مقیاس درد چیست، بر چند نوع است و چگونه از آن استفاده می‌شود؟

مقیاس درد ابزاری است که پزشکان برای کمک به ارزیابی میزان درد بیمار استفاده می‌کنند. یک فرد معمولا خودش درد را با استفاده از یک مقیاس مخصوص طراحی شده، گاهی اوقات با کمک یک پزشک، والدین یا سرپرست خود گزارش می‌دهد. مقیاس اندازه گیری درد ممکن است موقع پذیرش به بیمارستان، به هنگام ویزیت پزشک، به هنگام فعالیت فیزیکی یا پس از جراحی استفاده شود.

پزشکان از این مقیاس اندازه گیری درد برای درک بهتر جنبه‌های خاصی از درد شخص استفاده می‌کنند. برخی از این جنبه‌ها عبارتند از مدت زمان درد، شدت و نوع.

اندازه گیری درد همچنین به پزشکان برای تشخیص دقیق، ایجاد یک طرح دقیق درمان و اندازه گیری اثربخشی درمان، کمک می‌کند. مقیاس درد برای همه افراد در تمامی سنین از نوزاد تا سالمند و همچنین افرادی که دارای مهارت‌های ارتباطی کمی هستند، وجود دارد.

چه نوع مقیاس دردی وجود دارد؟

دو نوع طبقه بندی مقیاس برای اندازه گیری درد وجود دارد که شامل چندین نوع مقیاس درد است.

مقیاس درد تک بعدی

این نوع مقیاس، روشی ساده برای افراد برای نرخ شدت درد است. آنها از کلمات، تصاویر یا صفات  برای اندازه گیری درد یا تسکین درد استفاده می‌کنند. بعضی از مقیاسهای تک بعدی درد رایج شامل موارد زیر است:

مقیاس عددی نرخ بندی درد (NRS)

این مقیاس برای درد از بقیه متداول‌تر است. شخص درد خود را با استفاده از یک مقیاس ۰ تا ۱۰ یا ۰ تا ۵ نرخ بندی می‌کند. صفر به معنی بدون درد است و ۵ یا ۱۰ به معنی بدترین وضعیت درد است. این سطوح شدت درد ممکن است پس از درمان اولیه یا به صورت دوره‌ای پس از درمان برآورد شود.

مقیاس آنالوگ بصری (VAS)

این مقیاس برای اندازه گیری درد، نشاندهنده یک خط ۱۰ سانتی‌متری چاپ شده بر روی یک تکه کاغذ است با نشانگرهایی در هر انتها. در یک انتها «بدون درد» و در انتهای دیگر «بدترین درد» یا «درد غیر قابل وصف» است. شخص یک علامت ضربدر × روی خط برای نشان دادن شدت درد خود می‌گذارد. بعد یک پزشک خط را با یک خط کش اندازه می‌گیرد تا نمره درد را به دست آورد.

مقیاسهای طبقه بندی

این مقیاس به افراد روشی ساده برای نرخ گذاری حساسیت دردشان را با استفاده از توصیف کلامی و بصری از دردشان توضیح دهند. بعضی از مثالها عبارتند از خفیف، ناراحت کننده، مضطرب کننده، وحشتناک و مشقت بار.

برای کودکان، معمولا مقیاسهای درد با استفاده از تصاویر چهره‌ها استفاده می‌شود. یک کودک ممکن است با تصاویری از هشت صورت مختلف با عبارات مختلف درد خود را اظهار کند. کودک چهره‌ای را انتخاب می‌کند که احساس می‌کند بیشتر با سطح درد فعلی خود سازگار است.

ابزار چند بعدی

ابزار چند بعدی برای برآورد درد چندان معمول نیستند. البته بسیاری از کارشناسان هشدار می‌دهند که آنها خیلی ارزشمند هستند فقط استفاده از آنها بصورت نادرست انجام می‌شود. بعضی از نمونه‌ها عبارتند از:

ابزار ارزیابی درد اولیه

این ابزار برای استفاده در طول یک ارزیابی اولیه طراحی شده است. این به پزشک کمک می‌کند تا اطلاعاتی را از فرد در مورد ویژگی‌های درد، روش اظهار درد شخص و چگونگی اثر درد بر زندگی روزمره شخصی، بدست آورد.

این مقیاس برای اندازه گیری درد شامل استفاده از یک نمودار کاغذی است. در این نمودار یک بدن نشان داده می‌شود که شخص می‌تواند محل درد خود را مشخص کند و همچنین مقیاسی برای نرخ گذاری شدت درد و فضایی برای نظرات بیشتر در نظر گرفته شده است.

فهرست مختصر درد (BPI)

این ابزار بسیار سریع و ساده است برای افراد استفاده می‌شود تا به اندازه گیری شدت درد و ناتوانی مربوط به آن کمک کند. این ابزار شامل مجموعه‌ای از سوالات مربوط به جنبه‌های درد احساس شده در طی ۲۴ ساعت قبل است.

پرسشنامه درد مک گیل (MPQ)

این یکی از گسترده‌ترین مقیاسهای درد چند بعدی است. این مقیاس درد به شکل پرسشنامه ظاهر می‌شود و درد شخص را بر اساس کلماتی که برای توصیف دردشان استفاده می‌کنند، ارزیابی می‌کند.

خلاصه کلام

مقیاس درد می‌تواند در براورد ارزیابی درد حاد یا ناگهانی فرد، مفید باشد. با این حال این ابزار گاهی اوقات فرایند ارزیابی درد را ساده‌تر می‌کند.

مقیاسهای درد می‌تواند چند بعدی باشد. می‌تواند ویژگی‌های متفاوتی داشته باشد و قسمت‌های مختلف زندگی یک فرد را تحت تاثیر قرار دهد. به همین علت مقیاس‌های درد چند بعدی یکی از مفیدترین و موثرترین روشهای ارزیابی درد پیچیده یا مزمن (طولانی مدت) است.

ترجمه اختصاصی توسط داروباکس

منبع: healthline