درمان افسردگی با کتامین تزریقی

کتامین که با نام تجاری ketalar در بازار فروخته می شود، دارویی است که برای شروع و حفظ بیهوشی مصرف می شود. این دارو باعث ایجاد حالت خلسه می شود درد را تسکین داده، آرام بخش بوده و باعث از دست دادن حافظه می شود.

دیگر موارد استفاده از این دارو عبارتند از درمان دردهای مزمن و ایجاد بیهوشی در مراقبت های ویژه. عملکرد قلب، تنفس، رفلکس های مسیر هوایی در تمام مدت عملکرد خود را حفظ می کنند.

اثر بخشی دارو معمولا طی 5 دقیقه پس از تزریق آغاز می شود و مهم ترین اثرات آن تا 25 دقیقه ادامه پیدا می کند.

کتامین گاهی می تواند به سرعت خودکشی (افکار و اعمال تهدید کننده زندگی) را کاهش داده و سایر علائم جدی افسردگی را تسکین دهد . کتامین همچنین می تواند برای درمان افسردگی همراه با اضطراب موثر باشد.

کتامین برای درمان افسردگی

در ویدئوی زیر افسردگی و ساختار فرد مبتلا به این بیماری توضیح داده می شود. به علاوه تاثیر داروهای افسردگی بر روی مغز نیز مشخص می شود.

این دارو برای درمان اختلال دو قطبی مقاوم، اختلال افسردگی اساسی و افرادی که در بحران اقدام به خودکشی به سر می برند، استفاده می شود. تاثیر دارو معمولا کوتاه مدت است (منبع). در ادامه به بررسی تحقیقاتی که در این زمینه در دانشگاه آکسفورد شده است می پردازیم.

این دارو به صورت داخل وریدی مصرف می شود و برای درمان افسردگی نسبت به بیهوشی، به میزان کمتری مصرف می شود. بررسی ها نشان داده اند که این دارو در برخی افراد دارای تاثیر سریع (در عرض 2 ساعت) و نسبتا پایدار (حدود یک تا دو هفته) است.

کتامین برای درمان افسردگی شدید نتایج مثبت نشان داده است. در یک بررسی در این باره یک تیم تحقیقاتی در آکسفورد مسئولیت درمان 100 بیمار مبتلا به افسردگی شدید را با تزریق حدود 1000 کتامین طی 6 سال پذیرفت.

کتامین یک داروی ضد افسردگی است که برای بیمارانی تجویز می شود که به روش های درمانی دیگر به خوبی پاسخ نداده اند. در این تحقیق با تنظیم ویژگی های کلیدی پزشکها و مسئولین، به نیاز به فعالیت های حرفه ای و نوآورانه در ارائه درمان با این دارو تاکید شده است.

دکتر ایلینا سینگ، عضو دپارتمان روانپزشکی آکسفورد و یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی، در باره داروی کتامین می گوید: رویکرد ما مضرات بالقوه مصرف کتامین را برای درمان افسردگی نیز بررسی می کند. یکی از مضرات کتامین وجود احتمال سوء مصرف دارو است. البته با تمرکز بر ساختار کتامین، مزایای گسترده ای از نوآوری بالینی و بهبود وضعیت بیمار گزارش شده است.

همچنین این مقاله توصیه می کند که کلینیک ها بهتر است داده های مربوط به ثبت ملی مربوط به هر بیمار تحت درمان با کتامین تایید کرده و ارائه دهد و به علاوه اعضای حرفه ای تیم به طور منظم راهنمایی های جدیدی در مورد جزئیات پروتکل های پزشکی در پرتو شواهد موجود ارائه دهند.

دکتر روپرت مکشین، یک روانپزشک در آکسفورد و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی در این باره می گوید: من شاهد بوده ام که کتامین برای درمان افسردگی موثر بوده است، در حالیکه هیچ روش دیگری تاثیر مثبت نداشته. اما به هرحال کتامین یک داروست و معجزه نمی کند و حفظ مزیت های دارویی آن نوعی چالش محسوب می شود. تاکنون تنها راه برای حفظ مزیت های آن تکرار میزان مصرف بوده است.

فکر می کنیم که درمان بیماران بهتر است در یک مرکز تخصصی انجام شود و به طور رسمی ثبت بین المللی شود. این امر باعث می شود ایمنی و خطرات مصرف دارو در مصرف طولانی مدت مورد بررسی قرار گرفته و بهترین میزان و طول دوره در مصرف دارو مشخص شود.

کتامین یک داروی مجاز در بریتانیاست و هر پزشکی می تواند آن را تجویز کند. در سال گذشته کلینیک های خصوصی کتامین در امریکا تشکیل شده اند. زمانی که بیماری تحت درمان کتامین قرار می گیرد، مراقبت های خاصی برای بررسی دقیق تتاثیرات کتامین لازم است.

در این تحقیق 6 اصل مهم به عنوان اصول درمانی کتامین در نظر گرفته شدند:

• تشخیص نیاز به طور واضح
• هماهنگی ایمنی و اثربخشی دارو
• ارائه شواهد قوی در مورد دارو
• ارزیابی مداوم نتایج
• هماهنگی اقدامات درمانی انجام شده
• نظارت موثر و متناسب

عوارض جانبی کتامین

این دارو زمانی که توسط پزشک حرفه ای و آموزش دیده تجویز شود، برای بیماران بی خطر است. به هرحال در این موارد نیز دارو ممکن است دارای عوارض جانبی باشد که عوارض احتمالی داروی کتامین عبارتند از:

• ضربان نامنظم قلب، آهسته شدن یا سریع شدن ضربان قلب و بالا رفتن یا پایین آمدن فشار خون
• سیستم عصبی مرکزی: کتامین برای افرادی که مبتلا به فشار خون داخل جمجمه (ICP) هستند یا در معرض ابتلا به این بیماری هستند، توصیه نمی شود زیرا این نگرانی وجود دارد که کتامین هم باعث افزایش فشار داخل جمجمه می شود. این دارو ICP را بیشتر از مخدرها افزایش نمی دهد.
• دستگاه گوارش: بی اشتهایی، تهوع، افزایش ترشح بزاق، استفراغ
• درد موضعی در محل تزریق دارو
• افزایش تون عضلانی و اسکلتی (حرکات تونیک کلونیک)
• مشکلات بینایی، دو بینی، افزایش فشار داخل چشم، نیستاگموس و دید تونلی
• مشکلات تنفسی: انسداد راه هوایی، آپنه، افزایش ترشحالت برونش، اسپاسم حنجره و فشار تنفسی

دیگر عوارض عبارتند از:

• آنافیلاکسی
• وابستگی به دارو
• واکنش های اورژانسی
• در 10 تا 20 درصد بیماران میزان دارو برای بیهوشی واکنش های معکوس نشان می دهد که در زمان بیهوشی رخ می دهد که به شکل توهم و هذیان نمایان می شود. این واکنش ها در برخی بیماران کمتر مشاهده می شود و تا 24 ساعت بعد از عمل رخ می دهد. از طریق به حداقل رساندن محرک هایی مانند بنزودیازپین ها برای بیمار در طول دوره بهبودی و قبل از درمان و کاهش میزان کتامین، می توان احتمال بروز این واکنش را نیز کم کرد.

آیا انواع مختلفی از کتامین وجود دارد؟

دو نوع اصلی کتامین برای درمان افسردگی که به دو یا چند دارو پاسخ نداده است (افسردگی مقاوم در برابر درمان) استفاده می شود.

کتامین راشمیک ، که اغلب به عنوان کتامین تزریقی در جریان خون تجویز می شود. این ماده گاهی اوقات کتامین داخل وریدی یا IV نیزنامیده می شود. این ماده مخلوطی از دو مولکول آینه ای است: “R” و “S”

این نوع کتامین، دهه ها پیش به عنوان داروی بیهوشی توسط FDA تأیید شده بود ، اما برای درمان افسردگی از آن استفاده نمیشد.

اسکتامین (Spravato) ، که FDA اخیرا تایید کرده است ، به عنوان اسپری بینی تجویز می شود. این نوع کتامین تنها از مولکول “S” استفاده می کند.

تداخلات دارویی با کتامین

داروهایی که فشار خون را افزایش می دهند، ممکن است با مصرف کتامین تداخل داشته باشند، زیرا کتامین نیز داری اثر افزایش فشار خون است.این داروها عبارتند از محرک ها، ضدافسردگی های مهار کننده جذب مجدد سروتونین و نوراپی نفرین یا SNRI و باز دارنده های مونوآمین اکسیداز یا MAOI ها. اثرات بالقوه دارو نیز عبارتند از افزایش فشار خون، ضربان قلب، تپش قلب و آریتمی.

کتامین تاثیر دیگر داروهای آرام بخش را نیزافزایش می دهد، از جمله الکل، بنزودیازپین ها، مخدرها، کینازولینون، فنوتیازین ها، فنوتیازین ها و باربیتورات ها.

منبع 1

منبع 2

گروه پزشکان داروباکس