سالمترول SALMETEROL XINAFOATE 50MCG/DOSE INHALER

سالمترول در درمان آسم مزمن کاربرد دارد. این دارو برای فرونشاندن علایم در یک حمله حاد برونکواسپاسم مناسب نمی باشد. این دارو طولانی اثر با طول مدت فعالیت حدود 12 ساعت است و در مواقع نیاز به تجویز یک آگونسیت طولانی اثر بتا-2 مثلاً در انسداد برگشت پذیر پایدار راههای هوایی مثلاًدر آسم مزمن یا در بیمارانی که مبتلا به بیماری های مزمن انسدادی ریه هستند مفید واقع می شود. ممکن است در موارد حملات آسم شبانه و حملات آسم در اثر فعالیت سودمند باشد. البته در این موارد استفاده از آگونسیت های کوتاه اثر بتا-2 و درمان ضد التهاب می بایست ادامه یابد. سالمترول به فرم xinafoate مصرف می شود و دوزهای تجویزی بر حسب مقادیر معادل سالمترول بیان میشوند. 45/1 میکروگرم salmetrol xinafoate تقریباً معادل با یک میکروگرم سالمترول می باشد. دوز معمول 2 دم سالمترول 25 میکروگرمی به میزان دو بار در روز از اسپری می باشد و در صورت لزوم تا 100 میکروگرم 2 بار در روز می تواند استنشاق گردد. متناوباً ممکن است مصرف فرم پودر خشک به میزان 50 میکروگرم استنشاقی یا در صورت لزوم 100 میکروگرم، 2 بار در روز استفاده شود. در مورد کودکان 4 سال تمام و بالاتر می توان دوز 50 میکروگرم سالمترول استنشاقی، 2 بار در روز تجویز کرد.

سالمترول یک سمپاتومیمتیک با اثر مستقیم است که فعالیت تحریکی بتا-آدرنوسپتور و فعالیت انتخابی نسبت به گیرنده های بتا-2 دارد (یک آگونسیت بتا2می باشد). هنگامی که به صورت استنشاقی تجویز گردد به عنوان یک گشادکننده برونش عمل می کند. ظهور عملکرد بعد از 10 تا 20 دقیقه می باشد اما ممکن است اثر کامل آن تا تجویز منظم چندین دوز ظاهر نشود. بر خلاف آگونسیت های کوتاه اثر بتا-2

تولیید کنندگان گزارش کرده اند که غلظت های پلاسمایی سالمترول بعد از مصرف دوزهای استنشاقی درمانی ناچیز می باشند.

عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، درد
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: افزایش فشارخون، ادم
سسیتم اعصاب مرکزی: سرگیجه، اختلال خواب، اضطراب، میگرن، خواب رفتگی اندام
پوستی: راش پوستی، درماتیت تماسی، اگزما، کهیر، فوتودرماتیت، رنگ پریدگی
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش قندخون
گوارشی: سوء هاضمه، عفونت گوارشی، تهوع، کاندیدیاز دهانی حلقی، دندان درد، خشکی دهان
کبدی: افزایش آنزیم های کبدی
عفونی: آنفلونزا
عصبی، عضلانی و اسکلتی: کرامپ عضلانی، اسپاسم عضلانی، التهاب مفاصل، درد مفاصل، سفتی عضلات
چشمی: کونژنکتیویت، کراتیت (التهاب قرنیه)
تنفسی: احتقان بینی، برونشیت، ناراحتی گلو، التهاب نای، فارنژیت، سرفه، عفونت ویروسی مجاری تنفسی، سینوزیت، رینیت، آسم
متفرقه: تب

*مشخصات کلی تداخلات:
– سوبسترای CYP3A4
– تشدید اثرات افزاینده فشارخون
– تشدید هیپوکالمی

تداخلات رده X (پرهیز):
بتابلاکرها غیراختصاصی، آگونیست های طولانی اثر بتا 2، کانیواپتان، مهارکننده‌های قوی CYP3A4، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، ایدلالیزیب، لوکساپین، تیپراناویر

کاهش اثرات داروها توسط سالمترول:
متاکولین

کاهش اثرات سالمترول توسط داروها:
بتابلاکرها (اختصاصی برای گیرنده بتا 1 و غیراختصاصی)، بتاهیستین

افزایش اثرات داروها توسط سالمترول:
آتوسیبان، بتا 2 آگونیست های طولانی اثر، دوکسوفیلین، هالوپریدول، دیورتیک های لوپ، لوکساپین، افزایش‌دهنده‌های فاصلهQT (بیشترین خطر)، سولریامفتول، سمپاتومیمتیک ها، تیازیدها و دیورتیک های شبه تیازیدی

افزایش اثرات سالمترول توسط داروها:
اپرپیتانت، آتوموکستین، فراورده‌های حاوی کانابینوئید، کلوفازیمین، کوکائین (موضعی)، کانیواپتان، مهارکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4، دوولیزیب، اردافتینیب، فوس اپرپیتانت، فوس نتوپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، گوانتیدین، ایدلالیزیب، لاروترکتینیب، لینزولید، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز، نتوپیتانت، پالبوسیکلیب، سیمپرویر، استری‌پنتول، تدیزولید، تیپراناویر، ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.