروها توسط فکسوفنادین:
مهار کننده های استیل کولین استراز، بنزیل پنیسیلوئیل پلی لیزین، بتاهیستین، عوامل معده روده ای (پروکینتیک ها)، هیالورونیداز، ایتوپرید، لووسولپیرید، نیتروگلیسرین، پیتولیسانت، سکرتین

کاهش اثرات فکسوفنادین توسط داروها:
مهار کننده های استیل کولین استراز، آمفتامین ها، آنتی اسید ها، آپالوتامید، آب گریپ فروت، لوماکافتور و ایواکافتور، القا کننده های P-gp/ABCB1، ریفامپین

افزایش اثرات داروها توسط فکسوفنادین:
اتانول، آمزینیوم، داروهای آنتی کولینرژیک، آزلاستین (بینی)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، سیمتروپیوم، کلوزاپین، سرکوب کننده های CNS، الوکسادولین، فلونیترازپام، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، متوتریمپرازین، متیروزین، میرابگرون، اگونیست های اپیوئیدی، ارفنادرین، اوکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، پرامی پکسول، راموسترون، روفناسین، روپی نیرول، روتیگوتین، SSRIها، سوورکسانت، تالیدومید، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیوتروپیوم، توپیرامات، زولپیدم

افزایش اثرات فکسوفنادین توسط داروها:
آکلیدینیوم، آلیزاپرید، آمانتادین، فراورده های حاوی توکسین بوتولینیوم، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، کانابیس، کلرال بتائین، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، دیمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، الترومبوپگ، اردافیتینیب، اریترومایسین(سیستمیک)، اسکتامین، جمفیبروزیل، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، هیدروکسی زین، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، ایتراکونازول، کاوا کاوا، کتوکونازول (سیستمیک)، لاسمیدیتان، لمبورکسانت، لوفکسیدین، لوماکافتور و ایواکافتور، منیزیم سولفات، متوتریمپرازین، متوکلوپرامید، میانسرین، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکساتومید، اوکسوممازین، پرامپانل، مهار کننده های P-gp/ABCB1، پراملینتید، رانولازین، ریفامپین، روفینامید، سدیم اکسیبات، تری فلونامید، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول، تولواپتان، تریمپرازین، اومکلیدینیوم، وراپامیل

تداخل با غذا:
مصرف همراه با غذای پرچرب، فراهمی زیستی دارو را حدود 50% کاهش می دهد. هم چنین آب میوه ها (سیب، گریپ فروت و پرتقال) نیز فراهمی زیستی دارو را حدود 36% کاهش می دهند.
راهکار: قرار دادن فاصله 4 ساعته بین مصرف فکسوفنادین و آب میوه، تداخل غذایی را کاهش می دهد.

1- عملکرد کلیوی سایر بیماران (مانند سطح کراتینین) در ابتدای درمان و سپس در سالمندان به صورت دوره ای پایش گردد و در صورت نیاز تنظیم دوز صورت گیرد.
2- تسکین علایم بیمار ارزیابی شود.