بانک اطلاعات دارویی

آزیترومایسین

آزیترومایسین

 نام فارسی: آزیترومایسین

نام انگلیسی: Azithromycin

نام تجاری: Zithromax, Azithrocin

گروه دارویی: ماکرولیدها

میزان مصرف:

بزرگسالان: این دارو به طور معمول به مقدار ۵۰۰ میلی‎گرم یکبار در روز برای سه روز مصرف می‎شود. در درمان عفونت‎های تناسلی کلامیدیایی و عفونت مجاری ادراری غیرگونوکوکی ۱ گرم در یک نوبت واحد و برای عفونت گونوکوکی غیر پیچیده ۲ گرم در یک نوبت واحد مصرف می‌شود.

کودکان: برای کودکان با سن بیشتر از ۶ ماه ۱۰mg/kg یکبار در روز برای ۳ روز یا بر اساس وزن کودک به ترتیب زیر مصرف می‌شود:

برای وزن ۲۰-۱۵ کیلوگرم مقدار ۲۰۰ میلی‎گرم؛ برای وزن ۳۵-۲۶ کیلوگرم مقدار ۳۰۰ میلی‎گرم؛ برای وزن ۴۵-۳۶ کیلوگرم مقدار ۴۰۰ میلی‎گرم (این مقادیر یکبار در روز برای ۳ روز مصرف می‎گردند.)

توضیحات دارو:

آزیترومایسین (Azithromycin) مشابه اریترومایسین است. این دارو در درمان عفونت‌های مجاری تنفسی، التهاب گوش میانی، عفونت‌های پوست و بافت‎های نرم، عفونت‌های تناسلی بدون درگیری کلامیدیایی و التهاب غیر گونوکوکی پیشابراه مصرف می‌شود. همچنین نوعی آنتی‌بیوتیک از گروه ماکرولیدها است که برای گلودرد استرپتوکوکی، برونشیت، برخی از انواع ذات‎الریه (پنومونی‌) و عفونت‌های کلامیدیایی تجویز می‌شود.

هشدارها و عوارض جانبی:

در صورت ابتلای بیمار به بیماری کبدی یا کلیوی، تاکی‎کاردی بطنی و پورفیری باید با احتیاط فراوان مصرف شود.

از عوارض جانبی این دارو می‎توان اسهال، دردهای شکمی، تهوع و استفراغ، زخم‌های دهانی یا زبان، کهیر، ضایعات پوستی، خارش یا ترشح واژن، کاهش برگشت‎پذیر قدرت شنوایی (با مقادیر زیاد)، پلاک‌های سفید در دندان یا روی زبان، تب، خواب‎های پریشان، واکنش‎های حساسیت به نور، بی‎اشتهایی، افسردگی، حواس پرتی، درد مفصلی یا بثورات جلدی، سندرم استیون جانسون و نفریت را نام برد.

تداخلات دارویی:

غلظت سرمی دیسوپیرامید در صورت مصرف همزمان با آزیترومایسین افزایش می‎یابد و ممکن است موجب بروز مسمومیت و آریتمی شود. اثر وارفارین در صورت مصرف همزمان با اریترومایسین ممکن است افزایش یابد. اریترومایسین متابولیسم کاربامازپین، بروموکریپتین، تئوفیلین و سیکلوسپورینرا مهار می‎کند و ممکن است موجب افزایش غلظت سرمی این داروها گردد. آزیترومایسین متابولیسم ترفنادین را نیز مهار می‌کند و خطر بروز آریتمی در بیمار را افزایش می‎دهد (از مصرف همزمان این دو دارو باید خودداری کرد). اثر دیگوکسین بر قلب در صورت مصرف همزمان با آزیترومایسین ممکن است افزایش یابد. غلظت سرمی آزیترومایسین توسط سایمتیدین افزایش می‎یابد و این موضوع احتمال بروز جانبی و مسمومیت، به ویژه ناشنوایی ناشی از آزیترومایسین را افزایش می‌دهد.

موارد منع مصرف:

آزیترومایسین (به ویژه کپسول آن) باید یک ساعت قبل از غذا یا دو ساعت بعد از غذا مصرف شود. در صورت وجود نارسایی کبد، این دارو نباید مصرف شود.

!!! هشدار !!!
همراهان گرامی دارومارو، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و مجله پزشکی داروماروهیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد.
لطفا قبل از مصرف هرگونه دارو به صورت خود سرانه با پزشک معالج خود مشورت نمایید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *