آلرژی دارویی یک واکنش آلرژیک به دارو است. با یک واکنش آلرژیک، سیستم ایمنی بدن شما که با عفونت و بیماری مبارزه میکند، به دارو واکنش نشان میدهد. این واکنش میتواند علائمی مانند خارش، تب و مشکلات تنفسی را ایجاد کند. آلرژی دارو رایج نیست. کمتر از ۵ تا ۱۰ درصد از واکنشهای منفی دارو ناشی از آلرژی واقعی دارو است. بقیه عوارض جانبی دارو هستند. بههرحال، مهم است که بدانید که آیا آلرژی دارویی دارید و چهکاری باید انجام دهید. در این مقاله به بررسی کامل این موارد می پردازیم.
چرا آلرژی دارویی اتفاق میافتد و نشانه های آلرژی دارویی کدامند؟
سیستم ایمنی بدن شمارا از بیماری محافظت میکند. این برنامه برای مبارزه با مهاجمان خارجی مانند ویروسها، باکتریها، انگلها و سایر مواد خطرناک طراحیشده است. با آلرژی به مواد دارویی، سیستم ایمنی بدن شما بهاشتباه دارو را بهعنوان یکی از این مهاجمان تشخیص میدهد. در پاسخ به آنچه شما فکر میکنید تهدیدی است، سیستم ایمنی بدن ساخت آنتیبادی را آغاز میکند. اینها پروتئینهای خاصی هستند که برای حمله به مهاجم برنامهریزیشدهاند. در این مورد، آنها به دارو حمله میکنند. این پاسخ ایمنی منجر به افزایش التهاب میشود که میتواند علائم مانند خارش، تب و یا مشکل تنفس را ایجاد کند. پاسخ ایمنی ممکن است زمانی اتفاق بیافتد که شما برای اولین بار دارویی را مصرف میکنید، یا اینکه ممکن است شما بارها و بارها بدون هیچ مشکلی از آن استفاده کرده باشید که ممکن نیست شما آلرژی بگیرید تا زمانی که اولین بار مبتلا شوید.
آیا آلرژی دارویی همیشه خطرناک است؟
نه همیشه. علائم آلرژی دارویی ممکن است خیلی خفیف باشد که شما بهسختی آنها را متوجه خواهید شد. شما ممکن است چیزی بیش از یک خارش خفیف را تجربه نکنید. بااینوجود، آلرژی دارویی شدید میتواند تهدیدکننده زندگی باشد. این میتواند باعث آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی یک واکنش ناگهانی، تهدیدکننده زندگی و واکنش کامل بدن به دارو یا سایر آلرژیها است. واکنش آنافیلاکتیک میتواند چند دقیقه پس از مصرف دارو رخ دهد. در برخی موارد ممکن است طی ۱۲ ساعت پس از مصرف دارو اتفاق بیافتد. علائم عبارتاند از: ضربان نامنظم قلب، مشکل تنفس، ورم ناگهانی میباشند. آنافیلاکسی میتواند در صورت عدم درمان بهموقع، کشنده باشد. اگر بعد از مصرف دارو هر یک از علائم را داشته باشید به نزدیکترین مرکز اورژانس بروید.
واکنشهای شبیه به آلرژی دارویی
بعضی از داروها میتوانند موجب واکنشهای آنافیلاکسی (شوک آنافیلاکتیک) برای کسانی که اولین بار از آنها استفاده کنند، شوند. داروهایی که میتوانند واکنش مشابه آنافیلاکسی ایجاد کنند عبارتاند از: مورفین، آسپرین، برخی از داروهای مورد استفاده در شیمیدرمانی، رنگهایی که در بعضی اشعههای X استفاده میشود. این نوع واکنش معمولاً شامل سیستم ایمنی نمیشود و حساسیت واقعی ندارد. بااینحال، علائم و درمان آن همانند آنافیلاکسی واقعی است و این همان چیزی است که خطرناک است.
چه داروهایی بیشترین آلرژی را ایجاد میکنند؟
داروهای مختلف اثرات متفاوتی بر افراد دارند. به این معنا، داروهای خاص باعث ایجاد واکنشهای آلرژیک بیشتری نسبت به دیگران میشوند. این داروهای مولد آلرژی دارویی شامل: آنتیبیوتیکها مانند آنتیبیوتیکهای پنیسیلین، آسپرین، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن، ضد انعقادها مانند کاربامازپین و لاموتریژین، داروهای مورداستفاده در درمان آنتیبادی منوکلونال مانند ترستوزوماب، داروهای شیمیدرمانی مانند پلاکتکسل، داکتاکسل و پروکاریسین میباشد.
تفاوت بین عوارض جانبی ناشی از مصرف دارو و آلرژی دارویی چیست؟
آلرژی به مواد دارویی فقط بر روی افراد خاص تأثیر میگذارد؛ که همیشه شامل سیستم ایمنی بدن است و همیشه منجر به اثرات منفی میشود. بااینحال، عوارض جانبی ممکن است در هر فرد اتفاق بی افتد. همچنین معمولاً شامل سیستم ایمنی نمیشود عوارض جانبی یک دارو میتواند مفید و یا مضر باشد که ربطی به کار اصلی دارو ندارد. بهعنوانمثال، آسپرین که برای درمان درد استفاده میشود، اغلب باعث عوارض جانبی مضر ناراحتی معده میشود. بااینحال، همچنین دارای اثر جانبی مفید کاهش خطر ابتلا به حمله قلبی و سکته مغزی میباشد. همچنین استامینوفن که برای درد استفاده میشود، میتواند باعث آسیب کبدی شود؛ و نیتروگلیسیرین که برای گسترش عروق خونی و بهبود جریان خون استفاده میشود، ممکن است عملکرد روانی را بهعنوان عوارض جانبی بهبود بخشد.
چگونه آلرژی دارویی درمان میشود؟
چگونگی کنترل آلرژی مواد دارویی به این بستگی دارد که چقدر شدید است. با یک واکنش شدید آلرژیک به یک دارو، شما بهاحتمالزیاد باید از دارو بهطور کامل اجتناب کنید. احتمالاً پزشک شما سعی میکند مواد دارویی را جایگزین کند که به آن حساسیت ندارید. اگر یک واکنش آلرژیک خفیف به دارو داشته باشید، پزشک ممکن است آن را برای شما تجویز کند؛ اما آنها همچنین ممکن است داروهای دیگری برای کمک به کنترل واکنش شما تجویز کنند. بعضی از داروها میتوانند پاسخ ایمنی را مختل کرده و علائم را کاهش دهند. آنها شامل:
آنتیهیستامینها
بدن شما زمانی که یک ماده را بهعنوان مادهای آلرژیک و مضر تشخیص دهد هیستامین تولید میکند. انتشار هیستامین ممکن است باعث علائم آلرژی مانند تورم، خارش یا سوزش میشود. یک آنتیهیستامین، تولید هیستامین را مسدود میکند و ممکن است علائم یک واکنش آلرژیک را آرام کند. آنتیهیستامینها بهعنوان قرصها، قطره چشم، کرمها و اسپری بینی استفاده میشود.
کورتیکواستروئیدها
آلرژی به مواد دارویی میتواند تورم مجاری تنفسی و سایر علائم جدی را ایجاد کند. کورتیکواستروئیدها میتوانند به کاهش التهاب و این مشکلات کمک کنند. کورتیکواستروئیدها بهعنوان قرص، اسپری بینی، قطره چشم و کرمها وجود دارند. آنها همچنین بهعنوان پودر یا مایع برای استفاده در تنفس و مایع برای تزریق یا استفاده در یک نبولایزر استفاده میشوند.
برنشودها
اگر آلرژی دارویی شما موجب خسخس سینه یا سرفه باشد، پزشک ممکن است یک برونکودیلاتور را توصیه کند. این دارو مجاری تنفسی را باز میکند و تنفس را آسانتر میکند. برانکوادلاتورها بهصورت مایع و پودری برای استفاده در انالایزر یا نبولایزر استفاده میشوند.
چشم انداز درازمدت برای کسی که حساسیت به مواد دارویی دارد چیست؟
سیستم ایمنی بدن شما میتواند در طول زمان تغییر کند. ممکن است حساسیت به مواد دارویی در شما ضعیف شود، از بین برود یا بدتر شود؛ بنابراین، این خیلی مهم است که شما همیشه دستورالعملهای دکتر خود را در مورد مدیریت داروها دنبال کنید. اگر آنها به شما میگویند از مصرف داروها یا داروهای مشابه آن اجتناب کنید، حتماً این کار را انجام دهید.
با پزشک خود در زمینه این مشکل صحبت کنید
اگر علائم آلرژی دارویی یا هرگونه عوارض جانبی جدی از مصرف یک دارو رادارید، با پزشک خود مشورت کنید.
اگر میدانید که به دارویی حساسیت دارید، مراحل زیر را انجام دهید:
• اطمینان حاصل کنید که همه مشکلات پزشکی خود را بگوئید. این شامل دندانپزشک و هر ارائهدهنده خدمات دیگری که ممکن است دارو تجویز کند میشود.
• از یک کارت یا پوشیدن یک دستبند یا گردنبند که حساسیت شمارا به دارو نشان میدهد استفاده کنید. در موارد اضطراری، این اطلاعات میتواند زندگی شمارا نجات دهد.
از پزشک خود درمورد حساسیتهای خود سؤال کنید. این سؤالات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
این مقاله به طور اختصاصی توسط داروباکس ترجمه شده است. اگر مقاله فوق مورد پسند شما واقع شد، خرسند خواهیم شد که نظرات و پیشنهادات و انتقادات خود را برای هرچه بهتر شدن سطح کیفی مقالات با ما در میان بگذارید. منبع مقاله: HEALTHLINE