موارد و مقدار مصرف:
در صورت نیاز به خرید با شماره تماس 09334445543 تیم پشتیبانی داروباکس تماس بگیرید.
موارد و مقدار مصرف
الف)گر گرفتگی و اسهال ناشی از تومورهای كارسیوئید.
بزرگسالان: شروع با دوز 600 – 100 میكروگرم روزانه زیر جلدی در دو تا چهار دوز منقسم برای دو هفته اول درمان (دوز معمول روزانه 300 میكروگرم) می‌باشد. دوزاژ بعدی دارو بر اساس پاسخ فردی به دارو انتخاب می‌گردد یا 500-50 میكروگرم وریدی و تكرار بر حسب نیاز. انفوزیون وریدی طولانی مدت (برای مثال mcg/h 50) در عرض 24 – 8 ساعت نیز ممكن است مورد استفاده واقع شود یا 20 میلی گرم عضلانی از شكل سوسپانسیون هر چهار هفته به مدت دو ماه. تزریق زیر جلدی دارو حداقل به مدت دو هفته پس از آغاز شكل طولانی اثر دارو باید ادامه یابد. پس از دو ماه دوز دارو به 30 میلی گرم افزایش یافته یا به 10 میلی گرم عضلانی هر چهار هفته در صورت لزوم كاهش می‌یابد.
ب) پیشگیری از بحران كارسینوئید ناشی از جراحی.
بزرگسالان: 500-50 میكروگرم زیر جلدی 2-1 ساعت قبل از القاء بیهوشی.
پ) درمان علامتی اسهال آبكی ناشی از VIPomas.
بزرگسالان: شروع با دوز 300 – 200 میكروگرم روزانه زیر جلدی در دو تا چهار دوز منقسم برای دو هفته اول بوده و دوزاژ بعدی دارو بر اساس پاسخ فردی به دارو انتخاب می‌گردد (حداکثر دوز روزانه 450 میكروگرم). اگرچه 30- 10 میلی‌گرم عضلانی از شكل سوسپانسیون بر اساس غلظت هورمون رشد، فاكتور رشد شبه انسولین (IGF-1) و كنترل علائم هر چهار هفته به مدت دو ماه نیز توصیه می‌شود. تزریق زیر جلدی شكل سریع الاثر، حداقل در دو هفته اول شروع درمان با اشكال طولانی اثر باید ادامه یابد. پس از دو ماه دوز به 30 میلی گرم افزایش یا به ده میلی گرم عضلانی هر چهار هفته بر حسب نیاز كاهش می‌یابد.
ت) اكرومگالی.
بزرگسالان: شروع با دوز 50 میكروگرم زیر جلدی سه بار در روز می‌باشد. دوزاژ بعدی بر اساس پاسخ فردی به دارو انتخاب می‌گردد. دوز معمول 200 – 100 میكروگرم زیر جلدی سه بار در روز بوده ولی برخی از بیماران ممكن است تا 500 میكروگرم سه بار در روز نیاز داشته باشند.
مكانیسم اثر
ضد اسهال: اكتروتاید اثرات سوماتواستاتین را تقلید نموده و باعث كاهش ترشح پپتیدهای گاستروانتروهپاتیك می‌شود. به نظر می‌رسد این پپتیدها باعث بروز عوارض در بیماران مبتلا به تومورهای متاستاتیك كارسینوئیدی و VIPoma می‌شوند.
عوارض جانبی:
ملاحظات اختصاصی
1. پس از شروع درمان با اكتروتاید احتمال تغییر در تعادل مایعات و الکترولیت وجود دارد.
2. در بیماران تحت دیالیز ممكن است نیمه عمر دارو تغییر یابد در این موارد تصحیح دوز توصیه می‌گردد.
3. سوسپانسیون اكتروتاید باید تحت نظارت بالینی تزریق گردد. تزریق عضلانی سوسپانسیون در محله گلوتئال باید انجام شود. دارو باید در شرایط 8-2 درجه سانتیگراد و دور از نور نگهداری شود. قبل از تزریق، دمای شكل دارویی باید به دمای اطاق رسانده شود.
4. در بحران كار سینوئید، شكل غیر رقیق شده دارو بكار رفته ولی جهت انفوزیون وریدی از 200 – 50 میلی لیتر نرمال سالین یا دكستروز 5% استفاده شود. جهت انفوزیون وریدی 30 – 15 دقیقه زمان لازم بوده و شكل مورد نظر تا 24 ساعت پایدار است.
5. دارو تا 14 روز در دمای اطاق پایدار است.
6. دارو با محلول تزریق تام وریدی ناسازگاری ندارد.
7. در طی درمان با دارو پارامترهای آزمایشگاهی همچون 5 – هیدروكسی ایندول استیك اسید، سروتونین پلاسما، ماده P در تومورهای كارسینوئید و VIP پلاسما در VIPoma باید پایش شوند.
8. مقادیر پایه و بطور ادواری عملكرد تیروئید باید اندازه گیری شود.
9. بطور ادورای میزان چربی مدفوع در عرض 72 ساعت و كاروتن سرم اندازه گیری شود.
10. بیماران مبتلا به آكرومگالی احتمال تجربه عوارض گوارشی و برادیكاردی بیشتری دارند.
نكات قابل توصیه به بیمار
به دلیل احتمال بروز سنگهای صفراوی در زمان مصرف دارو به بیمار توصیه شود در صورت بروز هر گونه ناراحتی در ناحیه شكم به پزشك اطلاع دهد.
نكاتی چند پیرامون شكل Octreotide Lar Depot
تداخل دارویی:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
ممكن است باعث كاهش ویتامین B12 و افزایش یا كاهش گلوكز گردد.
مکانیسم اثر:
فارماكوكینتیك
جذب: پس از تزریق بطور كامل و سریع جذب می‌شود.
پخش: این دارو به لیپوپروتئین‌ها و آلبومین متصل می‌شود.
متابولیسم: دارو آهسته تر از هورمون طبیعی از پلاسما حذف شده و نیمه عمر دارو در حدود 5 / 1 ساعت می‌باشد.
دفع: حدودا 35 درصد از دارو به صورت تغییر نیافته از ادرار دفع می‌شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
تداخل دارویی
دارو ممكن است باعث كاهش سطح پلاسمائی سیكلوسپورین شود. بیمار باید تحت نظارت دقیق قرار گیرد.
عوارض جانبی:
ملاحظات اختصاصی
1. پس از شروع درمان با اكتروتاید احتمال تغییر در تعادل مایعات و الکترولیت وجود دارد.
2. در بیماران تحت دیالیز ممكن است نیمه عمر دارو تغییر یابد در این موارد تصحیح دوز توصیه می‌گردد.
3. سوسپانسیون اكتروتاید باید تحت نظارت بالینی تزریق گردد. تزریق عضلانی سوسپانسیون در محله گلوتئال باید انجام شود. دارو باید در شرایط 8-2 درجه سانتیگراد و دور از نور نگهداری شود. قبل از تزریق، دمای شكل دارویی باید به دمای اطاق رسانده شود.
4. در بحران كار سینوئید، شكل غیر رقیق شده دارو بكار رفته ولی جهت انفوزیون وریدی از 200 – 50 میلی لیتر نرمال سالین یا دكستروز 5% استفاده شود. جهت انفوزیون وریدی 30 – 15 دقیقه زمان لازم بوده و شكل مورد نظر تا 24 ساعت پایدار است.
5. دارو تا 14 روز در دمای اطاق پایدار است.
6. دارو با محلول تزریق تام وریدی ناسازگاری ندارد.
7. در طی درمان با دارو پارامترهای آزمایشگاهی همچون 5 – هیدروكسی ایندول استیك اسید، سروتونین پلاسما، ماده P در تومورهای كارسینوئید و VIP پلاسما در VIPoma باید پایش شوند.
8. مقادیر پایه و بطور ادواری عملكرد تیروئید باید اندازه گیری شود.
9. بطور ادورای میزان چربی مدفوع در عرض 72 ساعت و كاروتن سرم اندازه گیری شود.
10. بیماران مبتلا به آكرومگالی احتمال تجربه عوارض گوارشی و برادیكاردی بیشتری دارند.
نكات قابل توصیه به بیمار
به دلیل احتمال بروز سنگهای صفراوی در زمان مصرف دارو به بیمار توصیه شود در صورت بروز هر گونه ناراحتی در ناحیه شكم به پزشك اطلاع دهد.
نكاتی چند پیرامون شكل Octreotide Lar Depot
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: اكتاپپتید صناعی.
طبقه‌بندی درمانی: هورمون سوماتوتروپیك.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده B
نام‌های تجاری: Octride, Sandostatin, Sandostatin LAR
موارد و مقدار مصرف
الف) برافروختگی و اسهال ناشی از تومورهای كارسینوئید.
هر 4 هفته به مدت 2 ماه، mg 20 از دارو تزریق عضلانی شود. (پس از مصرف داروی كوتاه اثر به مدت حداقل 2 هفته). جهت 2 هفته اول شروع درمان با شكل سوسپانسیون، داروی زیر جلدی باید همزمان با داروی عضلانی مصرف شود. پس از 2 ماه می‌توان دوز را به mg 30 هر 4 هفته افزایش و یا به mg 10 هر 4 هفته كاهش داد.
ب) درمان علامتی اسهال آبكی ناشی از VIPOmas.
پس از حداقل 2 هفته مصرف داروی زیرجلدی می‌توان mg 30-10 از داروی عضلانی را بر اساس IGF-1 و علائم بیماری به صورت هر 4 هفته به مدت 2 ماه استفاده نمود. در 2 هفته اول درمان با فرم عضلانی همزمان داروی زیر جلدی نیز استفاده شود. پس از 2 ماه می‌توان دوز دارو را به mg 30 هر 4 هفته افزایش و یا به mg 10 هر 4 هفته كاهش دهد.
پ) آكرومگالی.
بیمارانی كه در حال حاضر از شكل زیر جلدی استفاده می‌نمایند می‌توانند داروی خود را مستقیماً به شكل LAR و عضلانی تغییر دهند. دوز این دارو به صورت mg 20 تزریق عضلانی هر 4 هفته به مدت 3 ماه می‌باشد. در شروع درمان باید حداقل به مدت 2 هفته از شكل زیر جلدی استفاده شود.
پس از 3 ماه دریافت فرم LAR می‌توان دوز دارو را بر اساس سطح IGF-1 و علائم تغییر داد. دامنه دوز دارو از mg 10 تا mg 40 هر 4 هفته می‌باشد.
عوارض جانبی
اعصاب مركزی : گیجی، خستگی، سردرد، سبكی سر.
قلبی – عروقی: آریتمی، برادیكاردی.
چشم: تاری دید.
دستگاه گوارش: احساس ناراحتی یا درد در ناحیه شكم، یبوست، اسهال، سوء جذب چربی، نفخ، سنگ صفراوی، مدفوع شل، تهوع، استفراغ.
ادراری – تناسلی: تكرر ادرار، عفونت مجاری ادراری.
متابولیك: هایپرگلایسمی، هایپوگلایسمی، هایپوتیروئیدی، مهار ترشح هورمون رشد و پپتیدهای گاستروانتروهپاتیك (گاسترین، گلوكاگون، انسولین، موتیلین، پلی پپتید پانكراتیك، سكرتین و VIP).
عضلانی – اسكلتی: درد كمر، درد مفاصل.
پوست: آلوپسی، ادم، گر گرفتگی، درد در ناحیه تزریق، درد یا سوزش در محل تزریق زیر جلدی، كهیر.
مسمومیت و درمان
تجویز دوز 1000 میكروگرمی از دارو همراه با عارضه ناخواسته‌ای نبوده. دارو ممكن است در برخی بیماران باعث تغییرات متابولیك گردد.
نکات قابل توصیه به بیمار:
ملاحظات اختصاصی
1- فرم LAR دارو باید تحت نظارت و در عضله گلوتئال تزریق گردد.
2- دمای نگهداری فرم LAR 8-2 درجه سانتیگراد می‌باشد و پیش از تزریق باید به مدت 60-30 دقیقه صبر شود به دمای اتاق برسد.
اشكال دارویی:
اشكال دارویی:
Injection: 20, 50, 100 mcg/ml
Injection,Powder,Extended Release: 20mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: اكتاپپتید صناعی.
طبقه‌بندی درمانی: هورمون سوماتوتروپیك.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده B
نام‌های تجاری: Octride, Sandostatin, Sandostatin LAR
موارد و مقدار مصرف
الف) برافروختگی و اسهال ناشی از تومورهای كارسینوئید.
هر 4 هفته به مدت 2 ماه، mg 20 از دارو تزریق عضلانی شود. (پس از مصرف داروی كوتاه اثر به مدت حداقل 2 هفته). جهت 2 هفته اول شروع درمان با شكل سوسپانسیون، داروی زیر جلدی باید همزمان با داروی عضلانی مصرف شود. پس از 2 ماه می‌توان دوز را به mg 30 هر 4 هفته افزایش و یا به mg 10 هر 4 هفته كاهش داد.
ب) درمان علامتی اسهال آبكی ناشی از VIPOmas.
پس از حداقل 2 هفته مصرف داروی زیرجلدی می‌توان mg 30-10 از داروی عضلانی را بر اساس IGF-1 و علائم بیماری به صورت هر 4 هفته به مدت 2 ماه استفاده نمود. در 2 هفته اول درمان با فرم عضلانی همزمان داروی زیر جلدی نیز استفاده شود. پس از 2 ماه می‌توان دوز دارو را به mg 30 هر 4 هفته افزایش و یا به mg 10 هر 4 هفته كاهش دهد.
پ) آكرومگالی.
بیمارانی كه در حال حاضر از شكل زیر جلدی استفاده می‌نمایند می‌توانند داروی خود را مستقیماً به شكل LAR و عضلانی تغییر دهند. دوز این دارو به صورت mg 20 تزریق عضلانی هر 4 هفته به مدت 3 ماه می‌باشد. در شروع درمان باید حداقل به مدت 2 هفته از شكل زیر جلدی استفاده شود.
پس از 3 ماه دریافت فرم LAR می‌توان دوز دارو را بر اساس سطح IGF-1 و علائم تغییر داد. دامنه دوز دارو از mg 10 تا mg 40 هر 4 هفته می‌باشد.
عوارض جانبی
اعصاب مركزی : گیجی، خستگی، سردرد، سبكی سر.
قلبی – عروقی: آریتمی، برادیكاردی.
چشم: تاری دید.
دستگاه گوارش: احساس ناراحتی یا درد در ناحیه شكم، یبوست، اسهال، سوء جذب چربی، نفخ، سنگ صفراوی، مدفوع شل، تهوع، استفراغ.
ادراری – تناسلی: تكرر ادرار، عفونت مجاری ادراری.
متابولیك: هایپرگلایسمی، هایپوگلایسمی، هایپوتیروئیدی، مهار ترشح هورمون رشد و پپتیدهای گاستروانتروهپاتیك (گاسترین، گلوكاگون، انسولین، موتیلین، پلی پپتید پانكراتیك، سكرتین و VIP).
عضلانی – اسكلتی: درد كمر، درد مفاصل.
پوست: آلوپسی، ادم، گر گرفتگی، درد در ناحیه تزریق، درد یا سوزش در محل تزریق زیر جلدی، كهیر.
مسمومیت و درمان
تجویز دوز 1000 میكروگرمی از دارو همراه با عارضه ناخواسته‌ای نبوده. دارو ممكن است در برخی بیماران باعث تغییرات متابولیك گردد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.