این اعتقاد وجود دارد که ویتامین C به پیشگیری از سرماخوردگی کمک می کند. محققان بیشتر از یک دهه در این مورد تحقیق کردند و دریافتند که مصرف زیاد ویتامین C تاثیری در پیشگیری از سرماخوردگی برای خیلی از افراد ندارد. برخی تحقیقات نشان داده اند که این ویتامین تا حدی به بهبود سریعتر علائم کمک می کند، اما شدت علائم را کم نمی کند.

بررسی ها نشان داده اند که بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی خطر ابتلا به دژنراسیون ماکولا را کاهش می دهند. دژنراسیون ماکولا یک مشکل بینایی است که با افزایش سن بروز می کند. یک رژیم غذایی متعادل که سرشار از میوه ها و سبزیجات است مواد مورد نیاز بدن را در خود دارد.

اگر خطر ابتلا به بیماری همچنان زیاد باشد، در کنار تغییرات سبک زندگی پزشک مکمل هایی را نیز تجویز می کند. مسئله مهم دیگر ترک سیگار است.

دریافت ویتامین B12 بسیار مهم است. کمبود ویتامین B12 باعث کم خونی، کم شدن حافظه، گیجی و خارش دست ها و پاها می شود. اما شواهدی وجود دارد که مصرف این ویتامین از شما ورزشکار بهتری می سازد و انرژی بیشتری می دهد. یک رژیم غذایی که حاوی گوشت، ماهی و محصولات لبنی است می تواند ویتامین B12 بدن را تامین کند.

کلسیم، ویتامین D و K، منیزیم و پتاسیم ویتامین ها و مواد معدنی هستند که به قوی شدن استخوان ها کمک می کنند. اکثر مردم می دانند که کلسیم و ویتامین D برای استخوان ها ضروری هستند. اما تحقیقات جدید نشان می دهند که دیگر مواد مغذی مانند منیزیم، پتاسیم و ویتامین K نیز مهم می باشند. اگر دچار پوکی استخوان باشید، پزشک مکمل های ویتامین D و کلسیم را تجویز خواهد کرد.

ویتامین ها در گیاهان و حیوانات موجود هستند و مواد معدنی از زمین به دست می آیند. بدن برای رشد، هضم غذا و عملکردهای عصبی به ویتامین ها نیاز دارد. مواد معدنی از سلول ها محافظت می کند و به بخش های مختلف بدن کمک می کند تا کار خود را انجام دهند.

ویتامین ها با حروف انگلیسی معرفی می شوند، مانند A، B، C،  D، E و K. برخی مواد معدنی عبارتند از کلسیم که به ساخت استخوان ها کمک می کند و آهن که به حمل اکسیژن توسط خون کمک می کند.

برخی ویتامین ها مانند ویتامین B و C اگر بیشتر از نیاز مصرف شوند، ادرار را به رنگ نارنجی روشن یا حتی زرد مایل به سبز تبدیل می کنند. علت این تغییر رنگ عملکرد کبد است که ویتامین اضافه را دفع می کند. اما مصرف اکثر ویتامین ها و مواد معدنی باعث تغییر رنگ ادرار نمی شوند.

خانم های باردار و خانم هایی که به نوزاد خود شیر می دهند، به مواد مغذی بیشتری نیاز دارند. برخی دیگر نیز از مکمل های ویتامین ها و مواد معدنی استفاده می کنند تا کمبود خاصی را جبران کنند. افرادی که رژیم غذایی خاصی را دنبال می کنند، مانند گیاهخواران، ویتامین کافی از مواد غذایی خود دریافت نمی کنند. برخی دیگر نیز در جذب مواد مغذی دچار مشکل هستند، به عنوان مثال افرادی که دچار مشکلات زیر هستند:

• کسانی که دچار بیماری های التهابی روده هستند.
• کسانی که جراحی هایی برای کاهش وزن انجام داده اند.
• تمام کسانی که برای تشنج یا سوزش سر دل دارو مصرف می کنند.
• کسانی که اغلب آسپرین مصرف می کنند.

اگر حس می کنید به مکمل نیاز دارید، با پزشک مشورت کنید.

مواد معدنی این اطمینان را به شما می دهند که به اندازه کافی مواد مغذی دریافت می کنید، اما برخی مواد معدنی و ویتامین ها اگر بیش از اندازه مصرف شوند، ممکن است سمی باشند. مصرف بیش از اندازه ویتامین A باعث تهوع، استفراغ و آسیب کبدی می شود. مصرف زیاد ویتامین D نیز باعث ضعف و مشکل در ریتم قلب می شود. از آنجایی که بدن ویتامین های A، D، E و K و آهن را ذخیره می کند، مصرف بیش از حد آنها باعث آسیب رساندن به کبد و کلیه ها می شود.

فلفل دلمه قرمز منبع خوبی از ویتامین C است، اما سبزیجات و میوه های دیگری نیز هستند که سرشار از ویتامین C هستند. اکثر بزرگسالان بین 75 تا 90 میلی گرم در روز به ویتامین C احتیاج دارند.

ویتامین های ضروری گروه B در فرآورده های حیوانی یافتت می شوند، از جمله گوشت، تخم مرغ و محصولات لبنی. اگر این مواد غذایی را مصرف نکنید، ممکن است ویتامین B 12 را به اندازه کافی دریافت نکنید. اگر گیاهخوار هستید یا رژیم غذایی خاصی را دنبال می کنید که فراورده های حیوانی کمتری را شامل می شود، در مورد مصرف مکمل ها با پزشک خود مشورت کنید.

محققان در حال بررسی بیشتر آنتی اکسیدان ها و تاثیر آنها بر روی مشکلات ژنتیکی و بروز سرطان هستند. اما شواهدی در این زمینه وجود ندارد که مصرف مکمل های آنتی اکسیدان و ویتامین خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهد. اگر تحت درمان سرطان هستید، قبل از مصرف هر گونه دارو و مکمل با پزشک خود مشورت کنید. برخی محققان معتقدند که مکمل های آنتی اکسیدان تاثیر برخی داروهای ضد سرطان را از بین می برند.

خانم ها قبل از دوران یائسگی نیاز بیشتری به آهن دارند، زیرا با چرخه قاعدگی مقداری از آهن بدن خود را از دست می دهند. متخصصان می گویند که زنان قبل از دوران یائسگی باید روزانه 18 میلی گرم آهن مصرف کنند. مردها معمولا فقط 8 میلی گرم در روز به آهن نیاز دارند. خانم ها در دوران بارداری نیز روزانه 27 میلی گرم آهن احتیاج دارند.

تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پیریدوکسین و کوبالامین انواع مختلفی از ویتامین های گروه B هستند. این مواد مغذی به بدن در انجام بسیاری از کارهای مهم کمک می کنند، از جمله تغییر غذا به انرژی. غلات، لوبیا، آجیل، گوشت، تخم مرغ و ماهی منابع خوبی از ویتامین های گروه B هستند. از طرف دیگر ویتامین B12 منحصرا در غذاهای حیوانی یافت می شود.

ویتامین D گاهی ویتامین خورشید نیز نامیده می شود، زیرا پوست با قرار گرفتن در معرض تابش نور خورشید این ویتامین را می سازد. افرادی که دارای پوست تیره هستند، معمولا در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند. افراد مسن نیز معمولا دچار کمبود ویتامین D هستند، زیرا با بالا رفتن سن توانایی پوست برای تبدیل نور خورشید به ویتامین D کاهش می یابد.

به علاوه اگر به دلیل حساسیت های پوستی و یا خطر سرطان پوست از قرار گرفتن در معرض نور خورشید فرار می کنید، احتمال اینکه دجار کمبود ویتامین D شوید، زیاد است. آزمایش خون می تواند کمبود ویتامین D را مشخص کند.

فولیک اسید به غذاها افزوده می شود تا از بروز مشکلات و نقص در زمان تولد جلوگیری کند، به ویژه مشکلات مربوط به مغز و ستون فقزات. مصرف فولیک اسید در دوران بارداری بسیار مهم است، به همین دلیل پزشکان برای خانم ها در دوران بارداری مکمل های فولیک اسید تجویز می کنند.

پتاسیم یکی از مواد معدنی است که فشار خون را تحت کنترل دارد. این ماده معدنی به منظم شدن ضربان قلب کمک کرده و مصرف آن باعث کاهش فشار خون سیستولیک می شود. کاهش فشار خون نیز خطر سکته قلبی، بیماری قلبی، نارسایی قلبی و مشکلات کلیوی را کم می کند.

نوجوانان و بزرگسالان باید روزانه 4700 میلی گرم پتاسیم مصرف کنند. بسیاری از غذاهایی که می خوریم حاوی این ماده معدنی هستند، بنابراین به ندرت پیش می آید که رژیم غذایی منجر به کمبود پتاسیم شود. غذاهایی که سرشار از پتاسیم هستند، عبارتند از میوه ها، سبزیجات، گوشت و غلات.

لینک منبع

نگارنده: سمیه محمدی

گروه پزشکان داروباکس