ماده موثره
موارد مصرف
- اِمِند چیست و برای چه مواردی مصرف می شود؟
ماده موثره دارو شامل آنتاگونیست گیرنده نوروکینین ١ است که در نواحی از مغز وجود دارد که حالت تهوع و استفراغ را کنترل می کند. اِمِند با بلوکه کردن سیگنال ها به این ناحیه حالت تهوع را کنترل می کند.
مصرف در بارداری و شیردهی
این دارو نباید حین بارداری مصرف شود مگر اینکه لزوم استفاده از آن توسط پزشک تشخیص داده شود.
اینکه آیا دارو در شیر مادر ترشح می شود یا نه ناشناخته است، بنابراین شیردهی حین درمان با اِمِند توصیه نمی شود.
درخصوص نحوه صحیح مصرف دارو به این نکات توجه کنید
اِزمرون به چه صورت تجویز می‌شود و چه مقدار باید مصرف کنم؟
مصرف این دارو به صورت زیر است:
-کپسول ١٢٥ میلی گرمی یک ساعت پیش از شیمی درمانی در روز اول مصرف شود.
-در روز دوم و سوم در صورتی که قرار به انجام شیمی درمانی نباشد یک کپسول ٨٠ میلی گرمی در صبح و در صورتی که بیمار تحت شیمی درمانی باشد باید یک کپسول ٨٠ میلی گرم یک ساعت قبل از شیمی درمانی مصرف شود.
چه مدت باید داروی اِمِند را مصرف کنم؟
این دارو برای یک بازه سه روزه تجویز می شود و در صورت نیاز باید مجددا توسط پزشک معالج تجویز شود.
در صورت مصرف بیش از حد اِمِند
در صورت مصرف بیش از حد این کپسول با پزشک خود تماس بگیرید.
در صورت فراموش کردن مصرف اِمِند
در صورت فراموش کردن مصرف دارو از پزشک خود در این مورد راهنمایی بگیرید.
تداخل‌های دارویی (تداخل دارویی و غذایی)
- برخی از داروها یا نباید همراه با اِمِند مصرف شوند یا نیاز به تنظیم دوز دارند، این موارد به شرح زیر هستند :
–پیموزاید
–ترفنادین
–آستِمیزول
–سیس آپراید
- مصرف برخی از داروها ممکن است اثر اِمِند را تحت تاثیر قرار دهند:
-داروهای پیشگیری از بارداری (شامل قرص ها، پچ های پوستی، ایمپلنت ها و برخی اسباب های داخل رحمی (IUD) که هورمون آزاد می کنند. داروهایی که هورمون آزاد نمی کنند می توانند در حین درمان با اِمِند یا تا دو ماه پس از آن استفاده شوند.
–سیکلوسپورین، تاکرولیموس، سیرولیموس، اِوِرولیموس
–آلفنتانیل و فنتانیل
–کوئینیدین
–ایرینوتِکان، اِتوپوزاید، وینورِلبین، آی فسفاماید
–داروهای حاوی مشتقات اِرگوت آلکالوئید ها مثل اِرگوتامین و دی اِرگوتامین
–وارفارین، آسِنوکومارول
–ریفامپیسین، کلاریترومایسین، تلیترومایسین
–فنی توئین
–کاربامازپین
–میدازولام، تریازولام، فنوباربیتال
–داروهای درمان عفونت HIV از دسته مهارکننده های پروتئاز و نیز داروی ضد افسردگی تهیه شده از گیاه St. John’s Wort
–کتوکونازول سیستمیک
–ایتراکونازول، وریکونازول، پوساکونازول
–نفازودون
–کورتیکواستروئید ها
–داروهای ضد اضطراب مانند آلپرازولام
-تولبوتاماید
داروی اِمِند را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد. کپسول را با مقدار کافی آب مصرف کنید.
موارد احتیاط
هشدارها و اقدامات احتیاطی
- در صورتی که قرار است دارو برای یک کودک تجویز شود باید حتما با پزشک معالج یا داروساز مشورت شود.
- به دلیل اهمیت کبد در کاتابولیسم دارو اگر بیمار دچار مشکل کبدی باشد باید کارکرد کبد در حین مصرف اِمِند به دقت رصد شود.
هنگام تجویز اِمِند به مورد زیر توجه فرمایید:
- داروی اِمِند نباید برای اطفال کوچک تر از ١٢ سال تجویز شود.
- فرمولاسیون دارو حاوی مقادیری قند سوکروز است. افرادی که دچار عدم تحمل برخی از قند ها هستند باید مورد را پیش از مصرف به پزشک معالج اطلاع دهند.
- دارو برای کودکان زیر ١٢ سال اندیکاسیون مصرف ندارد.
موارد منع مصرف
. پیش از مصرف اِمِند بايد به چه نكاتي توجه داشت؟
در موارد زیر داروی اِمِند را مصرف نکنید
- در صورتی که کودک مصرف کننده دارو به ماده اَپرپیتانت حساسیت داشته باشد.
- همراه با داروهایی مانند پیموزاید، ترفنادین ، آستِمیزول و سیس آپراید
- در صورت رخداد عوارض جدی ناشی از واکنش های آلرژیک از قبیل موارد زیر:
–کهیر
–راش
–خارش
–مشکل در تنفس یا بلع
عوارض جانبی (کودکان، بزرگسالان، سالمندان)
عوارض جانبی شایع (ممکن است ١ نفر از هر ۱۰ نفر دچار شود):
– یبوست، سوء هاضمه
– سردردسردرد
– خستگی
– بی اشتهایی
– سکسکه
– بالا رفتن سطح آنزیم های کبدی
عوارض جانبی غیرشایع (امکان ابتلای ١ نفر از هر ١٠٠ نفر):
–گیجی و خواب آلودگی
–آکنه، راش
–عصبانیت
–آروغ زدن، حالت تهوع، استفراغ، سوزش سر دل، درد معده، خشکی دهان، خارج شده باد از مقعد
–سوزش ادرار
–ضعف، احساس ناخوشی
–گرگرفتگی/ قرمزی شدن صورت یا پوست
–ضربان قلب سریع یا نا منظم
–تب با احتمال افزایش ریسک عفونت، کاهش سلول های قرمز خون
عوارض جانبی نادر (امکان ابتلای ١ نفر از هر ١٠٠٠ نفر):
-مشکل در فکر کردن، نداشتن انرژی، اختلال چشایی
-حساسیت به نور آفتاب، تعریق زیاد، چرب شدن پوست، ایجاد زخم روی پوست، بثورات خارش دار، سندرم استیونز جانسون/نکروز توکسیک اپیدرمال
-یوفوریا (احساس سرخوشی زیاد)، سرگردانی
-عفونت باکتریایی/ قارچی
-یبوست شدید، زخم معده، التهاب روده کوچک و کولون، زخم در دهان و نفخ
–تکرر ادرار، حجم زیاد ادرار، وجود داشتن خون یا قند در ادرار
–حس ناراحتی در قفسه سینه، اِدِم، تغییر در طرز راه رفتن
–سرفه، موکوس پشت حلقی، تحریک گلو، عطسه، گلودرد
–ترشحات از چشم و خارش
–سوت کشیدن گوش
-اسپاسم یا ضعف عضلانی
-تشنگی بیش از حد
-ضربان قلب پایین، بیماری های قلبی و عروقی
-پایین آمدن سطح گلبول های سفید، سطح پایین سدیم در خون، کاهش وزن
شرایط نگهداری
دارو باید در دمای کمتر از ٣٠ درجه سانتی گراد و دور از دسترس اطفال نگه داری شود. به علاوه، بهتر است کپسول ها را از بلیستر آن خارج نکنید و در پکیج باقی بگذارید تا از رطوبت هوا حفظ شوند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.