بیماری اوریون یک بیماری مسری است که توسط ویروس روبلا ایجاد می شود. این بیماری معمولا با تب، سردرد، درد عضلانی، خستگی و از دست دادن اشتها شروع می شود. سپس، اکثر مردم غده های بزاق هایشان دچار تورم می شود. این چیزی است که باعث می شود گونه های پف کرده و فک متورم به نظر برسد. در این مقاله به بررسی جامع و کامل این بیماری می پردازیم.
عامل بیماری اوریون
بیماری اوریون یک بیماری ویروسی است که توسط یک پارامیکسو ویروس که یکی از اعضای خانواده روبلا ویروس است، ایجاد می شود. متوسط دوره نهفتگی بیماری (کمون) ۱۶ تا ۱۸ روز با دامنه ای بین ۱۲ تا ۲۵ روز است.
علائم و نشانه‌های بیماری اوریون
بیماری اوریون معمولاً با نشانه‌هایش که گونه‌های پف‌کرده شناخته‌شده و شکم متورم شده است که این بیماری سبب‌ساز آن است، شناخته می‌شود. این ناشی ازالتهاب غدد بزاق است. اوریون معمولاً شامل درد، حساسیت و تورم در یک یا هر دو غدد بزاق باروتید (قسمت چانه و فک) است. تورم در ابتدا در قسمت پایین گوش دیده می‌شود. پس‌ازآن، در پوست و بافت‌های نرم و صورت و گردن گسترش می‌یابد و به سمت پایین حرکت می‌کند. تورم معمولاً در ۱ تا ۳ روز افزایش می‌یابد و سپس در هفته بعد کاهش می‌یابد. بافت تورم زاویه گوش را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همان‌طور که تورم بدتر می‌شود، زاویه‌ی فک پایین زیر گوش دیگر قابل‌مشاهده نیست. یک تورم باروتید ممکن است قبل از دیگری به وجود آید و در ۲۵٪ از بیماران تنها یک‌طرف متورم می‌شود. سایر غدد بزاقی (زیر جمجمه و زیر زبان) زیر کف دهان نیز ممکن است در بروز این بیماری متورم شوند، اما این موارد کمتر (۱۰٪) است. علائم غیراختصاصی ممکن است چند روز بعد از تورم باروتید، ازجمله تب پایین که ممکن است ۳ تا ۴ روز طول بکشد، میا لژی، بی‌اشتهایی، ناخوشی و سردرد. تب ۳ تا ۴ روز ممکن است ادامه یابد. عارضه Parotitis حداقل ۲ روز طول می‌کشد، اما ممکن است بیش از ۱۰ روز طول بکشد. بااین‌حال، عفونت ناشی از ویروس روبلا ممکن است تنها علائم غیراختصاصی یا ابتدا تنفسی داشته باشد یا ممکن است در کل بدون علامت باشد. عفونت اوریون اغلب با تورم غدد لنفاوی گردن اشتباه گرفته می‌شود. تورم گره لنفاوی می‌تواند به‌وسیله مرزهای مشخصی از گره‌های لنفاوی، موقعیت آن‌ها در پشت زاویه استخوان فک و یا زاویه‌ی فک که از ویژگی‌های اوریون است، متفاوت باشد. افرادی که مبتلابه اوریون هستند، اغلب بیشتر چند روز قبل و بعد از ابتلا به Parotitis توانایی انتقال عفونت را دارند.
شایع‌ترین نشانه‌های ابتلای به بیماری اوریون عبارت‌اند از:
• تب
• سردرد
• دردهای عضلانی
• خستگی
• از دست دادن اشتها
• تورم یک یا دوطرفه غدد بزاقی بناگوشی زیر گوش یک یا دو طرف (parotitis)
علائم معمولاً به مدت ۱۶-۱۸ روز پس از عفونت ظاهر می‌شوند، اما این دوره کمون می‌تواند بین ۱۲ تا ۲۵ روز پس از عفونت باشد. برخی از افرادی که به اوریون مبتلا می‌شوند علائم بسیار خفیف یا بدون علائم دارند و اغلب آن‌ها نمی‌دانند که این بیماری رادارند. اکثر افراد مبتلابه این بیماری به‌طور کامل در چند هفته بهبود می‌یابند.
راه‌های انتقال بیماری اوریون
• بیماری اوریون، یک بیماری مسری است که توسط یک ویروس ایجادمی شود و از طریق بزاق یا مخاط از دهان، بینی یا گلو گسترش می‌یابد. یک فرد آلوده می‌تواند ویروس را از این طریق انتشار دهد
• سرفه، عطسه یا صحبت کردن
• به اشتراک‌گذاری اقلام شخصی، مانند فنجان و یا غذا خوردن با دیگران و…
• لمس اشیاء یا سطوح غیر ایمن با دست‌های نشسته که سپس توسط دیگران لمس می‌شوند.
• این بیماری قبل از اینکه غدد بزاقی شروع به رشد کنند و تا پنج روز پس از شروع تورم، شروع شود، به طرز فراوان ای گسترش می‌یابد.
عوارض ناشی از ابتلای به اوریون
این بیماری می‌تواند گاهی باعث ایجاد عوارض، به‌ویژه در بزرگ‌سالان شود
عوارض ناشی از این بیماری عبارت‌اند از:
• التهاب بیضه‌ها (ارچیت) در مردان که به بلوغ رسیده‌اند؛ به‌ندرت این امر منجر به مشکلات باروری می‌شود
• التهاب مغز (آنسفالیت)
• التهاب بافتی که مغز و نخاع را تحت تأثیر می‌دهد (مننژیت ).
• التهاب تخمدان‌ها (oophoritis) و یا بافت پستان (ماستیت).
واکسیناسیون جهت پیشگیری از بیماری اوریون
واکسن MMR می‌تواند مانع از بروز این بیماری شود. این واکسن افراد دریافت‌کننده این واکسن را در برابر سه بیماری محافظت می‌شود: سرخک، اوریون و سرخجه. CDC توصیه می‌کند که کودکان واکسن MMR را دریافت کنند، شروع اولین دوز در ۱۲ ماهگی و دوز دوم در ۱۸ ماهگی است. نوجوانان و بزرگ‌سالان نیز باید در مورد واکسیناسیون MMR خود به‌روز باشند و در صورت عدم دریافت آن را دریافت کنند. واکسن MMR بسیار ایمن و مؤثر است. واکسن MMR زمانی که یک فرد دو دز از این واکسن را دریافت می‌کند، دارای حدود ۸۸٪ (محدوده: ۶۶-۹۵٪) اثربخشی است و یک دوز دارای حدود ۷۸٪ (محدوده: ۴۹٪ -۹۲٪) اثربخشی است. کودکان همچنین ممکن است واکسن MMR را دریافت کنند که از سرخک، اوریون، سرخجه و واریسلا زوستر (آبله‌مرغان) محافظت می‌کند. این واکسن تنها برای استفاده در کودکان ۱۲ ماهه تا ۱۲ ساله مجاز است. پیش از برنامه واکسیناسیون ایالات‌متحده در سال ۱۹۶۷، اوریون یک بیماری جهانی از دوران کودکی بود. از زمان پیش از واکسیناسیون، موارد ثبت‌شده در ایالات‌متحده بیش از ۹۹ درصد کاهش داشته است. بیماران سرپایی هنوز هم در جوامع بسیار واکسینه شده در ایالات‌متحده، به‌ویژه در مکان‌هایی که کودکان و یا بقیه افراد دارای ارتباط نزدیکی هستند مانند مدارس، کالج‌ها و اردوگاه‌ها رخ می‌دهد. بااین‌حال، پوشش بالای واکسیناسیون به محدود کردن اندازه، مدت‌زمان و کاهش گسترش شیوع این بیماری کمک می‌کند.
تست های آزمایشگاهی برای عفونت اوریون
جمع‌آوری، ذخیره‌سازی و حمل نمونه
CDC توصیه می‌کند که نمونه‌ای با جواب یا به‌صورت خوراکی و نمونه خون از همه بیماران مبتلابه ویژگی‌های بالینی که سازگار با بیماری باشد جمع‌آوری شود. هنگام ارسال نمونه برای آزمایش لطفاً با بخش بهداشت خود تماس بگیرید تا تعیین کنید کجا نمونه‌ها را ارسال کنید و چگونه آن‌ها را بفرستید ( البته ر ایران اولویت در این است که موارد مشکوک و محتمل بیماری به آزمایشگاه رفرنس ارجاع داده شوند تا تحت نظارت آن‌ها نمونه‌گیری انجام شود). نمونه‌ها را در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد نگه‌دارید و در کنار یخ‌های مرطوب قرار دهید. روش RT-PCR دارای بیشترین حساسیت (شناسایی موارد بیمار در یک آزمون) تشخیصی است که برای آن نمونه‌ها در اولین تماس با یک مورد مشکوک جمع‌آوری می‌شوند.
ذخیره‌سازی و حمل‌ونقل: پس از جمع‌آوری، نمونه‌ها باید در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد نگهداری شوند و ظرف ۲۴ ساعت در کلدباکس (۴ درجه سانتی‌گراد) حمل شوند. اگر تأخیر در حمل‌ونقل وجود داشته باشد، بهترین نمونه با انجماد در دمای -۷۰ درجه سانتی‌گراد حفظ می‌شود. نمونه‌های منجمد باید به همراه یخ خشک حمل شود.
اطلاعات برای مسافران
بیماری اوریون در بسیاری از نقاط جهان، ازجمله مناطق اروپا، آسیا، اقیانوس آرام و آفریقا، بیماری‌ای شایع است. هرکسی که از ابتلای عفونت ( به‌وسیله واکسن) محافظت نمی‌شود در هنگام مسافرت‌های بین‌المللی خطر ابتلا به آلوده شدن با عامل بیماری را دارد. قبل از مسافرت‌های بین‌المللی، مردم باید در مقابل این بیماری مقاوم شوند. کودکان ۱۲ ماهه و بالاتر باید دارای سابقه دریافت دو دوز واکسن MMR باشند و حداقل ۲۸ روز باید بین تزریق دو دوز فاصله باشد. نوجوانان و بزرگ‌سالان بدون داشتن کارت واکسن باید واکسن MMR را دریافت کنند که حداقل ۲۸ روز باید بین تزریق دو دوز در آن‌ها نیز فاصله باشد.
منبع مقاله CDC
این مقاله به‌طور اختصاصی توسط داروباکس ترجمه‌شده است. اگر مقاله فوق موردپسند شما واقع شد، خرسند خواهیم شد که نظرات و پیشنهادات و انتقادات خود را برای هرچه بهتر شدن سطح کیفی مقالات با ما در میان بگذارید و از دیگر مقالات ما در بخش سلامت و تغذیه سایت دیدن فرمایید.
