اطلاعات تخصصی
موارد مصرف پارامومایسین
پارومومایسین یک آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزید است که از راه خوراکی در درمان عفونت های تک یاخته ای مانند آمیبیاز رودهای مصرف می شود. این دارو همچنین برای کاهش فلور میکروبی روده پیش از عمل جراحی یا اغمای کبدی مصرف می شود.
مکانیسم اثر پارامومایسین
-آمینوگلیکوزید
– اثر مستقیم بر آمیب ها
– فعالیت ضدباکتریایی علیه ارگانیسم های طبیعی و بیماری زای مجاری گوارشی
– اختلال در سنتز پروتئین باکتریایی (با اتصال به واحد 30S ریبوزوم)
فارماکوکینتیک پارامومایسین
جذب: ضعیف
دفع: مدفوع (100% به صورت داروی تغییرنیافته)
عوارض جانبی پارامومایسین
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
گوارشی: کرامپ شکمی، اسهال، سوزش سر دل، تهوع، استفراغ
تداخلات دارویی پارامومایسین
*مشخصات کلی تداخلات:
– تغییر فلور گوارشی
– تشدید هیپوکلسمی
– اختلال در پاسخ سیستم ایمنی در مقابل عفونت باکتریایی
– تشدید سمیت کلیوی
-تشدید اثرات بلاک کننده نوروماسکولار
-تشدید سمیت گوشی
تداخلات:
تداخل دارویی ویژه ای برای این دارو ذکر نشده است. در مصرف داروهای متعدد، جانب احتیاط رعایت شود.
هشدار ها پارامومایسین
1- پیش از شروع درمان، سابقه حساسیت بیمار و علایم انسداد روده بررسی شود.
2- بیمار از لحاظ بروز کرامپ شدید شکمی، تهوع و اسهال پایش گردد.
توصیه های دارویی پارامومایسین
1- این دارو را می توان با غذا مصرف کرد.
2- در صورت بروز وزوز گوش، عیب شنوایی یا سرگیجه، باید به پزشک مراجعه شود.
دارو های هم گروه پارامومایسین
گروه C
در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.
