موارد مصرف
کاربامازپین در درمان انواع صرع (به غير از صرع كوچك)، درد عصب سه قلو و اختلال دو قطبي مصرف می شود.
هشدارها
1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت هاي ميكروبي، تأخير در التيام زخم ها و خونريزي لثه شود.3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.
عوارض جانبی
1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت هاي ميكروبي، تأخير در التيام زخم ها و خونريزي لثه شود.3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.
تداخل های دارویی
كاربامازپين، غظت پلاسمايي كلونازپام، فنيتوئين، سديم والپروات، اتوسوكسيميد و پريميدون را كاهش مي دهد. اريترومايسين و ايزونيازيد غلظت خوني كاربامازپين را افزایش مي دهند. همچنين سميت كبدي ايزونيازيد در مصرف همزمان با كاربامازپين افزايش مي يابد. دارو هاي ضدافسردگي و دارو هاي ضدجنون، با كاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجي كاربامازپين مقابله می کنند. اين دارو متابوليسم دارو هاي ضدافسردگي سه حلقه اي، فنيتوئين، هالوپريدول و داروهای ضدبارداري خوراكي را افزايش و غلظت پلاسمايي آن ها را كاهش مي دهد ومنجر به كاهش اثرات آن ها می شود. ديلتيازم، وراپاميل، ايتراكونازول و كتوكونازول غلظت پلاسمايي كاربامازپين را افزايش مي دهند. متابوليسم كاربامازپين توسط سايمتيدين كاهش و در نتيجه غلظت پلاسمايي آن افزايش مي -يابد.كاربامازپين اثر دارو هاي ضدانعقادي را كاهش مي دهد. اثر دارو هاي ضدبارداري حاوي استروژن و كينيدين، در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين، ممكن است كاهش يابد. كليرانس لاموتريژين در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين ممكن است افزايش يابد. مصرف همزمان كاربامازپين با دارو هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز از جمله فورازوليدون و پروكاربازين ممكن است منجر به بروز حملات تشنجي شديد، افزايش فشار خون و دمای بدن و مرگ شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.