1. قرص‌ها (Tablets):

ویژگی‌ها: قرص‌ها جامدات فشرده‌ای هستند که حاوی دوز مشخصی از دارو می‌باشند. آنها ممکن است دارای روکش باشند تا جذب دارو را کنترل کنند یا از مزه بد دارو جلوگیری کنند.

کاربردها: قرص‌ها برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها استفاده می‌شوند و می‌توانند به صورت جویدنی، بلعیدنی یا حل‌شونده در آب تجویز شوند. مثال‌ها شامل قرص‌های مسکن مانند پاراستامول و آنتی‌بیوتیک‌ها مانند آموکسی‌سیلین هستند.

مزایا: دوز دقیق، حمل و نقل آسان، و عمر مفید طولانی.

2. کپسول‌ها (Capsules):

ویژگی‌ها: کپسول‌ها شامل پوسته‌ای ژلاتینی یا دیگر مواد هستند که دارو را درون خود جای می‌دهند. این پوسته‌ها می‌توانند محتویات مایع، پودر یا گرانول را در خود نگه دارند.

کاربردها: کپسول‌ها برای داروهایی که ممکن است طعم ناخوشایندی داشته باشند یا نیاز به آزادسازی کنترل‌شده دارو دارند، استفاده می‌شوند. مثال‌ها شامل کپسول‌های ویتامین‌ها و برخی آنتی‌بیوتیک‌ها مانند داکسی‌سایکلین است.

مزایا: بلع آسان‌تر، کاهش تحریک معده، و امکان آزادسازی دارو در بخش‌های مختلف دستگاه گوارش.

مقایسه و تفاوت‌ها:

جذب و آزادسازی: کپسول‌ها معمولاً سریع‌تر از قرص‌ها جذب می‌شوند، زیرا پوشش آنها به راحتی در معده حل می‌شود. قرص‌ها ممکن است زمان بیشتری برای حل شدن و جذب نیاز داشته باشند، به ویژه اگر روکش دارویی خاصی داشته باشند.

انعطاف‌پذیری در فرموله کردن: کپسول‌ها می‌توانند برای ترکیباتی که در فرم جامد پایداری کمتری دارند، مناسب‌تر باشند. قرص‌ها به طور کلی ارزان‌تر تولید می‌شوند و می‌توانند دوزهای بسیار دقیق‌تری ارائه دهند.

ذائقه و راحتی مصرف: کپسول‌ها معمولاً برای افرادی که به طعم داروها حساس هستند، مناسب‌ترند زیرا محتوای دارو درون پوسته‌ای قرار دارد که مزه آن را احساس نمی‌کنند. قرص‌ها گاهی اوقات طعم دارو را به‌وضوح منتقل می‌کنند.

هیچ محصولی یافت نشد.