اطلاعات تخصصی
موارد مصرف ترانیل سیپرامین
اين دارو براي درمان بيماري افسردگي تجويز ميشود.
مکانیسم اثر ترانیل سیپرامین
ترانيل سايپرومين آنزيم مونوآمينواكسيداز (MAO)را بصورت برگشت پذير مهار مي‌كند. كاهش فعاليت اين آنزيم موجب افزايش غلظت ناقلهاي عصبي در محلهاي ذخيره آنها و دستگاه عصبي مركزي مي‌گردد. اين اثر اساس فعاليت ضد افسردگي اين دارو مي باشد.
فارماکوکینتیک ترانیل سیپرامین
اين دارو از دستگاه گوارش بخوبي جذب ميشود و در كبد متابوليزه كي‌شود. اثر دراو 10-7 روز پس از مصرف خوراكي شروع ميشود.
منع مصرف ترانیل سیپرامین
در موارد نارسايي شديد، كبدي ، فئوكروموسيتوما، الكسيم حاد، نارسائي احتقاني قلب و نارسايي شديد كليه مصرف اين دارو منع شده است.
عوارض جانبی ترانیل سیپرامین
عوارض با درصد نامشخص:
قلبی عروقی: ادم، افت فشارخون وضعیتی، تپش قلب، تاکی کاردی
سیستم اعصاب مرکزی: آژیتاسیون، اضطراب، لرز، سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد، بی خوابی، مانیا (شیدایی)، میوکلونوس (انقباض یا پرش عضلانی)، کرختی، خواب رفتگی اندام، بی قراری
پوستی: افزایش تعریق، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: سندرم ترشح نامناسب هورمون ضدادراری (SIADH)
گوارشی: درد شکمی، بی اشتهایی، یبوست، اسهال، تهوع، خشکی دهان
ادراری تناسلی: اختلالات جنسی (شامل اختلال ارگاسم، اختلال در انزال و ضعف جنسی)، احتباس ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: آگرانولوسیتوز، آنمی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: اسپاسم عضلانی، لرزش، ضعف
چشمی: تاری دید
گوشی: وزوز گوش
تداخلات دارویی ترانیل سیپرامین
مشخصات کلی تداخلات:
– مهارکننده CYP2A6 (قوی)
– مهارکننده غیراختصاصی مونوآمینواکسیداز
– تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNS
– تشدید اثرات افزاینده فشارخون
– تشدید اثرات هیپوگلیسمی
– تشدید اثرات کاهنده فشارخون
– تداخل با اثر آنالوگ های نوراپی‌نفرین رادیونشان شده
– کاهشآستانه تشنج
– تشدید اثرات سروتونرژیک (مهارکننده MAO)
تداخلات رده X (پرهیز):
آکلیدینیوم، الکل (اتیل)، آگونیست های آلفا/ بتا (با عمل غیرمستقیم)، آگونیست های آلفا 1، آمفتامین‌ها، آپراکلونیدین، آتوموکستین، آتروپین (چشمی)، بزافیبرات، برومپریدول، بوپرنورفین، بوپرپیون، بوسپیرون، کاربامازپین، سیمتروپیوم، کدئین، سیکلوبنزاپرین، سیپروهپتادین، داپوکستین، دیوتترابنازین، دکس متیل فنیدات، دکسترومتورفان، دی اتیل پروپیون، دیفنوکسیلات، دروکسی دوپا، الوکسادولین، اپی نفرین (استنشاق دهانی)، فنفلورامین، فنتانیل، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، گوانتیدین، هروئین، هیدرومرفون، ایندورامین، فراورده‌های رادیو دارویی آیوبنگوان، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، ایزومتپتین، فراورده‌های حاوی لوودوپا، لوومتادون، لوونوردفرین، لووسولپرید، لینزولید، ماپروتیلین، مپریدین، مپتازینول، مکیتازین، متادون، متیل دوپا، متیلن بلو، متیل فنیدات، متوکلوپرامید، میانسرین، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز (ضدافسردگی)، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز (تیپ B)، مرفین (سیستمیک)، نفازودون، نفوپام، نورمتادون، اپیکاپون، اوپیوم (شربت تریاک)، اوکساتومید، اوکسی‌کدون، اکسی‌مورفون، اوزانیمود، فنیرامین، فولکودین، پیزوتیفن، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، پراملینتید، ربوکستین، روفناسین، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، تضعیف‌کننده‌های CNS سروتونرژیک غیر اوپیوئیدی، آگونیست های گیرنده سروتونینی 5HT1D (تریپتان ها)، مهارکننده‌های باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین، سولریامفتول، سوفنتانیل، تاپنتادول، تترابنازین، تتراهیدروزولین (نازال)، تیانپتین، تیوتروپیوم، ترامادول، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای، تریپتوفان، اومکلیدینیوم، والبنازین
افزایش اثرات داروها توسط ترانیل‌سیپرامین:
داروهای کاهنده قند خون، آگونیست های آلفا/ بتا (با عمل غیرمستقیم)، آگونیست های آلفا 1، آمیفاپپریدین، آمی‌فوستین، آمفتامین‌ها، داروهای آنتی کولینرژیک، داروهای ضد سایکوز، داروهای ضد سایکوز (نسل دوم [آتیپیکال])، آپراکلونیدین، آتوموکستین، آتروپین (چشمی)، آگونیست های بتا 2، بتاهیستین، بزافیبرات، برکسانولون، بریمونیدین (چشمی، موضعی)، برومپریدول، بوپرپیون، فراورده‌های حاوی کانابینوئید، سیمتروپیوم، کلماستین، کلوزاپین، کدئین، سیپروهپتادین، دیوتترابنازین، دکس متیل فنیدات، دکسترومتورفان، دی اتیل پروپیون، دمپریدون، دوپامین، دوکساپرام، داکسیلامین، دروکسی دوپا، الوکسادولین، اپی نفرین (نازال/ استنشاق دهانی/ راسمیک/ سیستمیک)، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، هروئین، هیدروکدون، هیدرومرفون، داروهای کاهنده فشارخون، ایندورامین، آیوهگزول، آیومپرول، آیوپامیدول، ایزومتپتین، لوونوردفرین، لیتیوم، مپتازینول، مکیتازین، متارامینول، متیل دوپا، متیلن بلو، متیل فنیدات، میانسرین، میرابگرون، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز (ضدافسردگی)، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز (تیپ B)، مرفین (سیستمیک)، نفازودون، نفوپام، نیتروپروسید، نوراپی نفرین، نورمتادون، آگونیست های اوپیوئیدی، اوپیوم (شربت تریاک)، اکسی تریپتان، پیزوتیفن، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، راموسترون، ربوکستین، رمی فنتانیل، رزرپین، روفناسین، آگونیست های گیرنده 5HT1D سروتونینی (تریپتان ها)، مهارکننده‌های باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین، سولریامفتول، تتراهیدروزولین (نازال)، تیازید و دیورتیک های شبه تیازیدی، تیوتروپیوم، توپیرامات، ترامادول، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای، تریپتوفان
افزایش اثرات ترانیل‌سیپرامین توسط داروها:
آکلیدینیوم، الکل (اتیل)، آلفوزوسین، آلوسترون، آلترتامین، آمانتادین، آمیسولپرید (خوراکی)، داروهای ضد تهوع (آنتاگونیست های 5HT3)، داروهای ضد سایکوز، باربیتورات ها، بنپریدول، بنزهیدروکدون، داروهای کاهنده فشارخون، فراورده‌های حاوی سم بوتولینوم، بریمونیدین (موضعی)، بوپرنورفین، بوسپیرون، کاربامازپین، سربرولیزین، کلرال بتائین، کلرفنسین کاربامات، کوکائین (موضعی)، مهارکننده‌های COMT، سیکلوبنزاپرین، داپوکستین، دی هیدروکدئین، دیفنوکسیلات، مشتقات ارگوت، اسکتامین، فنفلورامین، فنتانیل، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، گوانتیدین، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لاسمیدیتان، فراورده‌های حاوی لوودوپا، لوومتادون، لینزولید، لورکاسرین (از بازار دارویی ایالات‌متحده جمع‌آوری‌شده)، لورمتازپام، ماپروتیلین، مپریدین، متاکسالون، متادون، متوکلوپرامید، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نیکرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، اندانسترون، آگونیست های اوپیوئیدی، اوکساتومید، اوکسی‌کدون، اکسی‌مورفون، اوزانیمود، پنتوکسی فیلین، فنیرامین، فولکودین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، پراملینتید، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، راموسترون، رمی فنتانیل، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، تضعیف‌کننده‌های CNS سروتونرژیک غیر اوپیوئیدی، آگونیست های گیرنده 5HT1D (تریپتان ها)، گیاه علف چای، سوفنتانیل، اسپند، تاپنتادول، تترابنازین، تیانپتین، اومکلیدینیوم، والبنازین
کاهش اثرات داروها توسط ترانیل‌سیپرومین:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، دمپریدون، داروهای معدی – روده‌ای (پروکینتیک)، فراورده‌های رادیو دارویی آیوبنگوان، ایتوپرید، لووسولپرید، نیتروگلیسیرین، سکرتین
کاهش اثرات ترانیل‌سیپرومین توسط داروها:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، برومپریدول، سیپروهپتادین، دمپریدون، گیاه علف چای
تداخل با غذا:
مصرف همزمان با غذاهای حاوی مقادیر بالای تیرامین، دوپامین، تیروزین، فنیل آلانین، تریپتوفان یا کافئین ممکن است پرفشاری خون ناگهانی و شدید (کریز فشارخون یا سندرم سروتونین) ایجاد نماید. نوشیدنی‌های حاوی تیرامین (به طور مثال آبجو و شراب قرمز) ممکن است اثرات سمی را افزایش دهد.
راهکار: از مصرف غذاهای حاوی تیرامین (پنیر کهنه و مانده، گوشت‌های فراوری شده یا خشک‌شده با هوا همچون انواع سوسیس و سالامی، غلاف باقلا یا فاوا، آبجو draft یا tap، کنسانتره marmite®،، کلم ترش، سس سویا و دیگر چاشنی ها و فراوده های سویا) خودداری شود. تازگی غذا نیز اهمیت دارد، به نحوی که غذاهایی که به‌طور نامناسب نگهداری یا فاسد شده‌اند می‌توانند محیط مناسبی برای افزایش غلظت تیرامین ایجاد نماید. از مصرف غذاهای حاوی تیروزین، دوپامین، فنیل آلانین، تریپتوفان و کافئین و نوشیدنی‌های حاوی تیرامین پرهیز کنید.
هشدار ها ترانیل سیپرامین
. اين دارو در موارد زير با احتياط فراوان مصرف شود:
آريتمي قلبي، بيماري قلبي – عروقي، سردرد شديد و مكرر، عيب كار كبد، زيادي فشار خون، عيب كار كليه، اسكيزوفرني،تمايل به خودكشي و بيماراني كه تحت عمل سمپاتكتومي قرار گرفته‌اند.
2. در طول درمان با اين داور فشار خون بيمار بايد كنترل شود. در صورت بروز تپش قلب يا سردرد مداوم، مصرف اين دارو بايد قطع شود.
توصیه های دارویی ترانیل سیپرامین
1.براي بروز اثرات درماني اين دارو حداقل 3 هفته وقت لازم است.
2. قطع مصرف اين دارو بايد تدريجاً و با مشورت پزشك انجام شود.
3. از مصرف همزمان اين دارو با ساير داروهاي ضد افسردگي بايد پرهيز شود.
4. ساير داروهاي ضد افسردگي بايد حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو تجويز شوند.
5. مصرف اين دارو بايد حداقل يك هفته پس از قطع مصرف سایر داروهای ضد افسردگی و در مورد فلوکستین حداقل پنج هفته بعد شروع شود.
6. از مصرف كاربامازپين ولوودوپا،حداقل تا 2 هفته پس از قطع اين دارو بايد پرهيز شود.
7. در صورت بروز تپش قلب يا سردرد مداوم با اين دارو ، مصرف دارو بايد قطع شود.
8. اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
9. در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو ، به محض به ياد آوردن ، آن نوبت بايد مصرف شود. مگر اينكه تا زمان مصرف نوبت بعدي، كمتر از 2 ساعت باقي مانده باشد. از دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي بايد خودداري شود و دارو مطابق رژيم درماني بايد مصرف گردد.
10. از مصرف غذاهاي حاوي تيرامين، نوشابه‌هاي حاوي كافئين و فرآورده‌هاي حاوي الكل وداروهاي ضد سرفه، بدون مشورت با پزشك بايد خودداري گردد.
11. در صرت بروز علائم بحران زيادي فشار خون، بايد به پزشك مراجعه شود.
12. به دليل بروز سرگيجه يا تاري ديد ، هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته بايد احتياط نمود.
13. به دليل بروز سرگيجه ، هنگام رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
14. در صورت نياز به هرگونه عمل جراحي يا درمان اضطراري، بايد پزشك از مصرف دارو مطلع شود.
15. بيماران مبتلا به آنژين بدون مشورت با پزشك نبايد فعاليت‌هاي بدني خود را افزايش دهند.
