اطلاعات تخصصی
موارد مصرف پروسیکلیدین
از این دارو براي درمان علامتي پاركينسون استفاده مي‌شود. شامل فرونشاندن سندرم خارج هرمي القا شده توسط داروهايي نظير فنوتيازين‌ها ولي همچون ديگر آنتي موسكارين‌ها عليه حركات پرشي ديررس هيچ ارزشي ندارد. دوز آغازين آن 5/2 ميلي گرم خوراكي 3 بار در روز است كه مي‌تواند تدريجاً هر 2 يا 3 روز 5/2 تا 5 ميلي گرم افزوده شود.
( و يا مي‌توان در صورت مصرف آن جهت فرونشاندن سندرم خارج هرمي القا شده توسط دارو، دوز آن را روزانه افزايش داد) و تا زمان رسيدن به دوز نگهدارنده مطلوب كه معمولاً 10 تا 30 ميلي گرم در روز در 3 يا گاهاً 4 دوز تقسيم شده مي‌باشد به دوز روزانه تا حداكثر 60 ميلي گرم گاهاً نياز است.
در موارد اورژانسي ممكن است 5 تا 10 ميلي گرم توسط تزريق وريدي تجويز شود و بعضي اوقات دوزهاي بالاتري استفاده مي‌شود.
راه تزريق عضلاني نيز به كار گرفته مي‌شود: 5 تا 10 ميلي گرم به عنوان يك تزريق منفرد تجويز مي‌گردد و در صورت لزوم بعد از 20 دقيقه تكرار مي‌شود تا حداكثر 20 ميلي گرم در روز. دوزهاي تزريقي معمولاً طي 5 تا 10 دقيقه مؤثر واقع مي‌شوند ولي ممكن است به 30 دقيقه زمان نياز داشته باشند تا ايجاد تسكين كنند.
مکانیسم اثر پروسیکلیدین
هيدروكلريد پروسيكليدين يك آنتي موسكارين داراي آمين نوع 3 با فعاليت‌ها و كاربردهاي مشابه با تري هگزي فنيديل مي‌باشد.
فارماکوکینتیک پروسیکلیدین
پروسيكليدين تجويز شده داخل وريدي طي 5 تا 20 دقيقه عمل مي‌ند و طول مدت اثر آن تا 4 ساعت مي‌باشد.
عوارض جانبی پروسیکلیدین
همانند آنچه در مورد سولفات آتروپين گفته شد.
تداخلات دارویی پروسیکلیدین
عموماً همانند آنچه كه درمورد داروهاي آنتي موسكاريني گفته شد( رجوع شود به سولفات آتروپين)
دارو های هم گروه پروسیکلیدین
گروه C
در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.
