کورکومین یکی از مواردی است که باعث مطالعات فراوانی درزمینهٔ خواص گسترده این ماده مؤثره شده است. کورکومین یک مکمل همه‌کاره است که به‌خوبی موردمطالعه قرارگرفته است. کورکومین (Curcuma Longa) که اغلب به‌عنوان ادویه‌ای که در زردچوبه هندی (Curry) یافت می‌شود، شناخته‌شده است و نه‌تنها با عطر و طعم آن شناخته‌شده است، بلکه از مزایای بی‌شماری نیز برای سلامتی برخوردار است. زردچوبه حاوی چندین عنصر مهم شناخته‌شده به‌عنوان Curcuminoids است که معمولاً در حدود ۳ درصد از وزن این ماده غذایی را در محصولات تجاری موجود تشکیل می‌دهد. کورکومین به‌عنوان فعال‌ترین ماده فیتو شیمیایی از میان چهار curcuminoids موجود در زردچوبه است. کورکومین ۷۷ درصد از کورکومینوئیدها را تشکیل می‌دهد. سه جزء باقی‌مانده به‌طور ۱۷٪ desmethoxycurcumin و ۳٪ bisdemethoxycurcumin و جز چهارم باقی‌مانده که اخیراً شناخته‌شده Curcuminoid، Cyclocurcumin است.
مرور خلاصه خواص کورکومین
کورکومین به‌طور خلاصه در موارد زیر مفید است:
• سرطان: کبد، پانکراس، سینه، روده بزرگ، ریه، پروستات، مغز، لوسمی
• آرتروز (ورم مفاصل)
• خشکی چشم
• سمیت فلزی (آهن، جیوه، سرب، سلنیوم، آرسنیک، روی) و سمیت فلوراید
• التهاب مرتبط با بیماری
• بیماری‌های التهابی روده‌ای: بیماری کرون و بیماری التهاب زخمی شونده روده بزرگ (کولیت اولسراتیو)
• آسیب‌های مغزی ناشی از تروما: ایسکمی / رپرفیوژن
• زخم معده
• محافظت از عصب نیز از اثرات کورکومین است.
• صدمات نخاعی
• کنترل وزن
• دیابت / پاسخ انسولین
• آسیب کبدی
• عفونت‌های میکروبی: این ماده مؤثره دارای خواص ضد قارچی، ضدویروسی و ضد باکتری است.
کورکومین به روده کمک می‌کند
کورکومین باعث تحریک صفرا برای ترشح آنزیم‌های صفراوی می‌شود. فراهمی زیستی کورکومین با مهار ترشح اسید معده و مهار فعالیت پپسین به درمان زخم معده کمک می‌کند.
کورکومین با خود ایمنی و مشکلات متعاقب آن مبارزه می‌کند: مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس)، آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و IBD
• ماده کورکومین باعث کاهش بروز مالتیپل اسکلروزیس (MS)، آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و بیماری التهابی روده در نمونه‌های انسانی و حیوانی می‌شود.
• کورکومین در درمان بیماری التهابی روده کمک می‌کند و به نظر می‌رسد که اثرات کورکومین در حفظ املاح در بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو (بیماری التهابی زخمی شونده روده بزرگ) غیرفعال، بدون خطر و مؤثر باشد.
• در بیماران مبتلابه آرتریت روماتوئید، دوز ۵۰۰ میلی‌گرمی (mg) کورکومین + دیکلوفناک سدیم مؤثر بود.
• در بیماران مبتلابه بیماری لوپوس، مکمل قرص کوتاه‌مدت این ماده، خون و پروتئین را در ادرار همراه با فشارخون سیستولیک کاهش می‌دهد.
• کورکومین می‌تواند در برابر دیابت خود ایمنی نقش محافظت‌کننده داشته باشد.
• کورکومین با کاهش سیتوکین های التهابی مانند IL-1beta، IL-6، IL-12، TNF-alpha و IFN-gamma و همکاری با سیگنالینگ JAK-STAT و NF-kappaB در سلول‌های ایمنی بدن، از بروز بیماری‌های خود ایمنی جلوگیری می‌کند.
دارای خواص ضد ویروسی، ضد باکتری و ضد قارچی است
ما قبلاً در مورد اینکه چگونه کورکومین با فراهمی زیستی خود باعث جلوگیری از زخم معده می‌شود را موردبحث قراردادیم. ما همچنین در مورد اینکه چگونه کورکومین قادر به فعال کردن گیرنده ویتامین D است که برای مبارزه با عفونت‌ها مهم است، را موردبحث قراردادیم.
کورکومین همچنین دارای فعالیت ضدویروسی علیه آنفلوانزا، آدنوویروس، کوکساکی ویروس، ویروس اچ آی وی و ژن هپاتیت است.
به‌عنوان یک عامل ضد قارچی، کورکومین دارای (+ piperine) فعالیت مؤثری علیه مخمر کاندیدا آلبیکنز است که مانع از رشد نخینه در این مخمر می‌شود.
اثرات کورکومین در مقابل وبای منتقله از طریق موش‌هایی که در معرض باکتری‌های بیماری‌زا قابل توجه هستند و باعث این می‌شوند و همچنین در مقابل سپتی سمی افراد را محافظت می‌کند و میزان مرگ‌ومیر ناشی از این بیماری‌ها را کاهش می‌دهد.
همچنین کورکومین همراه با آنتی‌بیوتیک‌ها باعث کاهش التهاب ریه در بیماری پنومونی می‌شود.
اثرات برای سلامت مغز قابل توجه است
یکی از جالب‌ترین موارد که کورکومین برای مغز انجام می‌دهد این است که DHA را افزایش می‌دهد. کورکومین سطح آنزیم‌هایی که در تولید سدیم DHA از ALA در کبد و مغز دخالت دارند، افزایش می‌یابد. این مهم است زیرا حتی مکمل‌های روغن ماهی / DHA اغلب DHA را در مغز افزایش نمی‌دهند. کورکومین در برابر آسیب‌های مغزی ناشی از بازگشت سریع خون (reperfusion) در برابر مرگ سلول محافظت می‌کند. کروکومین همچنین در خونریزی مغزی استفاده می‌شود، عملکرد مغز و اعصاب را بهبود می‌بخشد و محتوای آب مغزی را کاهش می‌دهد.
در آسیب نخاعی، کورکومین باعث مهار مرگ سلول و همچنین جلوگیری در از دست رفتن نورون شد و به‌طور قابل‌توجهی نارسایی عصبی را در هفت روز پس از آسیب‌دیدگی کاهش داد. کورکومین به‌طور قابل‌توجهی اختلالات شناختی ناشی از آسیب مغزی آسیب‌دیده (TBI) و آسیب اکسیداتیو را کاهش می‌دهد و سطوح BDNF، سیناپسین I و CREB را نرمال می‌کند. در یک نمونه حیوانی دچار بیماری زوال عقل، کورکومین مانع از دست رفتن حافظه شد، سطوح گلوتاتیون سالم را بازسازی کرد، سطوح پروتئین گیرنده انسولین را بازسازی کرد و به‌طورکلی باعث کاهش استرس اکسیداتیو شد. کورکومین همچنین به مغز از طریق مهار GSK3b کمک می‌کند.
مبارزه با بیماری آلزایمر و عارضه نوروژنز
• خواص و ویژگی‌های مفید کورکومین باعث ایجاد سلول‌های مغزی جدید در بزرگ‌سالان می‌شود و کاهش شناختی در بیماری آلزایمر را کاهش می‌دهد.
• کورکومین در کاهش پلاک آمیلوئید مؤثر است.
• کورکومین (+ piperine) فعالیت محافظتی قوی عصبی در برابر دژنراسیون عصبی ناشی از اسید کینولینیک ایفا می‌کند که سبب التهاب و استرس عاطفی می‌شود.
• کورکومین با افزایش BDNF و CREB، یادگیری و حافظه را در موش‌های سالم و افراد بزرگ‌سال بهبود می‌بخشد.
• کورکومین می‌تواند نوروژنز هیپوکامپ رشدی و بالغ، پلاستیک و مرمت عصبی را تحریک کند.
دارای نقش محافظت‌کننده در مقابل استرس و افسردگی است
همانند داروهای ضدافسردگی تجویزشده مانند imipramine، کورکومین موجب توسعه سلول‌های جدید در اسبک مغز در موش‌های تحت استرس مزمن می‌شود، درحالی‌که هم‌زمان باعث محافظت از ذخیره BDNF می‌شود. کورکومین (+ piperine) باعث افزایش اثرات SSRIs و antidepressants SNRI در موش‌های صحرایی می‌شود. کورکومین به‌طور چشمگیری توجه مداوم، حافظه کاری و خلق‌وخوی افراد سالخورده سالم را بهبود می‌دهد. این ماده مؤثره زردچوبه همچنین علائم افسردگی را در بیماران مبتلابه افسردگی شدید کاهش می‌دهد. کورکومین دارای اثر ضدافسردگی در نمونه‌های حیوانی مبتلابه بیماری افسردگی از طریق افزایش BDNF در اسبک مغز است. همچنین با مصرف این ماده سطح کورتیزول خون کاهش‌یافته و حساسیت کورتیزول (افزایش بیان گره گلوکوکورتیکوئیدها) افزایش می‌یابد. همچنین بخشی از اثر ضدافسردگی کورکومین ممکن است از طریق گیرنده ۵HT2C باشد.
کرکومین بدن را در مقابل سمیت فلزهاو فلوراید محافظت می‌کند
• کورکومین باعث کاهش نشانگرهای التهابی در موش‌های مصرف‌کننده مکمل مس و همچنین کاهش پاسخ التهابی ناشی از آلومینیوم در مغز موش صحرایی می‌شود.
• در برابر آسیب DNA از آرسنیک محافظت می‌کند و باعث تولید ROS و پر اکسیداسیون چربی می‌شود و فعالیت آنتی‌اکسیدانی را در مطالعات انسانی افزایش می‌دهد.
• باعث کاهش غلظت جیوه در بافت بدن می‌شود.
• در موش‌های صحرایی تحت تأثیر جیوه، کورکومین باعث کاهش استرس اکسیداتیو و سایر تغییرات بیوشیمیایی منفی می‌شود.
• ممکن است به‌عنوان پیش‌درمان در مسمومیت جیوه در کبد، کلیه و مغز مؤثر باشد.
• بدن را در برابر سمیت سلنیم در کبد و کلیه محافظت می‌کند.
• بدن را در برابر اثرات ژنوتوکسیک آرسنیک و فلوراید محافظت می‌کند.
• درمان با توجه به خواص کورکومین در موش‌های کنترل‌شده دارای مقادیر بیش‌ازحد آهن سبب کاهش میزان تجمع آهن در کبد و طحال شد و درعین‌حال سطوح آنتی‌اکسیدانی را نیز حفظ کرد.
همچنین خواص کورکومین در بهبود اثرات نورولوژیک فلوراید بر مغز مؤثر است.
به درمان بیماری‌های چاقی، دیابت، لیبیدو، آب‌مروارید و همچنین در افزایش عضله کمک می‌کند
• فرم‌های ازنظر زیستی در دسترس آن می‌تواند موجب کاهش وزن در افراد دارای اضافه‌وزن شود.
• این ماده باعث افزایش کارایی نعوظ در موش‌های صحرایی نر دیابتی می‌شود.
• این ماده قند خون را کاهش می‌دهد، حساسیت به انسولین را بهبود می‌بخشد، قند موجود در ادرار را کاهش می‌دهد و در برخی موش‌ها دیابت را کنترل می‌کند.
• این ماده باعث کاهش قند خون توسط تحریک ترشح انسولین از سلول‌های پانکراس می‌شود. همچنین این ماده با ویژگی‌های خود در بازسازی پانکراس کمک می‌کند.
• این ماده به بهبود مقاومت به انسولین عضلانی در موش صحرایی کمک کرده و مانع از مقاومت به انسولین و چاقی می‌شود.
• این ماده باعث بهبود حساسیت لپتین در موش‌های صحرایی دارای مقادیر زیاد چربی ناشی از مصرف فروکتوز (استئاتوز کبدی)، کاهش کلسترول LDL و تری گلیسرید می‌شود.
• این ماده التهاب ناشی از چاقی را مهار می‌کند.
• این ماده عملکرد قلبی عروقی را بهبود می‌بخشد و استرس اکسیداتیو را در بیماران دیابتی کاهش می‌دهد.
• این ماده باعث تأخیر در ایجاد کاتاراکت در موش‌های دیابتی می‌شود.
• این ماده کاردیومیوپاتی دیابتی را در موش‌های دیابتی کاهش می‌دهد.
• مطالعات نشان می‌دهد که کورکومین عوارض دیابت را در مغز موش کاهش می‌دهد و همچنین اختلال عملکرد میتوکندری را کاهش می‌دهد.
• مداخله ۹ ماهه کورکومین به‌طور قابل‌توجهی باعث کاهش شانس ابتلا به دیابت نوع II می‌شود و هم‌زمان باعث بهبود عملکرد کلی سلول‌های پانکراس می‌شود.
• این ماده AMPK را در عضله فعال می‌کند که منجر به افزایش جذب گلوکز و مهار رشد و تشکیل سلول‌های چربی می‌شود.
• این ماده همچنین برای تولید نسج عضله و روند بهبودی پس از آسیب، استفاده می‌شود.
• این ماده به‌طور قابل‌توجهی نشانگرهای التهابی را در پانکراتیت موش صحرایی کاهش داد.
کورکومین دارای اثرات ضد پیری است
بیماری‌های مرتبط با سن (آلزایمر، آترواسکلروزیس، اختلالات متابولیکی و.) به‌وضوح ناشی از التهاب مزمن با درجه خفیف و استرس اکسیداتیو (ROS) است. این امر باعث آسیب مولکولی و خطاهایی در تکرار DNA می‌شود. کورکومین یک عامل ضد فرایند اکسیداسیون و ضدالتهابی قوی است. این ماده باعث آزاد شدن سیتوکین ها IL-1، IL-6 وTNF-alpha می‌شود که مسئول التهاب می‌باشند. درنتیجه وقتی التهاب کاهش می‌یابد، روند پیری آهسته‌تر می‌شود.
این ماده یک آنتی‌اکسیدان و دارای اثرات ضدالتهابی است
• این ماده غذایی یک کاهش‌دهنده رادیکال اکسیژن است. این آنتی‌اکسیدان‌ها از طریق افزایش سطح گلوتاتیون و به‌عنوان یک عامل ضدالتهابی از طریق مهار IL-8 در سلول‌های ریه عمل می‌کند.
• این ماده شگفت انگیز باعث جلوگیری از تولید آنزیم‌هایی می‌شود که می‌توانند باعث التهاب شوند.
درمان همراه کورکومین با محافظت در برابر استرس اکسیداتیو، به‌ویژه از طریق مهار پر اکسیداسیون لیپید و افزایش سطح گلوتاتیون، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و فعالیت‌های کاتالاز در کلیه، کبد و مغز انجام می‌شود.
• کورکومین به آهن متصل می‌شود که این‌یک مکانیسم است که کورکومین با آن رادیکال‌های آزاد مبارزه می‌کند
• در موش‌هایی که در معرض دیوکسین TCDD قرار داشتند (در نارسایی عامل یافت شد)، کورکومین باعث افزایش فعالیت‌های SOD در کبد، کلیه و مغز، فعالیت کاتالاز (CAT) قلب و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) در قلب و مغز می‌شود.
• فعالیت ضد سرطان کورکومین در ضایعات پیش سرطانی از طریق افزایش سطح ویتامین‌های C و E و جلوگیری از پراکسیداسیون لیپید و آسیب به DNA انجام می‌شود.
• این ماده می‌تواند ژن‌ها را از طریق تداخل با آنزیم‌های مختلف ازجمله HDACs، HATs، DNMT I و miRNAs فعالیت آن‌ها را متوقف کند.
• همچنین این ماده موثر در زردچوبه دارای اثرات ضدالتهابی قوی‌تر از آسپیرین و ایبوپروفن است و اثر آن با درمان کورتیکواستروئید در بیماری‌های التهابی چشم قابل‌مقایسه است.
• این ماده نشانگرهای التهابی خون مانند IL-8، IL-10 و TNF-α در خرگوش را پس از بای پس قلبی ریوی کاهش می‌دهد.
• به‌طور قابل‌توجهی سطوح استرس اکسیداتیو و التهاب التهابی (TNF-α) را در نمونه‌های موش‌های مبتلابه بیماری‌های خستگی مزمن و التهاب پروستات کاهش داد.
• باعث سرکوب IL-18، PAI-1 شده و مقدار آن‌ها را کاهش می‌دهد و mTOR را به روشی منحصربه‌فرد مهار می‌کند.
• با افزایش Tregs باعث تحمل پروتئین‌ها می‌شود.
• سلول‌های mast cells را مهار می‌کند، همچنین سطح (DAO که می‌تواند هیستامین را افزایش دهد) را نیز کاهش می‌دهد.
باعث محافظت از سلامت زنان PMS در برابر، HPV و سرطان دهانه رحم می‌شود
• این ماده در کاهش شدت PMS (سندرم پیش‌قاعدگی) سودمند است.
• این ماده که در یک کرم حاوی چند گیاه به‌کاررفته بود، دارای میزان تأثیر کاهش ۸۱.۳٪ عفونت HPV درسرویکس بود.
• این ماده در ترکیب درمان اولتراسوند یک درمان مؤثر برای سرطان دهانه رحم از طریق مهار رشد سلولی، القای مرگ سلولی و چرخه سلولی است.
مشکلات مفصلی را برطرف می‌کند
• این ماده ممکن است غضروف را احیا کند و دارای اثرات ضد درد و ضدالتهابی باشد.
• این ماده علائم استئوآرتریت را کاهش می‌دهد. درمان سه‌ماهه ۲۰۰ mg / day از ترکیب کورکومین- فسفاتیدیلولین باعث کاهش ۵۸٪ درد و افزایش ۴۰۰٪ توان راه رفتن در بیماری استئوآرتریت شد.
با سرطان ( کولون، لوسمی، ریه، پروستات، پانکراس، مغز) مبارزه می‌کند
نشان داده است که کورکومین نه‌تنها باعث کاهش رشد عروق خونی جدید در تومورها می‌شود، بلکه باعث مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده در سلول‌های سرطانی مغز انسان (گلوبلاستوما)، سلول‌های سرطانی دهان، سلول‌های لنفوم سلولی T، سلول‌های سرطانی استخوان، مغز و ملانوما می‌شود.کرکومین در برابر سرطان cell mitochondria دارای اثر درمانی است که برای اثر ضد سرطان آن مهم است.کورکومین رشد سلول‌های بدخیم را در سرطان دهان قطع می‌کند، اما سلول‌های طبیعی را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.
سرطان سینه
کورکومین و پیپرین ممکن است با مهار خود تجدیدی سلول‌های بنیادی پستان، سرطان سینه آن‌ها را از بین ببرد. در آزمایش سرطان سینه در انسان، کورکومین خوراکی با دوز ۶ گرم در روز برای بهبود کار آیی درمان سرطان سینه مؤثر بود.
سرطان کولون
کرکومین فعال‌کننده گیرنده ویتامین D هسته‌ای است که با اثر محافظتی شیمیایی در برابر سرطان روده همراه است. در بیماران مبتلابه سرطان کولورکتال، فرم خوراکی ۶ گرمی کورکومین در درمان کولورکتوم مؤثر بود. ترکیب کورکومین و کورستین به نظر می‌رسد که تعداد و اندازه آدنوم های ایلیال و رکتال را کاهش می‌دهد که به‌طورمعمول به سرطان در FAP (Polypois adenomatous family) منجر می‌شود.
لوسمی
کورکومین علیه سرطان لوسمی (leukemia) مؤثر است، و این امر بدون داشتن خطر برای سلول‌های طبیعی حاصل می‌شود. کورکومین همراه با عصاره چای سبز، EGCG (epigallocatechin-3-gallate)، باعث کاهش مرگ سلول در لوسمی لنفوسیتی مزمن می‌شود.
سرطان ریه
در سلول‌های ریه، کورکومین به‌عنوان یک داروی کاهش‌دهنده رادیکال‌ها، آنتی‌اکسیدان (از طریق مدولاسیون سطوح گلوتاتیون) و یک عامل ضدالتهابی از طریق مهار IL-8 عمل می‌کند. نشان داده‌شده است که کورکومین باعث کاهش مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده و همچنین کاهش رشد سرطان ریه می‌شود. کورکومین با متوقف کردن چرخه سلول در برابر سلول‌های سرطانی ریه کار می‌کند. این ماده باعث مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده در سرطان ریه انسان مقاوم چند دارویی می‌شود. کورکومین با غلظت ۵ درصد، فیبروز ریوی ناشی از تابش را کاهش می‌دهد درحالی‌که اثر تابش در برابر سلول‌های تومور را کاهش نمی‌دهد. همچنین بقای آن در مطالعات ماوس به‌طور قابل‌توجهی بهبودیافته است.
سرطان پروستات
از هفت فیتواستروژن آزمایش‌شده، کورکومین قوی‌ترین مهارکننده رشد سلول‌های سرطانی بوده و همچنین باعث مرگ سلولی در سلول‌های سرطانی در سرطان پروستات انسان از طریق آسیب سلول‌های سرطانی میتوکندری می‌شود.
سرطان پانکراس
این ماده باعث متوقف کردن رشد سلول‌های سرطانی و متاستاز در نمونه های های دارای علائم پیش کلینیکی سرطان پانکراس می‌شود.
سرطان مغز
این ماده با شیمی‌درمانی در گلیوبلاستوما (که یک فرم بسیار تهاجمی سرطان مغزی است)، به‌منظور بهبود نتایج، به‌طور هم‌افزایی کار می‌کند.
مزایای این ماده در سلامت کبد (در مقابل آسیب‌های ناشی از الکل و سم آفلاتوکسین)
این ماده با کاهش التهاب و پر اکسیداسیون چربی و افزایش آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان، از استرس اکسیداتیو ناشی از الکل جلوگیری می‌کند و دارای اثر پیشگیری از بیماری‌های کبدی است. همچنین این ماده کبد را از آسیب‌های مواجهه حاد و مزمن با سم آفلاتوکسین محافظت می‌کند.
از کلیه شما محافظت می‌کند
یک رژیم غذایی دارای زردچوبه با استفاده از خواص کورکومین باعث محافظت در برابر عوارض کلیه در موش صحرایی می‌شود. کورکومین می‌تواند آسیب ناشی از مصرف تیلنول به سلول‌های کلیه را از بین ببرد.
در پیشگیری از آسیب‌های احتمالی (آب‌مروارید، خشکی چشم) به چشم شما کمک می‌کند
کورکومین مانع از آب‌مروارید در نمونه‌های حیوانی می‌شود. کورکومین ممکن است دارای توانایی درمانی برای مقابله با بیماری خشکی چشم باشد.
ایمنی و مصرف
کورکومین برای مصرف بدون عوارض جانبی تا ۱۰ گرم در روز، بدون خطر است. مصرف ۱-۲ گرم در صبح بعد از بیدار شدن توصیه می‌شود.
خطرات بالقوه و عوارض جانبی
کورکومین در نمونه‌های مصرف‌کننده دوز بالا در شرایط Vitro IN می‌تواند باعث سمیت سلولی و آسیب به DNA شود:
در دوزهای پایین (همان‌طور که در بسیاری مطالعات فوق نشان داده‌شده است)، این ماده غذایی به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی عمل می‌کند و ROS را دفع می‌کند. در دوزهای بالا پیشنهادشده است که ممکن است باعث ایجاد ROS شود که این امر موجب آسیب به DNA می‌شود. بسیاری از نگرانی‌ها در مورد سمیت کورکومین در این مقاله آمده است. به‌عنوان یک جمع‌بندی سریع از این مقاله، اگرچه ارزش خواندن دارد، اولین موضوع در نظر گرفته‌شده این است که بسیاری از این مطالعات انجام‌شده در شرایط in vitro است که معنای آزمایش انجام‌شده در یک لوله‌آزمایش، خارج از بدن یک ارگانیسم زنده دارای تنفس است. با توجه به اینکه کورکومین به‌طور گسترده در روده متابولیزه می‌شود، افزایش سطح پلاسمای خون با مصرف خوراکی به همان اندازه نتایج آزمایشگاهی استفاده از این ماده غذایی، در بدن (in vivo) به دست نیامده است. همچنین لازم به ذکر است که بسیاری از مطالعات (همچنین شامل موارد فوق) مصرف ۱۰ گرم در روز (که بسیار زیاد است) را بدون عوارض جانبی منفی نشان داده است. علاوه بر این، برای به دست آوردن سطوح بالاتر حلالیت، کورکومین با استفاده از اتانول به‌عنوان یک حلال حل شد. در مقابل کنترل، مشخص نیست که آیا سمیت و آسیب به DNA به علت مصرف کورکومین، اتانول یا کورکومین + اتانول است. نویسندگان نوشتند: “آسیب DNA به‌وسیله Goodpasture و Arrighi و … ایجاد می‌شود، به‌این‌ترتیب، به‌احتمال‌زیاد نمی‌تواند به دلیل اتصال کورکومین به DNA یا تداخل آن با DNA باشد.” اما آن‌ها علاقه‌مند به دیدن اثر بالا کورکومین در DNA در شرایط محلول در آب + حرارت در مقایسه با حلال‌های کورکومین + حلال هستند.
تستوسترون
کورکومین ممکن است آنزیم‌هایی که در مرحله نهایی سنتز تستوسترون دخالت دارند، را مهار کند. این امر به‌طور بالقوه منجر به کاهش سطح تستوسترون در مقیاس بسیار بالایی می‌شود. بااین‌حال، اهمیت این اثر مشخص نیست. همان مطالعات بیان می‌کند که چرا انسان‌ها می‌توانند تا ۸ گرم زردچوبه بدون عوارض جانبی ظاهری مصرف کنند، مصرف کورکومین به‌صورت خوراکی ممکن است کورکومین را در خون به میزان کافی برای جلوگیری از سنتز تستوسترون افزایش ندهد.
بیماری پارکینسون
در محیط آزمایشگاهی، کورکومین MRNA و پروتئین LRRK2 را افزایش می‌دهد… LRRK2 یک ژن است که بیان آن با بیماری پارکینسون ارتباط مثبت دارد. این امر می‌تواند از جنبه تئوری باعث افزایش خطر بیماری پارکینسون شود. بااین‌حال، این مطالعه نشان می‌دهد که این تنها یکی از بسیار عوامل مؤثر در این بیماری است، ازجمله سن و موقعیت ژنتیکی.
منبع مقاله SELFHACKED.com
این مقاله به‌طور اختصاصی توسط گروه نویسندگان داروباکس ترجمه شده است.
