لاله گوش یا همان بخش بیرونی گوش از غضروف ساخته شده و در بعضی افراد ممکن است حس ناگهانی درد لاله گوش یا همان درد غضروف گوش بوجود آید. بروز آن در ابتدا ممکن است حالت درد ضربه‌ای یا تیز در غضروف گوش بیرونی بدون اینکه دلیل بروز آن را بدانید.
بخش بیرونی گوش شامل پوست و غضروف است که ما آن را در دو طرف سر (لاله گوش) می‌بینیم و کانال گوش است تا موقعی که به گوش میانی (کانال شنوایی خارجی) می‌رسیم. وقتی در مورد گوش بیرونی صحبت می‌شود بسیاری از ما به لاله گوش اشاره می‌کنیم، با این وجود به لحاظ علمی، کانال گوش هم بخشی از گوش بیرونی است. درد لاله گوش به دلایل بسیاری رخ می‌دهد و معمولا همراه با قرمزی و تورم است که این علائم اولیه نشان دهنده مشکلی در گوش است. گاهی اوقات ممکن است به علت مشکلی در گوش میانی، کانال شنوایی یا کانال گوش باشد که تا گوش بیرونی گسترش یافته است. البته بعضی اوقات هم درد لاله گوش یا حساسیت آن بطور کامل ناشی از لاله گوش است بدون اینکه بخشهای دیگر گوش درگیر آن باشند.
آناتومی گوش بیرونی
لاله گوش زائده نسبتا بزرگی روی دو طرف سر است. در برخی افراد این بخش گوش بزرگ است و در شنوایی نقش مهمی دارد، امواج صوتی را به کانال گوش هدایت می‌کند. لاله گوش از غضروف تشکیل شده که توسط پوست پوشیده شده است. اگر چه گوش انسانها در جای خود ثابت قرار گرفته‌اند اما در مورد بعضی از افراد عضلات آن توانایی حرکت دادن گوش را دارند (مثل استن لورل). حرکت گوشها در این افراد در مقایسه با سایر پستانداران خیلی کم و ناچیز است. درد لاله گوش ممکن است کل بخش غضروفی یا فقط بخشهایی از آن را در بر بگیرد.
پنج بخش در لاله گوش وجود دارد که به عنوان مارپیچ، مارپیچ مخالف، صدفه، تراگوس، نرمه و مجرای شنوایی خارجی شناخته می‌شود. بخشهایی دیگری روی لاله گوش وجود دارد که معمولا به جز پزشکی اهمیت دیگری ندارند. با توجه به اینکه قوزک عمدتا پوست و غضروف است، درد هم به این ساختارها بر می‌گردد. آسیب، عفونت، آلرژی، سرطان‌ها و سایر بیماریهای پوستی غضروف برخی از علتهای آسیب دیدگی گوش یا درد لاله گوش هستند.
التهاب غضروف لاله گوش (التهاب گوش بیرونی)
کندریت لاله گوش بیماری ست که موجب التهاب غضروف گوش می‌شود. التهاب فرایندی ست که طی آن سلولهای ایمنی بدن نسبت به آنچه که مهاجم خارجی فرض می‌کنند، واکنش نشان می‌دهند. هنگامی که این اتفاق در گوش رخ می دهد، موجب بروز ظاهری ملتهب، متورم، قرمز همراه با احساس درد می‌شود. گوش عمدتا از یک نوع غضروف منعطف کششی و قابل ارتجاع تشکیل شده است که به گوش ما شکل می‌دهد. غضروف تامین خون سراسری همانند سایر بافتهای دیگر در بدن ندارد و این باعث می‌شود تا زمان لازم برای بهبود غضروف گوش طولانی تر شود. پریکاندروم، بافت نرم مجاور مجاور غضروف مقداری از خون را تامین می‌کند. اگر این منبع تزریق خون به هر صورت آسیب ببیند موجب از بین رفتن و انقباض غضروف شود.
نشانه‌ها و علائم درد لاله گوش (التهاب غضروف گوش بیرونی)
التهاب غضروف گوش ممکن است از موردی به موردی دیگر با توجه به وجود بعضی از علائم زیر متفاوت باشد:
- درد و حساسیت در آن بخش
- زخم
- تب احتمالی
- ترشحات
- ترشحات چرکی
- دردناکی
- پف کردن
- رنگ قرمز یا آبی
علل حساسیت و درد لاله گوش
درد یا حساسیت در لاله گوش گاهی اوقات به دلایلی ساده همانند خوابیدن روی سطحی سفت یا استراحت طولانی روی یک پهلو است. درد مداوم یا مکرر همیشه باید مورد توجه و بررسی قرار گیرد چون برخی اوقات ممکن است به دلایلی جدی مانند سرطان باشد حتی اگر ضایعه‌ای هم مشخص نباشد.
ضربه یا تروما
صدمه به گوش شایعترین علت حساسیت و درد لاله گوش است. این آسیب معمولا همانند پیرسینگ گوش یا خوردن ضربه محکم به گوش قابل مشاهده است. اگر تروما شدید نیست التهاب کوتاه مدت است و بدون هیچ درمانی فروکش می‌کند. درد و حساسیت آن تا مدتی پس از درمان هم وجود دارد.
صدمه ممکن است مکانیکی، شیمیایی یا توسط نیروهای الکترومغناطیس باشد. آفتاب سوختگی علت شایع دیگر ضربه به لاله گوش است. همچنین با قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش در اتاقهای برنزه هم ظاهر می‌شود. این مورد به عنوان آسیب نوری شناخته می‌شود و به احتمال بیشتر بر افراد دارای پوستهای روشنتر بیشتر اثر دارد. آسیب رادیو درمانی به گوش نیز می‌تواند در افرادی که درمان سرطان نزدیک به سر و گردن دارند، بالاتر است.
عفونت
گوش شناگر که عفونت گوش مشهور درگیر کننده گوش بیرونی است. این عفونت بر کانال گوش موثر است و لاله گوش نیز ممکن است ملتهب شود. با این وجود عفونتهای مربوط به لاله گوش بیشتر با پیرسینگ عفونی شده یا عفونتهای ثانویه ناشی از بیماریهای پوستی، دیده می‌شود. اکثر این عفونتها به خاطر باکتریها هستند و اغلب باکتریهایی هستند که بطور طبیعی روی پوست موجود هستند که فرصتی برای عفونی کردن پوست فراهم می‌کنند.
آلرژی
واکنشهای حساسیت زا به هنگامی بوجود می آید که سیستم ایمنی به مواد بی ضرر (حساسیت زا) واکنش نشان دهد. در مورد گوش، این مواد حساسیت زا معمولا در تماس با پوست گوش قرار می‌گیرند. گوشواره‌های از فلزات خاصی ساخته شده‌اند که یکی از حساسیت‌زاترین عوامل آلرژی گوش هستند. خارش، سوزش، درد، تورم و قرمزی علائم معمول آن هستند. گوش یک محل شایع برای کهیر است که به نظر می‌رسد یک پاسخ آلرژیک است، اگر چه علت دقیق کهیر مشخص نیست.
پیرسینگ گوش
پیرسینگ گوش بخصوص در آنهایی که در بخش یک سوم بالای گوش هستند و به سمت پایین نیستند، بیشتر بروز می‌کند. این مورد به عنوان پیرسینگ بالای گوش شناخته می‌شوند. این نوع از پیرسنیگها بیشتر مستعد عفونتهای پسودوموناس آئروژینوزا یا استافیلوکوک اورئوس است. اگر درمان نشود ممکن است باعث تشکیل یک آبسه چرکی شود که منجر به از بین رفتن غضروف شود.
مشکلات ناشی از جراحی
عملهای جراحی مانند اتوپلاستی (زیبایی لاله گوش) یا پینا پلاستی که برای تیز کردن گوش استفاده می‌شود یا عملهای جراحی که به منظور برداشتن ضایعاتی همانند کلستاتوم انجام می‌شود ممکن است منجر به عفونت بخاطر صدمه ناشی از جراحی شود.
بیماریهای پوستی
- درماتیت آتوپیک یک بیماری شایع پوستی است که اغلب در اوایل کودکی ظاهر می‌شود. این بیماری بیشتر در چینهای پوست و لاله گوش رخ می‌دهد بخصوص پشت گوش یک محل درگیر شونده مکرر است. رینیت آلرژیک و آسم نیز ممکن است با درماتیت آتوپیک بوجود آید.
- درماتیت تماسی التهاب پوستی مربوط به التهاب یا حساسیت است. درماتیت تماسی ممکن است با هیچ ماده‌ای مربوط نباشد که می‌تواند پوست انسان را تحریک کند. حتی قرار گرفتن در معرض آب به مدت طولانی ممکن است تحریک کننده باشد. در مورد درماتیت تماس آلرژیک، بدن به مواد مضر (حساسیت زا) مانند فلزات خاصی در گوشواره و رنگ مو یا شامپوها واکنش نشان می‌دهد.
- درماتیت فتو آلرژیک که گاهی اوقات به عنوان کهیر خورشیدی یا فتودرماتیت شناخته می‌شود یک بیماری پوستی ایجاد شده بوسیله قرار گرفتن در معرض آفتاب ایجاد می‌شود. در عین حال که نور قوی آفتاب می‌تواند به پوست صدمه بزند، در درماتیت فوتو آلرژیک، آفتاب با مواد شیمیایی روی پوست واکنش نشان می‌دهد. این مواد ممکن است شامل داروهای خاص، بعضی از انواع صابون و حتی ضد آفتاب باشد.
- پسوریازیس یک بیماری پوستی خود ایمن است که ضخیم شدن پوست همراه با تشکیل پلاکهای سفید نقره‌ای است. این بیماری همه بخشهای پوست را می‌تواند مبتلا کند و گوش هم یکی از نقاطی است که با دفعات بیشتری دچار آن می‌شود بخصوص که پسوریازیس پوست سر هم وجود دارد. داروهای خاصی برای درمان پسوریازیس استفاده می‌شود که در درماتیت فتو آلرژیک نقش مهمی بازی می‌کند.
بیماریهای غضروف
- پلی کندریت راجعه یک بیماری خود ایمن است که روی غضروف اثر می‌گذارد. این شامل غضروف همه نقاط بدن و مفاصل محل ابتلا است. از آنجایی که گوشها از غضروف ساخته شده‌اند، می‌تواند از هر ۱۰ مورد ۹ مورد هم دچار پلی کندریت راجعه شوند. پلی کندریت بیشترین بروز را در دوره سنی ۵۰ و ۶۰ سالگی دارد، عامل آن ناشناخته است و تشخیص آن بوسیله نمونه برداری انجام می‌شود.
- بیماری وینکلر بیماری ست که طی آن یک برجستگی دردناک روی بخشهای بالایی گوش (نه نرمه) به علت فشار یا صدمه ایجاد می‌شود. این امر شامل فشار مکانیکی همانند استفاده از تلفن همراه یا صدمه ناشی از آفتاب است. این بیماری همچنین به عنوان کندرودرماتیت ندولر مزمن لاله گوش (CNHC) شناخته می‌شود. این برجستگی گاهی اوقات می‌تواند نامشخص باشد. این حالت ضایعه‌ای خوش خیم (غیر سرطانی) است.
سرطانهای عامل درد لاله گوش
گوش محل غیر معمولی برای سرطان نیست بخصوص سرطانهای پوست همانند کارسینومای سلول پایه‌ای و کارسینوم سلول سنگفرشی. این بخش هم مانند سایر نقاط بدن مانند صورت و دست در معرض آفتاب قرار می‌گیرد. علاوه بر این کرمهای ضد آفتاب مثل دستها روی گوش هم ممکن است زده نشود. با این وجود قرار گرفتن در معرض آفتاب تنها عامل خطر نیست. قرار گرفتن در معرض تابش پرتوی رادیو اکیتو و حتی عفونت مزمن گوش می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
روشهای درمان درد لاله گوش
مرحله عفونت یا اینکه چقدر عفونت طول بکشد معمولا مراحل مورد نیاز برای درمان درد لاله گوش را مشخص می‌کند. بعضی از رایجترین درمانها در زیر آمده است:
- آنتی بیوتیک: معمولا برای عفونتهای باکتریایی تجویز می‌شود. ممکن است ترکیب پنی سیلین با فلوکلوکساسیلین داده شود اما بسته به نوع باکتریها، داروهای دیگری هم ممکن است مناسبتر باشند.
- داروهای ضد التهاب: کمک به کاهش تورم و کاهش درد
- خشک کردن آبسه: اگر آبسه بوجود آید، باید بوسیله برش و تیغ زدن آن خشک شود. وقتی که خشک، برای درمان مناسب و سریعتر باید بخیه شود.
در موارد شدید که غضروف بوجود می‌آید باید بافت مرده و غضروف برداشته شود.
ترفندهای پیشگیری از درد لاله گوش
همه علتهای التهاب لاله گوش را نمی‌توان پیشگیری کرد چون در مواردی ضربه یا بیماری غضروفی غیر قابل اجتناب است اما بعضی از کارها می‌تواند باعث کاهش احتمال ابتلا به آنها شود.
- اجتناب از فرو کردن اشیا در گوش همانند گوش پاک کن، انگشت و اجسام تیز خودداری کنید. اگر موم گوش زیاد شده و مشکل بوجود آورده است، بهتر است برای رفع کردن آن به متخصص مراجعه کرد.
- از هر گونه فشار مکانیکی غیر ضروری خودداری کنید. این کار ممکن است فشار تلفن، هد بند یا هدفونهایی که مستقیما داخل گوش فرو می‌روند، بوجود آید.
- به هنگام کنسرتها یا استفاده از ماشین آلات با صدای بلند مثل دستگاه چمن زنی و یا ماشینهای سنگین باربری از حفاظ گوش استفاده کنید.
- اگر از دوچرخه یا موتورسیکلت استفاده می‌کنید، حتما کلاه ایمنی به سر بگذارید که اطراف گوش شما را خیلی سفت نگیرد.
- به هنگام ورزش کردن، وسیله محافظ مناسب برای جلوگیری از صدمه تصادفی گوش، استفاده کنید.
ترجمه اختصاصی توسط داروباکس
منبع:
