بیهوش کننده های عمومی

نیتروس اکساید Nitrous Oxide

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف نیتروس اکساید

نيتروس اكسايد به عنوان بيهوش كننده براي القاء و ادامه بيهوشي مصرف مي‌شود. اين دارو همچنين با مقادير مصرف كم در اعمال جراحي سزارين و زايمان واژينال مصرف مي‌شود.

مکانیسم اثر نیتروس اکساید

-مکانیسم دقیق این داروشناخته شده نیست. نیتروس اکساید اثر خود را بر مراکز درد در نخاع و مغز اعمال می کند.احتمالا بر سلول های GABAاثر مهاری دارد که موجب گیجی و خواب آلودگی می گردد.

فارماکوکینتیک نیتروس اکساید

حداقل غلظت آلوئولي (MAC) هنگام مصرف با اكسيژن بيشتر از 100% و ضريب توزيع خون به گاز آن 47% است. نيتروزاكسايد در بدن متابوليزه نشده، به طور كامل به صورت تغيير نيافته از طريق ريه‌ها دفع مي‌شود.

عوارض جانبی نیتروس اکساید

*
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: افت فشارخون
سیستم اعصاب مرکزی: تحریک سیستم اعصاب مرکزی، گیجی، سرگیجه، سردرد
گوارشی: تهوع و استفراغ
تنفسی: آپنه

تداخلات دارویی نیتروس اکساید

*مشخصات کلی تداخلات:
اطلاعاتی گزارش نشده است.

تداخلات رده X (پرهیز):
آزلاستین (بینی)، برومپریدول، متوترکسات، اورفنادرین، اوکسوممازین، پارالدهید، تالیدومید

کاهش اثرات داروها توسط نیتروس اکسید:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات نیتروس اکسید توسط داروها:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

افزایش اثرات داروها توسط نیتروس اکسید:
اتانول، آزلاستین (بینی)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، داروهای تضعیف‌کننده‌ CNS، فلونیترازپام، متوترکسات، متوتری‌مپرازین، متی‌روسین، آگونیست های اپیوئید، اورفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پرامی‌پکسول، روپینیرول، روتیگوتین، سوورکسانت، تالیدومید، زولپیدم

افزایش اثرات نیتروس اکسید توسط داروها:
آلیزاپرید، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، هیدروکسی زین، گیاه کاوا، لمبورکسانت، لیزورید، لوفکسیدین، منیزیم سولفات، متوتری‌مپرازین، متوکلوپرامید، ماینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکسوممازین، پرامپانل، روفینامید، سدیم اکسیبات، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول، تری‌مپرازین

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها نیتروس اکساید

1.نيتروزاكسايد، يك بيهوش كننده ضعيف است و بايد همراه ساير داروهاي بيهوش كننده مصرف شود. در اين حالت مقدار مصرف ساير داروهاي بيهوش كننده نيز كاهش مي‌يابد.
2. در صورت وجود آمبولي‌هاي هوا در هر يك از اعضاء بدن، انسداد گوارشي ويا پنوموتوراكس، نيتروز اكسايد بايد با احتياط فراوان مصرف شود. در اين موارد نيتروزاكسايد ممكن است باعث افزايش فشار در اين حفره‌هاي شود.

توصیه های دارویی نیتروس اکساید

1. نيتروزاكسايد بايد همراه حداقل 30%‌ اكسيژن مصرف شود تا خطر بروز كاهش اكسيژن خون كاهش يابد.
2. نيتروزاكسايد ممكن است به داخل Cuff لوله داخل تراشه‌‌اي نفوذ كند. براي جلوگيري از اين حالت تخليه دوره‌اي لوله تراشه‌اي توصيه مي‌شود.
3. در صورتي كه نيتروزاكسايد براي مدت طولاني مصرف شده باشد، بعد از قطع مصرف دارو براي جلوگيري از كاهش اكسيژن ناشي از ديفوزيون دارو، بايد اكسيژن خالص تجويز شود.
4. تا 24 ساعت پس از مصرف داروي بيهوش‌كننده، هنگام رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارد،‌ بايد احتياط نمود.
5. تا 24 ساعت پس از مصرف داروي بيهوش كننده، از مصرف فرآورده‌هاي حاوي الكل و ساير داروهاي مضعف CNS بايد خودداري نمود .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *