پرامی پکسول چیست؟
پرامی پکسول یک داروی موثر در درمان پارکینسول است
( قرص پراکسول محصول شرکت تهران شیمی )
پرامیپکسول به تنهایی و یا همراه با سایر داروها در درمان پارکینسون کاربرد دارد. این دارو نقص حرکات بدن را بهبود می بخشد و همچنین در بیماران با سندرم خاموش و روشن (on-off syndrome) استفاده می شود. در این بیماران در یک لحظه حرکات بدن مختل می شود و در لحظه بعد مجددا امکان حرکت برقرار می شود پرامی پکسول تعداد دفعات اختلال حرکت را در این بیماران کاهش می دهد.
پرامی پکسول چگونه عمل می کند
پرامی پکسول آگونیست دوپامین است یعنی شبیه دوپامین عمل می کند. دوپامین یک ناقل شیمیایی است که باعث عملکرد صحیح سلول های مغزی می گردد وکمبود آن منجر به مشکلات حرکتی مانند پارکینسون می گردد. پرامی پکسول با تقلید عملکرد دوپامین باعث کمک به درمان پارکینسون می شود.
توصیه های دارویی
از خرد کردن و نصف کردن قرص های آهسته رهش پرامیپکسول خودداری کنید. ممکن است این کار باعث جذب سریع دارو و تشدید عوارض جانبی دارو شود.
بهتر است دارو را هر روز در زمان مشخصی مصرف کنید و از کم یا زیاد کردن مقدار تجویز شده پرهیز کنید.
ممکن است یک الی دو هفته طول بکشد تا اثرات درمانی دارو آشکار شود. بنابر این اگر با مصرف چند وعده از دارو نتیجه ای دریافت نکردید دارو را قطع نکنید
Reference: www.webmd.com
اطلاعات تخصصی
موارد مصرف پرامی پکسول
ضد پارکینسون (آگونیست دوپامین غیر ارگوت).
بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک
مکانیسم اثر پرامی پکسول
دارو از طریق تحریک رسپتورهای دوپامین (D2, D3) در ناحیه اجسام مخطط سبب فعالیت رسپتورهای دوپامین در ناحیه اجسام مخطط و جسم سیاه می شود.
فارماکوکینتیک پرامی پکسول
دارو پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب شده، دارای فراهم زیستی حدود 90% می باشد. دارو به میزان 15% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر دفعی دارو 8-12 ساعت می باشد.
عوارض جانبی پرامی پکسول
*
عوارض شایع (%10<):
قلبی عروقی: افت فشارخون وضعیتی
سیستم اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، واکنش خارج هرمی، بی خوابی، سرگیجه، توهم (شامل بینایی یا شنوایی و یا هردو)، سردرد، سندرم پای بی قرار، خواب آشفته
گوارشی: تهوع، یبوست
عصبی، عضلانی و اسکلتی: دیس کینزی، سستی
متفرقه: صدمات غیرمترقبه
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: ادم محیطی، ادم، درد قفسه سینه
سیستم اعصاب مرکزی: گیجی، خستگی، دیستونی، اختلال در راه رفتن، هایپرتونی، فراموشی، اختلال خواب (مانند حمله خواب)، زمین افتادن، اختلال در کنترل تکانه و وسوسه (مانند پرخوری، اعتیاد به خرید، اعتیاد جنسی، قمار بیمارگونه)، سرگیجه، هیپوستزی (اختلال در حس لامسه)، تفکرات نامعقول، آکاتیزیا (بی قراری حرکتی)، کسالت، افسردگی، اختلال تعادل، پارانویا (بدگمانی)، هذیان، میاستنی، میوکلونوس (انقباض یا پرش عضلانی)
پوستی: اختلالات پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش وزن، کاهش میل جنسی
گوارشی: خشکی دهان، اسهال، بی اشتهایی، استفراغ، درد ناحیه فوقانی شکم، سوء هاضمه، افزایش اشتها، اختلال در بلع، ریزش غیرارادی بزاق (سیالوره)، درد شکمی
ادراری تناسلی: تکرر ادرار، عفونت مجاری ادراری، ضعف جنسی، بی اختیاری ادرار
عفونی: آنفلونزا
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد دست و پا، اسپاسم عضلانی، التهاب مفاصل، لرزش، کمردرد، بورسیت (التهاب کیسه مفصلی)، پرش عضلات، افزایش کراتین فسفوکیناز
چشمی: اختلال تطابق، اختلالات بینایی، دوبینی
تنفسی: احتقان بینی، تنگی نفس، سرفه، رینیت، پنومونی
متفرقه: تب
تداخلات دارویی پرامی پکسول
*مشخصات کلی تداخلات:
– سوبسترای MATE1
-سوبسترای MATE2-K
– سوبسترای OCT2
– تشدید اثرات تضعیف‌کننده CNS
-آگونیست دوپامین
-تشدید اثرات کاهنده فشارخون
تداخلات رده X (پرهیز):
آلیزاپرید، آمی سولپرید (تزریقی و خوراکی)، برومپریدول، متوتری‌مپرازین، سولپیرید
کاهش اثرات داروها توسط پرامیپکسول:
آمی سولپرید (خوراکی)، داروهای ضد سایکوز (تیپیکال ]نسل اول [)، متوتری‌مپرازین
کاهش اثرات پرامیپکسول توسط داروها:
آلیزاپرید، آمی سولپرید (خوراکی و تزریقی)، داروهای ضد سایکوز (تیپیکال ]نسل اول [)، داروهای ضد سایکوز (آتیپیکال ]نسل دوم [)، بروموپرید، برومپریدول، متوتری‌مپرازین، متوکلوپرامید، سولپیرید
افزایش اثرات داروها توسط پرامیپکسول:
آمیفوستین، برومپریدول، بوپروپیون، دولوکستین، داروهای کاهنده فشارخون، محصولات حاوی لوودوپا، نیتروپروسید، فولکودین
افزایش اثرات پرامیپکسول توسط داروها:
اتانول، آلفوزوسین، عوامل کاهندهی فشارخون، بریمونیدین (موضعی)، بریوودین، سایمتیدین، داروهای تضعیف کننده CNS، دیازوکسید، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، لورمتازپام، متیل‌فنیدات، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نیسرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، سولریامفتول
تداخل با غذا:
مصرف غذا بر میزان جذب دارو تأثیری ندارد اما زمان رسیدن به غلظت حداکثری پلاسما را به تأخیر می‌اندازد. راهکار: ملاحظات تغذیه‌ای ضرورتی ندارد.
هشدار ها پرامی پکسول
-احتیاط مصرف در موارد زیر: اختلال عملکرد کلیوی، دیسکینزی.
-در صورت مصرف همزمان با سایر داروهای خواب آور و داروهایی که سبب افزایش غلظت پرامیپکسول می شوند باید با احتیاط مصرف شوند.
-قطع مصرف داروباید توسط پزشک انجام گیرد.
توصیه های دارویی پرامی پکسول
-به منظور افزایش تحمل به عوارض جانبی، بهتر است مقدار مصرف این دارو به تدریج افزایش یابد.
-مصرف همزمان الکل با این فراورده سبب افزایش ضعفCNS می شود.
-غذا تاثیری بر میزان جذب ندارد، اگرچه می تواند زمان رسیدن به حداکثر اثر را به تاخیر اندازد.
ازشکستن یا خرد کردن قرص های پیوسته رهش خودداری کنید.
این دارو می تواند سبب کاهش فشارخون وضعیتی شود. بنابراین به بیمار توصیه می شود هنگام برخاستن احتیاط نماید.
-این دارو نی تواند سبب هالوسینیشن شود.
بیاور از فعالیت هایی که به تمرکز و هوشیاری نیاز دارند، مثل رانندگی و مار با ماشین آلات باید اجتناب نماید.
قطع مصرف دارو باید حتما تحت نظر پزشک و دوره ای صورت گیرد.
دارو های هم گروه پرامی پکسول
گروه C
در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.
