داروهای آنتی‌هیستامین (به انگلیسی: Histamine antagonist یا Antihistamine) یکی از رده‌های دارویی پرمصرف برای حساسیت یا التهاب است.

هیستامین یکی از مهم‌ترین واسطه‌های شیمیایی آزاد شده در بدن از سلول‌ها است که عملکردهای متفاوت و مهمی دارد؛ مثلاً هیستامین در حساسیت‌ها، التهاب و بیماری‌های ساده مانند سرماخوردگی آزاد می‌شود. هیستامین در معده با تحریک گیرنده نوع دو هیستامین موجب تحریک ترشح اسید معده می‌شود. داروهای بلوک‌کننده این نوع گیرنده مانند سایمتیدین، رانیتیدین و… می‌باشند.

معمولاً منظور از آنتی‌هیستامین بلوک‌کننده گیرنده نوع یک می‌باشند. این رده دارویی مانند کلرفنیرامین، دیفن‌هیدرامین، پرومتازین، ترفنادین، کلماستین، فکسوفنادین، ستریزین و… در حساسیت، التهاب و اثرات گرد و خاک و ریزگردها وبیماری‌های ویروسی تنفسی مانند سرماخوردگی به کار می‌روند. آنتی‌هیستامین‌های غیراختصاصی عوارضی چون خواب آلودگی و عوارض آنتی کولینرژیک مانند خشکی دهان دارند. نسل‌های جدیدتر آنتی هیستامین‌ها مانند لوراتادین و فکسوفنادین چون از سد خونی-مغزی عبور نمی‌کنند معمولاً خواب‌آور نیستند.

به دلیل اثرات مختلف هیستامین در بدن داروهای آنتی هیستامینی نیز کاربردهای متفاوتی دارند مثلاً پرومتازین در درمان سرگیجه و تهوع کاربرد دارد یا سیپروهپتادین اشتهاآور است.