قرص لانوکسین ( Lanoxin )،
داروی درمان کاهش علائم نارسایی قلبی و آریتمی فوق بطنی قلب است. لانوکسین همان داروی دیگوکسین معروف است. در اصل لانوکسین نام تجاری دیگوکسین می باشد. اثر کلی لانوکسین بر روی تقویت قدرت عضلانی قلب افراد مبتلا به نارسایی قلبی می باشد. موارد مصرف لانوکسین فقط برای کاهش علایم بیماری می باشد و به هیچ عنوان درمان کننده بیماری اصلی نیست. اصولا دیگوکسین از یک سو باعث افزایش قدرت ضربان قلب و از سویی دیگر موجب کاهش هدایت الکتریکی قلب می شود. دیگوکسین به صورت قرص، آمپول، الگزیر و قطره خوراکی در دسترس بیماران قرار دارد.
مکانیسم اثر لانوکسین بدین صورت است که نیروی انقباضی قلب را افزایش می دهد و باعث هدایت الکتریکی آن می گردد. تصور می شود افزایش سرعت و نیروی انقباضی عضله قلب ناشی از مهار حرکت یون های سدیم و پتاسیم از غشاء سلولی عضله قلب باشد. در نتیجه جریان وروردی کلسیم و آزاد شدن یون های کلسیم آزاد در سلول های میوکارد افزایش پیدا می کند و در نتیجه بر فعالیت انقباضی فیبرهای میوکارد افزوده می شود. این دارو سرعت هدایت قلبی را کاهش داده و دوره تحریک ناپذیری گره دهلیزی – بطنی را افزایش می دهد .
موارد مصرف:
- موجب کاهش و تسکین علائم نارسایی قلبی و آریتمی فوق بطنی می شود.
- به تقویت انقباضات قلب و پمپاژ خون به قلب کمک می کند.
- ضربان قلب و آؤیتمی ها را کنترل می کند.
- در هنگام سکته های قلبی و یا نارسایی های قلبی استفاده می‌شود.
- برای درمان فیبریلاسیون دهلیزی ( atrial fibrillation ) یا انقباض بی نظم رشته های عضلانی مربوط به دهلیز در قلب نیز از دیگر موارد استفاده لانوکسین است.
- قدرت انقباضی قلب را افزایش می دهد.
- باعث افزایش برون ده قلبی می گردد.
مقدار مصرف:
- لانوکسین را فقط با تجویز پزشک مصرف کنید و پیش از مصرف، تمامی مواردی که در توضیحات این دارو درج شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف بیشتر یا کمتر دوز تجویز شده خودداری کنید و فقط در همان دوره زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. سعی کنید که داروی مورد نظر را هر روز سر یک ساعت معین استفاده کنید.
- دور اولیه قرص لانوکسین ( هنگامی که برای اولین بار از داروی مورد نظر می‌خواهید استفاده کنید ): ۵۰۰ الی ۷۵۰ میکروگرم از این قرص، تاثیر اولیه خود را حدوداً نیم ساعت تا ۲ ساعت پس از مصرف آشکار می کند. توجه داشته باشید که مصرف متداول قرص دیگوکسین ، که یک بیمار با وزن ۷۰ کیلوگرم نیاز دارد به ازای هر کیلوگرم ۸ الی ۱۲ میکروگرم است و حداکثر ۷۵۰ الی ۱۲۵۰ میکروگرم در روز می‌باشد.
- میزان مصرف دوز میانی ( استفاده از دارو بعد از استفاده اولیه ) این دارو در بیماران با نارسایی قلبی ، یک بار در روز و به میزان ۱۲۵ الی ۵۰۰ میکروگرم از این دارو می‌باشد.
- دوز مصرفی دیگوکسین عموماً بر طبق سن، وزن بدون چربی و عملکرد کلیوی بیمار است.
- درمان معمولاً با دوز ۲۵۰ میکروگرم در بیماران زیر ۷۰ سال و با عملکرد کلیوی مطلوب شروع می‌شود و به صورت یک نوبت در روز می باشد .
موارد احتیاط:
- دارو هر روز در وقت معين مصرف شود.
- در صورت بروز هرگونه نشانه مسموميت از جمله تهوع، استفراغ، اسهال، كاهش اشتها يا آهسته شدن شديد نبض، بايد به پزشك مراجعه شود
- مقدار مصرف ديگوكسين بايد بر اساس نياز هر بيمار تعيين گردد.
- اين مقدار بر اساس وزن بدون چربي محاسبه می شود، زيرا اين دارو در بافت چربي وارد نمی شود.
- تزريق وريدي دارو بر تزريق عضلاني آن ارجحيت دارد.
- تزريق وريدي بايد طي حداقل ۵ دقيقه صورت گيرد.
- تزريق عضلاني تنها درصورتي كه امكان مصرف دارو از راه خوراكي يا وريدي وجود نداشته باشد، انجام می شود.
- در صورت تغيير شكل تزريقي به شكل خوراكي دارو، تنظيم مقدار مصرف ممكن است ضروري باشد.
- هرگز حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را قطع نکنید.
- در صورت فراموش کردن یک دوز لانوکسین، اگر تا 12 ساعت پس از موعد مصرف، آن را به خاطر آوردید، دوز فراموش شده را میل کنید.
- مصرف غذاهای پرفیبر (مثل سبزیجات و میوه جات) همراه با لانوکسین، ممکن است موجب کاهش جذب این دارو شود.
- مصرف لانوکسین در کودکان باید تحت نظر پزشک صورت گیرد.
- در صورت بارداری، قصد باردار شدن و یا شیردهی حتما با پزشک خود مشورت کنید.
- در صورت کندی یا تندی ضربان قلب نسبت به میزان انتظار، باید بلافاصله پزشک را مطلع سازید.
- هرگز بدون مشورت با پزشک، مارک تجاری لانوکسین مورد مصرف را تغییر ندهید.
- در صورت سابقه یا ابتلا به بیماری های کلیوی پزشک را مطلع سازید.
عوارض جانبی:
عوارض لانوکسین، بیشتر در افراد مسن رخ می دهد تا در افراد بیمار و ناتوان. عوارض جانبی متداول در اثر مصرف داروی لانوکسین عبارت است از :
- حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها
- ضربان قلب نامنظم ( آرام یا تند )
- مدفوع خونی و قرمز رنگ
- تاری دید و مشکلات بینایی
- گیجی، توهم، افکار یا رفتار غیر طبیعی
- احساس ضعف یا سرگیجه
- سردرد، اضطراب، افسردگی
- بزرگ شدن سینه‌ها در مردان
- خارش های پوستی خفیف
البته لازم است ذکر شود که ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز در صورت استفاده از این دارو رخ دهد. چنانچه موارد دیگری را مشاهده نمودید، به دکتر مراجعه کنید .
تداخلات دارویی:
- مصرف همزمان كينيدين و آميودارون با ديگوكسين ممكن است موجب افزايش قابل توجه غلظت سرمي ديگوكسين شود.
- مصرف همزمان آمفوتريسينB با ديگوكسين ممكن است احتمال بروز مسموميت با گليكوزيد‌هاي قلبي را افزايش دهد.
- كينين، كلروكين و هيدروكسي كلروكين درصورت مصرف همزمان با ديگوكسين، ممكن است غلظت پلاسمايي ديگوكسين را افزايش دهند.
- ديلتيازم، وراپاميل و احتمالاً نيفديپين در صورت مصرف همزمان با ديگوكسين، ممكن است غلظت پلاسمايي ديگوكسين را افزايش دهند.
- خطر بروز بلوك دهليزي-بطني و برادي كاردي در صورت مصرف همزمان با وراپاميل افزايش مي يابد.
- در صورت مصرف همزمان استازولاميد، مدر‌هاي لوپ و تيازيدي با ديگوكسين، خطر بروز مسموميت با ديگوكسين ناشي از كاهش پتاسيم خون افزايش مي يابد.
- اثر ديگوكسين در صورت مصرف همزمان با اسپیرونولاکتون افزايش مي يابد.
- مصرف همزمان دارو‌هاي مسدد گيرنده بتا-آدرنرژيك همراه با ديگوكسين، ممكن است سبب تشديد اثر آهستهكننده هدايت گره دهليزي-بطني شود.
منع مصرف:
این قرص در صورتی که موارد زیر را دارا هستید به هیچ عنوان نباید مصرف شود:
- بلوک کامل و متناوب قلب
- بلوک درجه دوم دهلیزی بطنی
- آریتمی فوق بطنی ناشی از سندرم w-p-w
- کاردیومیوپاتی انسدادی هیپرتروفیک ( مگر در موارد فیبریلاسیون دهلیزی همراه با نارسایی قلب که باید بااحتیاط مصرف شود )
شرایط نگهداری:
- دور از دسترس كودكان نگهداری شود.
- دور از گرما، نور مستقیم و حرارت مرطوب نگهداري كنيد.
کشور تولید کننده:
- ایران
شکل فرآورده:
- قرص: 25/0 میلی گرم
- تزریق: 25/0 میلی گرم در میلی لیتر، 2 میلی لیتر
- قطره: 5/0 میلی گرم در میلی لیتر
- الگزیر: 05/0 میلی گرم در میلی لیتر
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.