بانک اطلاعات دارویی

گونه‌های ویبریو و ناخوشی‌هایی که این گروه از باکتری‌ها ایجاد می‌کنند

گونه‌های ویبریو یک دسته از باکتری‌ها هستند که به‌طور طبیعی در آب‌های ساحلی خاص زیست می‌کند و در اواسط ماه مه تا اکتبر (از اردیبهشت تا آبان ماه)، زمانی که درجه حرارت آب گرم‌تر است، در غلظت‌های بالاتری وجود دارد. حدود دوازده گونه از گونه‌های ویبریو می‌توانند بیماری‌های انسانی را که به‌عنوان ویبریوز شناخته می‌شوند، ایجاد کنند. شایع‌ترین گونه‌هایی که باعث بیماری‌های انسانی در ایالات‌متحده می‌شوند عبارت‌اند از Vibrio parahaemolyticus، Vibrio vulnificus و Vibrio alginolyticus. این مقاله بر روی ویبریوزیس و نه وبا، متمرکز است که توسط دیگرگونه‌های ویبریو (ویبریو کلرا) ایجاد می‌شود. در این مقاله بررسی مفصل ناخوشی‌های ایجادشده توسط این دسته از باکتری‌ها می‌پردازیم.

 

عامل ایجاد کننده این ناخوشی ها چیست؟

باکتری ویبریو باکتری‌های گرم منفی‌ای هستند که در محیط شور یا حاوی مقدار زیادی نمک رشد می‌کنند که محیطی، مانند آب دریا است. آن‌ها معمولاً به‌طور طبیعی در دریا و محیط گرم یافت می‌شوند. در حدود دوازده سویه از گونه‌های ویبریو می‌تواند باعث ایجاد بیماری در انسان شود. بیماری‌های ناشی از سویه‌های ویبریوکلرا O1 و O139 در اثر تولید توکسین (سم) است که توسط سازمان بهداشت جهانی به‌عنوان و با تعریف‌شده است و بیماری‌های ناشی از سویه‌های دیگر ویبریو   vibriosis نامیده می‌شود.

دسته بندی گونه‌های ویبریو

چگونه افراد مبتلابه ویبریوزیس می‌شوند؟ چه افرادی احتمال بیشتری برای ابتلای به ویبروزیس دارند؟

هرکسی می‌تواند به این بیماری‌ها مبتلا شود. اکثر افراد مبتلابه این بیماری‌ها با خوردن صدف‌های خام یا نپخته (نیم‌پز) به این باکتری‌ها آلوده می‌شوند. برخی از گونه‌های ویبریو همچنین می‌توانند باعث ایجاد عفونت پوستی در زمانی می‌شوند که یک زخم باز در معرض آب‌شور یا نمکی است. افراد مبتلابه سیستم ایمنی ضعیف، به‌ویژه افرادی که مبتلابه بیماری‌های مزمن کبدی هستند، بیشتر احتمال دارد به ویبریوزیس مبتلا شوند. خوردن غذاهای دریایی خام، به‌ویژه صدف‌ها و مواجهه زخم‌های باز به آب‌شور و نمک، می‌تواند شانس ابتلای به ویبریوز را افزایش دهد و ضعیف بودن سیستم ایمنی این افراد یا ابتلای به بیماری‌های دیگر می‌تواند سبب شروع بیماری‌های ناشی از گونه‌های مختلف ویبریو در این افراد شود.

این بیماری‌ها و مشکلات عبارت‌اند از:

• بیماری‌های کبدی، سرطان، دیابت، HIV، یا تالاسمی
• دریافت داروهای کاهنده سطح ایمنی برای درمان بیماری
• استفاده از دارو برای کاهش سطح اسید معده
• اگر فرد اخیراً عمل جراحی معده را داشته است.

منابع عفونت ناشی از گونه‌های ویبریو

در چه ماه‌هایی بیشتر، افراد مبتلابه ویبروزیس می‌شوند؟ و این بیماری چقدر شیوع و شدت دارد؟

حدود ۸۰٪ از عفونت‌ها بین ماه‌های مه و اکتبر (از اردیبهشت تا آبان ماه)، زمانی که درجه حرارت آب گرم‌تر می‌شوند رخ می‌دهد. CDC ( مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها) برآورد می‌کند که ویبریوزیس باعث ایجاد هرساله ۸۰،۰۰۰ بیماری در ایالات‌متحده می‌شود. حدود ۵۲،۰۰۰ از این بیماری‌ها به علت خوردن غذاهای آلوده ایجاد می‌شوند. به‌طورمعمول، بیشترین گونه گزارش‌شده از گونه‌های ویبریو، Vibrio parahaemolyticus، در ایالات‌متحده آمریکا سالانه حدود ۴۵۰۰۰ بیماری را ایجاد می‌کنند.

اکثر افراد مبتلابه ویبریوز پس از حدود ۳ روز بدون اثرات ماندگار و عوارض جانبی بهبود می‌یابند. بااین‌حال، افراد مبتلابه عفونت V. vulnificus می‌توانند به‌طورجدی بیمار شده و نیاز به مراقبت‌های شدید یا قطع عضو داشته باشند. حدود یک‌چهارم افراد مبتلابه این نوع عفونت گاهی اوقات در عرض یک یا دو روز بعد از بیمار شدن می‌میرند. تعداد مرگ‌ومیر کلی ناشی از عفونت‌های ویبریویی در ایالات‌متحده سالانه در حدود ۱۰۰ عدد بوده است.

 نشانه‌های ابتلای به ویبروزیس( آلودگی به گونه‌های ویبریو)

پس از بلع، گونه‌های ویبریو می‌تواند باعث اسهال آبکی، درد شکمی همراه با اغلب تهوع، استفراغ، تب و لرز شود. معمولاً این علائم در عرض ۲۴ ساعت پس از بلع و نهایتاً در حدود ۳ روز اتفاق می‌افتد. بیماری شدید نادر است و به‌طورمعمول در افراد مبتلابه ضعف سیستم ایمنی این امر حادث می‌شود. باکتری ویبریو می‌توانید هنگامی‌که یک زخم باز به آب دریا در تماس باشد، ‌ باعث ایجاد یک عفونت پوستی شود. در افراد مبتلابه بیماری‌های زمینه‌ای، به‌ویژه بیماری‌های کبدی، باکتری ویبریو می‌تواند عفونت‌های را در جریان خون ایجاد کند که به تب، لرز، افت شدید فشارخون، ضایعات پوستی و تاول و گاهی اوقات به مرگ منجر شود.

چگونه می‌توان از ابتلای به عفونت ویبریویی جلوگیری کرد؟

• برای کاهش احتمال بروز ویبریوز، غذاهای دریایی خام یا نپخته را مصرف نکنید. اگر زخمی (ازجمله ساییدگی‌ها و خراش‌ها) داشته باشید، از تماس با آب‌شور یا آب حاوی نمک دریا جلوگیری کنید و اگر زخم احتمال دارد که با آب‌های دریایی، غذاهای دریایی خام یا نپخته تماس پیدا کند، زخم را با باند ضد آب بپوشانید.

• پس از تماس با صدف‌های خام همیشه دستان خود را با صابون و آب بشویید.
• جلوگیری از آلودگی صدف و ماهی‌های پخته‌شده توسط صدف‌های خام.
• درصورتی‌که یک زخم (ازجمله ساییدگی‌ها و خراش‌ها) زخم داشته باشید، از مواجهه آب‌شور دریا و غذاهای دریایی خام و یا نپخته (نیم‌پز) اجتناب کنید و اگر در آب قرار دارید (مثلاً مشغول شنا هستید) از آب خارج شوید.
• اگر زخم‌ها و بریدگی‌های شما در معرض مواجهه آب دریا و یا غذاهای دریایی خام یا نپخته (نیم‌پز) قرار دارند، آن‌ها را کاملاً با صابون و آب بشویید.
• اگر عفونت پوستی شما در حال پیشرفت و اگر پوست شما با آب دریا، غذاهای دریایی خام یا نپخته (نیم‌پز) در تماس است، در این زمینه به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر در گروهی قرار دارید که بیشتر احتمال دارد که به ویبریوز مبتلا شوید:

•پوشیدن لباس‌ها و کفش‌هایی که می‌تواند شمارا از بریدگی‌ها و خراش هنگامی‌که در تماس با آب‌شور یا آب دریا هستید محافظت می کند.

• پوشیدن دستکش محافظ هنگامی‌که با غذاهای دریایی خام یا نپخته (نیم‌پز) در تماس هستید.

تشخیص و درمان عفونت های ویبریویی

طغیان های ناشی از گونه های ویبریو

بیشترین موارد گزارش‌شده ویبریوزیس به CDC به‌عنوان بخشی از طغیان گزارش‌شده نیست و برخی اوقات به‌عنوان بخشی از طغیان کوچک محلی رخ می‌دهد. بااین‌حال، طغیان‌های بزرگ‌تر، گاهی اوقات کشورهای متعددی را می‌تواند درگیر کند.

تشخیص

ازآنجاکه باکتری ویبریو به‌راحتی با آزمایش‌های معمول شناسایی نمی‌شود، بسیاری از موارد ابتلای به این بیماری گزارش نمی‌شود. پزشک معالج ممکن است اگر بیمار دچار اسهال آبکی و به‌تازگی غذاهای دریایی خام یا نیم‌پز، به‌خصوص صدف خورده باشد به ویبریوزیس شک می‌کند و یا هنگامی این عفونت رخ می‌دهد که زخمی در معرض آب دریا قرار گیرد. هنگامی‌که عفونت تشخیص داده می‌شود که باکتری ویبریو در مدفوع، زخم، یا خون یک بیمار پیدا شود که دارای علائم ویبریوز است.

درمان

درمان در موارد خفیف لازم نیست، اما بیماران باید به‌جای مایعات ازدست‌رفته از طریق اسهال مقدار زیادی مایعات مصرف کنند. اگرچه هیچ مدرکی وجود ندارد که آنتی‌بیوتیک‌ها باعث کاهش شدت و یا طول مدت بیماری شوند ولی گاهی اوقات آن‌ها در فرم شدید یا طول کشیده بیماری استفاده می‌شوند.

منبع مقاله CDC
این مقاله به‌طور اختصاصی توسط داروباکس ترجمه‌شده است. اگر مقاله فوق موردپسند شما واقع شد، خرسند خواهیم شد که نظرات و پیشنهادات و انتقادات خود را برای هرچه بهتر شدن سطح کیفی مقالات با ما در میان بگذارید و از دیگر مقالات ما در بخش سلامت و تغذیه سایت دیدن فرمایید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *