اطلاعات تخصصی
موارد مصرف پریلوکائین-اف
اين دارو به عنوان بيحس كننده موضعي يا منطقهاي تزريقي به منظور ايجاد بيحسي و انسداد عصبي به كار ميرود اين دارو در دندان پزشكي نيز مصرف دارد.
مکانیسم اثر پریلوکائین-اف
بيحس كنندههاي موضعي با تثبيت برگشتپذير غشاي سلولهاي عصبي و در نتيجه كاهش نفوذ پذيري اين غشاء به يون سديم ، شروع و هدايت تكانههاي عصبي را متوقف ميكند. اين عمل باعث مهار مرحله دپولاريزاسيون غشاء سلول عصبي ميگرد و درنتيجه از انتشار پتانسيل عمل و هدايت بعدي تكانههاي عصبي جلوگيري ميكند. فليپرسين(F) يك ماده تنگ كننده عروق بوده باعث دوام اثر بيحسي پریلوكائين ميشود.
منع مصرف پریلوکائین-اف
اين دارو در صورت ابتلاء بيمار به متهموگلوبينمي مادرزادي يا اكتسابي، كمخوني، بلوك كامل قلبي، خونريزي شديد، افت شديد فشار خون، شوك و وجود عفونت در محل تزريق نبايد استفاده گردد.
عوارض جانبی پریلوکائین-اف
عوارض جانبي به طور كلي به مقدار مصرف ، مخل تزريق و ميزان غلظت پلاسمايي آن بستگي دارد،گيجي ضعف تنفسي، تشنج، كاهش فشار خون، و براديكاردي از عوارض جانبي اين دارو هستند.
تداخلات دارویی پریلوکائین-اف
مصرف همزمان اين دارو با دارويهاي ضد آريتمي و مسددهاي گيرنده بتاآدرنرژيك موجب افزايش خطر تضعيف عضله قلب ميگردد. ساينتيدين موجب مهار متابوليسم دارو و افزايش سميت آن ميشود. اين دارو به دليل داشتن فليپرسين ممكن است با داروهاي بيهوشكننده استنشاقي از دسته هيدرو كربن ها ،فنوتيازين ها و ضد افسردگي سهحلقهاي و مشتقات ارگونيز تداخل داشته باشد.
هشدار ها پریلوکائین-اف
1. در كودكان و سالمندان امكان بروز مسموميت سيستميك با اين دارو بيشتر است.
2. در عيب كار قلبي-عروقي سابقه حساسيت دارويي و وجود التهاب در محل تزريق با احتياط استفاده گردد.
توصیه های دارویی پریلوکائین-اف
اين فرآورده قابل اتوكلاوكردن است.