اطلاعات تخصصی
موارد مصرف رومی پلوستیم
– درمان ترومبوسیتوپنی در بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی پورپورای مزمن وابسته به ایمنی ( ایدیوپاتیک ) که به درمان با کورتیکواستروئیدها، ایمنوگلوبولین یا برداشت طحال پاسخ مناسبی نداده اند.
• نکته: تنها در موردی استفاده می شود که شدت ترومبوسیتوپنی و شرایط بالینی منجر به افزایش خونریزی شود. نبایستی جهت رساندن شمار پلاکت ها به حد معمول استفاده شود. برای درمان ترومبوسیتوپنی ناشی از سندرم میلوبلاستیک تایید نشده است.
مکانیسم اثر رومی پلوستیم
– مقلد پپتید ترومبوپوئتین TPO است که از طریق اتصال و فعال کردن گیرنده TPO باعث افزایش تعداد پلاکت در ITP می شود.
فارماکوکینتیک رومی پلوستیم
– شروع اثر: افزایش تعداد پلاکت (تزریق زیر جلدی) 9-4 روز، پیک افزایش تعداد پلاکت: 16-12 روز
– طول اثر: تعداد پلاکت طی 28 روز به سطح پایه می رسد.
– جذب: تزریق زیر جلدی (آهسته)
– نیمه عمر: متوسط 5/3 روز (محدوده 34-1 روز)
– زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: زیر جلدی متوسط 14 ساعت (محدوده 50-7 ساعت)
منع مصرف رومی پلوستیم
– هیچ مورد منع مصرفی ذکر نشده است.
عوارض جانبی رومی پلوستیم
عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، سرگیجه، بی خوابی
پوستی: راش پوستی
گوارشی: اسهال، درد ناحیه فوقانی شکم، درد شکمی
هماتولوژی و انکولوژی: کبودی، لوکمی میلوئید
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، درد عضلانی، درد دست و پا
تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی، درد دهان و گلو
متفرقه: تب
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: ادم محیطی
سیستم اعصاب مرکزی: خواب رفتگی اندام
پوستی: کهیر
گوارشی: سوء هاضمه، گاستروانتریت، تهوع، استفراغ
هماتولوژی و انکولوژی: بیماری پورپورا، افزایش سطح پلاکت خون
ایمونولوژی: تشکیل آنتی بادی
عفونی: عفونت
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد شانه
تنفسی: برونشیت، سرفه، سینوزیت
سایر عوارض (درصد نامشخص):
هماتولوژی و انکولوژی: میلوفیبروز (تشکیل/رسوب رتیکولین در مغزاستخوان)
تداخلات دارویی رومی پلوستیم
*مشخصات کلی تداخلات:
اطلاعاتی گزارش نشده است.
تداخلات:
تداخل دارویی ویژه‌ای برای این دارو ذکر نشده است. در مصرف داروهای متعدد، جانب احتیاط رعایت شود.
هشدار ها رومی پلوستیم
– می تواند باعث افزایش خطر تشکیل یا پیشرفت رتیکولین مغز استخوان گردد. توصیه می شود نمونه خون محیطی قبل از شروع درمان گرفته شده تا موارد نقص ظاهری سلولی مشخص شود و سپس هر ماه یکبار مجددا تست شود.
– ترومبوآمبولی می تواند در اثر افزایش پلاکت رخ دهد. با تنظیم دوز دارو، تعداد پلاکت بایستی تنظیم شود.
– در بیماران با سابقه بیماری های قلبی عروقی با احتیاط مصرف شود.
– پیشرفت سندروم میلودیس پلاستیک (MDS) و تبدیل به لوکمی حاد میلوئید (AML) در مطالعات بالینی MDS دیده شده است ( در موارد غیر از درمان ترومبوسیتوپنی ناشی از MDS )
– پاسخ ناکافی پلاکتی می تواند به علت خنثی شدن آنتی بادی ها ( به Romiplostim یا TPO و یا فیبروز مغز استخوان ایجاد گردد.
– با قطع دارو، ترومبوسیتوپنی می تواند حتی بدتر از قبل ایجاد شود. خطر خونریزی بخصوص در افراد مصرف کننده داروهای ضد انعقاد و ضد پلاکت افزایش می یابد. ترومبوسیتوپنی طی 14 روز برطرف می گردد.
– در بیماران مبتلا به اختلال کبدی یا کلیوی با احتیاط مصرف شود.
توصیه های دارویی رومی پلوستیم
– برخی از فراورده های این دارو حاوی سوکروز هستند.
– بصورت زیر جلدی مصرف شود. حجم تزریق بایستی کم بوده و از سرنگ های مناسب استفاده شود.
– محدوده رفرانس: تعداد هدف پلاکت 200000-50000 در هر میلی متر مکعب، زمان زنده ماندن پلاکت: 11-8 روز
دارو های هم گروه رومی پلوستیم
گروه C
در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.
