اطلاعات تخصصی مروپنم | Meropenem
توضیحات
مروپنم آنتی بیوتیکی وسیع الطیف از دسته بتالاکتام ها و گروه کارباپنم ها است که پایداری قابل ملاحظه ائی در مقابل هیدرولیز توسط پنی سیلیناز و سفالوسپوریناز (باستثناء متالوبتالاکتاماز) تولید شده توسط میکروارگانیسم های گرم مثبت و گرم منفی دارد.
مروپنم در درمان عفونت های ناشی از استرپتوکوک ویریدنس، اشرشیاکلی کلبسیلاپنومونی، پسودوموناس آئروژینوزا، باکتروئیدس فراژیلیس هموفیلوس آنفلوآنزا و نیسر یا مننژیتیدیس شامل عفونت های داخل شکم، مننژیت، عفونت های مجاری تنفسی، سپتی سمی، عفونت های پوست و بافت های نرم و عفونت های مجاری ادرار استفاده می شود.
مکانیسم اثر مروپنم
دارو سبب مهار سنتز دیواره سلولی باکتری می شود. دارو سریعا به داخل دیواره سلولی بیشتر باکتری های گرم مثبت و گرم منفی نفوذ می کند.
موارد مصرف مروپنم
آنتی بیوتیک (مشتق کارباپنم).
آپاندیسیت یا پریتونیت عارضه دار ناشی از گونه های اشرشیاکلی، کلبسیلا پنومونیه، سودوموناس آئروژینوزا، باکتروئید فراژیلیس، باکتروئید تتیوتامیکرون، پپتواسترپتوکوکوس، و نیز مننژیت باکتریال ناشی از استرپتوکوکوس پنومونیه، هموفیلوس آنفلوآنزا، نایسریا مننژیتیس
مکانیسم اثر مروپنم
دارو سبب مهار سنتز دیواره سلولی باکتری می شود. دارو سریعا به داخل دیواره سلولی بیشتر باکتری های گرم مثبت و گرم منفی نفوذ می کند.
فارماکوکینتیک مروپنم
دارو در بیشتر بافت های بدن و CSF توزیع می شود. دارو تنها به میزان 2% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر در بالغین و کودکان بیش از 2سال 1 ساعت و در کودکان 3 ماه تا 2سال 1.5 ساعت می باشد.
منع مصرف مروپنم
در صورت حساسیت شدید به هر یک از داروهای بتالاکتام مصرف این دارو ممنوع است
عوارض جانبی مروپنم
*
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: بیماری عروق محیطی، شوک، برادی کاردی، ایست قلبی، نارسایی قلبی، درد قفسه سینه، افزایش فشارخون، افت فشارخون، سکته قلبی، ادم محیطی، آمبولی ریه، سنکوپ، تاکی کاردی
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، درد، آژیتاسیون، اضطراب، لرز، گیجی، دلیریوم (روان آشفتگی)، افسردگی، سرگیجه، خواب آلودگی، توهم، بی خوابی، عصبانیت، خواب رفتگی اندام، تشنج
پوستی: راش پوستی (از جمله مونیلیاز در محل پوشک)، خارش، زخم پوستی، افزایش تعریق، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: افت قندخون، هایپرولمی (افزایش حجم مایعات بدن)
گوارشی: تهوع، اسهال، یبوست، استفراغ، کاندیدیاز دهانی، بیماری گوارشی، التهاب زبان، درد شکمی، بی اشتهایی، سوء هاضمه، بزرگ شدن شکم، نفخ، انسداد روده
ادراری تناسلی: سوزش ادرار، درد لگن، بی اختیاری ادرار، کاندیدیاز ولوواژینال
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی، آنمی هیپوکروم
کبدی: یرقان کلستاتیک، نارسایی کبدی، یرقان
عفونی: سپسیس
موضعی: التهاب محل تزریق
عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی، کمردرد
کلیوی: نارسایی کلیوی
تنفسی: فارنژیت، پنومونی، آپنه، آسم، سرفه، تنگی نفس، هیپوکسی، آب آوردن ریه، ادم ریه، بیماری مجاری تنفسی
متفرقه: صدمات غیرمترقبه، تب
سایر عوارض (درصد نامشخص):
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش پتاسیم خون، افزایش لاکتات دهیدروژناز
ادراری تناسلی: خون در ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: کاهش هماتوکریت، کاهش هموگلوبین، افزایش زمان نسبی ترومبوپلاستین (PTT)، کاهش PT، کاهش شمار گلبول های سفید، افزایش سطح ائوزینوفیل، لکوسیتوز، اختلالات مرتبط با سطح پلاکت
کبدی: افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش آلکالین فسفاتاز سرم، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز، افزایش بیلی روبین سرم
کلیوی: افزایش BUN، افزایش کراتینین سرم
تداخلات دارویی مروپنم
*
مشخصات کلی تداخلات:
– سوبسترای OAT1
– سوبسترای OAT3
– تغییر در فلور نرمال دستگاه گوارش
– اختلال در پاسخ ایمنی در برابر عوامل باکتریایی
– کاهشآستانه تشنج
تداخلات رده X (پرهیز):
ب.ث.ژ (داخل مثانهای)، واکسن آبله، پروبنسید
کاهش اثرات داروها توسط مروپنم:
ب.ث.ژ (داخل مثانهای)، واکسن ب.ث.ژ (ایمنیزا)، واکسن آبله، لاکتوباسیلوس و استریول، سدیم پیکوسولفات، واکسن حصبه، فرآوردههای والپروات
کاهش اثرات مروپنم توسط داروها:
تداخل قابل توجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات داروها توسط مروپنم:
تداخل قابل توجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات مروپنم توسط داروها:
پروبنسید
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها مروپنم
مواردی از حساسیت های کشنده در مصرف این دارو گزارش شده است. در صورت بروز علائم آنافیلاکتیک دارو باید فورا قطع شود و درمان شوک آنافیلاکتیک در مراکز درمانی انجام شود.
به علت جلوگیری از مقاومت میکروبی مصرف آنتی بیوتیک های وسیع الطیف فقط باید در شرایط خاص که سایر داروها موثر نیستند و پس از انجام آزمایشات آنتی بیوگرام تجویز شوند
دارو های هم گروه مروپنم
گروه B
قابل استفاده در بارداری: با مطالعات حیوانی شواهدی دال بر خطرناک بودن این دارو مشاهده نشده است. مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست