آدانکور محصول شرکت اکتوورکو
نیکوراندیل چیست؟
نیکوراندیل یک داروی بازکننده عروق یا وازودیلاتور است که در درمان آنژین صدری کاربرد دارد. آنژین، درد قفسه سینه است که در اثر کمبود اکسیژن به عضله قلب ایجاد می شود و ممکن است به علت آترواسکلروزیس، اختلالات عروق کرونر یا آئورت ایجاد شده باشد. آدانکور یکی از برندهای این دارو است.
تنگ شدن عروق باعث کاهش خونرسانی به قسمتهایی از عضلات قلبی میشود و در نتیجه در زمانهایی که عضلات قلب نیاز به اکسیژن و خون بیشتری دارند(مانند زمان پیادهروی سریع یا بالا رفتن از پلهها)، احتمال دارد درد آنژینی را تجربه کنید.
نیکوراندیل با شل کردن عضلات دیوارهی رگهای خونی،رسیدن خون و اکسیژن مورد نیاز به عضلات قلب را تسهیل میکند و موجب کاهش تعداد حملات درد آنژینی میشود.
این دارو همچنین خطر بروز سوانح قلبی را نیز کاهش میدهد.
با این حال معمولاً نیکوراندیل داروی خط اول درمان نیست و زمانی تجویز میشود که سایر داروها در کنترل حملات آنژین شما عملکرد مناسبی نداشته باشند یا به هر دلیلی مناسب کنترل درد قلبی شما نباشند.
پیش از مصرف نیکوراندیل:
-چنانچه باردار یا شیرده میباشید، حتماً پزشک خود را در جریان قرار دهید.
-چنانچه فشارخون پایینی دارید پزشک را در جریان قراردهید.
-اگر اخیراً حمله ی قلبی تجربه کردهاید یا نارسایی قلبی دارید، لازم است به پزشک اطلاع دهید.
-اگر مشکلی در ریههای خود دارید یا اصطلاحاً ریه شما آب آورده است، پزشک را در جریان قرار دهید.
-سابقه ی حساسیت به هر دارو، مکمل یا غذا را به پزشک خود اطلاع دهید.
-لیست کاملی از داروهای مصرفی خود(نسخهای و بدون نسخه) تهیه کنید و در اختیار پزشک و داروساز خود قرار دهید تا در صورت وجود تداخل با نیکوراندیل، اقدامات لازم انجام شود.
نحوه ی مصرف نیکوراندیل:
-پیش از مصرف دارو، بهتر است بروشور حاوی اطلاعات دارو که توسط شرکت سازنده ی آن تدوین شده است را به دقت بخوانید و در صورت ایجاد هر گونه سوال یا ابهام با داروساز خود مشورت نمایید.
-نیکوراندیل را دقیقاً مطابق دستور پزشکتان مصرف نمایید. معمولاً درمان به صورت یک قرص دو بار در روز (صبح و عصر)انجام میشود.
-ممکن است پزشک درمان را با مقدار کم دارو آغاز نماید و به تدریج دوز مصرفی را افزایش دهد تا بدن شما راحت تر با دارو تطابق پیدا کند.لذا تغییرات در دستور مصرف را به دقت طبق دستور پزشک انجام دهید.
-قرص نیکوراندیل را در زمان مشخصی از روز مصرف کنید. نیکوراندیل با غذا تداخلی ندارد و میتوانید آن را قبل یا پس از غذا همراه با یک لیوان آب میل کنید.
-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، به محض یادآوری، قرص را مصرف نمایید مگر اینکه به نوبت بعدی مصرف بسیار نزدیک باشید. در این صورت، دوز فراموش شده را مصرف ننموده و نوبتهای بعدی را طبق روال سابق مصرف نمایید.
از دوبرابر کردن مقدار مصرف دارو در یک نوبت، جداً خودداری کنید.
توصیه های دارویی در مدت مصرف نیکوراندیل:
-قرصهای نیکوراندیل برای تسکین فوری درد حملات آنژینی مناسب نیستند. برای تسکین درد در این موارد، پزشک قرص های زیرزبانی نیتروگلیسرین (TNG) تجویز میکند که باید مطابق دستور پزشک مصرف نمایید و چنانچه درد قلبی شما بهبود نیافت، با اورژانس تماس بگیرید.
-در مدت درمان با این دارو تحت نظر پزشک باشید. ویزیتهای خود را به صورت منظم و دورهای انجام دهید و آزمایشات بالینی که پزشک توصیه مینماید را به صورت منظم انجام دهید تا روند پیشرفت درمان را به درستی بررسی نمایید.
-درمان با این دارو را تا زمانی که پزشک توصیه می کند ادامه دهید. معمولاً درمان با نیکوراندیل طولانی مدت است مگر اینکه عوارضی ایجاد گردد.
-نیکوراندیل ممکن است موجب سرگیجه یا از حال رفتن شود. خصوصاً احتمال بروز این عارضه در ابتدای درمان با این دارو بیشتر است. تا زمانی که اثرات دارو باقیست، از رانندگی و کار با ابزارهایی که نیاز به احتیاط بیشتری دارند، خودداری کنید.بهتر است در مدت درمان با این دارو از مصرف الکل خودداری نمایید. مصرف الکل عوارض اینچنینی نیکوراندیل را افزایش میدهد.
-پیش از شروع هر دارویی(حتی داروهای بدون نسخه مانند داروهای ضددرد و التهاب و کورتیکواستروئیدها)، حتماً با داروساز مشورت نمایید تا از مناسب بودن دارو برای شرایط خود اطمینان حاصل کنید.
-از مصرف هر دارویی جهت اختلالات نعوظ و به تاخیر انداختن آن در مدت درمان با نیکوراندیل خودداری نمایید مگر اینکه پزشکتان مصرف آن را تایید کرده باشد.
-سردرد خصوصا ً در ابتدای درمان با نیکوراندیل از عوارض بسیارشایع میباشد و به مرور در عرض چند روز کاهش پیدا میکند. در صورت وقوع سردرد، با پزشک یا داروساز جهت انتخاب داروی ضددرد مناسب شرایط خود مشورت نمایید.
-در صورت بروز عوارض گوارشی مثل تهوع و استفراغ، نیکوراندیل را همراه با یک وعده غذای سبک میل کنید و از مصرف غذاهای پرچرب و پر ادویه تا زمانی که این عوارض باقی است، خودداری کنید.
-در برخی موارد، امکان افزایش پتاسیم خون در مدت مصرف این دارو وجود دارد.
علائمی همچون تغییرات ضربان قلب، خستگی و ضعف غیرطبیعی، مشکل در تنفس و درد قفسه سینه، تهوع یا استفراغ، احساس بیحسی یا گزگز می تواند از علائم پتاسیم بالا باشد.
عوارض جدی نیکوراندیل:
-در بعضی موارد، مصرف کنندگان نیکوراندیل با زخمهایی در نواحی مختلف مانند دهان، چشم یا پوست مواجه می شوند. با وجود اینکه احتمال بروز این عارضه نادر است، در صورت مشاهده ی این زخمها حتماً باید پزشک را در جریان قراردهید تا زخم مورد نظر بررسی گردد و در صورت نیاز تغییراتی در روند درمان شما انجام شود.
ممکن است این زخمها در دستگاه گوارش نیز ایجاد کردند و در مواردی با خونریزی گوارشی همراه باشند. به همین خاطر در صورت بروز درد شکمی یا معده درد شدید، مدفوع یا استفراغ تیره یا خونی، فوراً به پزشک مراجعه نمایید.
عوارض شایع نیکوراندیل:
سردرد، تهوع، استفراغ، احساس گیجی و خوابآلودگی، ضعف، برافروختگی، افزایش ضربان قلب
شرایط نگهداری نیکوراندیل:
-قرصهای نیکوراندیل را در دمای معمول اتاق و دور از دسترس اطفال نگهداری نمایید.
-قرص ها را در محیط خشک دور از تابش نور مستقیم نگهداری کنید.
-قرصهای نیکوراندیل را از پوشش اصلی خود به ظرف دیگری منتقل نکنید. قرص را پس از درآوردن از پوشش، مصرف نمایید.
اطلاعات تخصصی
موارد مصرف نیکوراندیل
نیکوراندیل یک داروی گشادکنندهی عروق و ضدآنژین میباشد که با نام تجاری آدانکور معروف شده است.
این دارو در مشکلات قلبی-عروقی همچون نارسایی حاد قلبی و آنژین ناپایدار به صورت تزریقی و در آنژین پایدار صدری مزمن به صورت خوراکی تجویز میگردد.
این دارو به صورت قرص خوراکی ۲/۵، ۵، ۱۰ و ۲۰ میلیگرم و فرم تزریقی(جهت تزریق وریدی) ۲، ۱۲ و ۴۸ میلیگرم در بازار دارویی عرضه میشود.
مکانیسم اثر نیکوراندیل
نیکوراندیل فعالکنندهی کانالهای پتاسیمی است و با اتساع عضلات شریانی، افترلود (میزان مقاومت در تخلیه خون ازبطن ها) را بدون اثر بر انقباضات میوکاردی، کاهش میدهد.
همچنین با نشان دادن خاصیت اتساع عروقی (به دلیل وجود بخش نیترات) باعث کاهش پیش بار(پره لود به معنی ميزان كشيدگي عضله قلب در پايان دياستول ) نیز می شود.
فارماکوکینتیک نیکوراندیل
متابولیسم: کبدی توسط دنیتراسیون
جذب: فرم خوراکی سریع و کامل
اتصال به پروتئین: ۲۵تا۴۱/۵ درصد
فراهمی زیستی: فرم خوراکی ۷۵درصد
نیمه عمر حذف: فرم خوراکی حدود ۱ ساعت؛ فرم تزریقی فاز آلفا ۰/۱ساعت فاز بتا ۱/۳تا۲ ساعت
مدت زمان رسیدن به پیک اثر: فرم خوراکی ۳۰تا۶۰دقیقه
دفع: ادرار(اولیه و متابولیتها،حدود ۱درصد بدون تغییر)
منع مصرف نیکوراندیل
فرم خوراکی:
-سابقه ی حساسیت به نیکوراندیل یا هریک از اجزای فرمولاسیون
-افرادی که همزمان از داروهای مهارکنندهی فسفودیاستراز۵ یا محرک گوانیلات سیکلاز(مانند ریوکیگوات)استفاده میکنند.
-شوک(کاردیوژنیک)
-افت فشار شدید
-اختلال عملکرد بطنچپ همراه با پایین بودن فشار پرشدن یا ناتوانی قلبی
-موارد منع مصرف بیشتری وجود دارد که در کشورها/مناطق مختلف متفاوت است: حساسیت به نیکوتینامید یا نیکوتینیک اسید، هایپوولمی، ادم ریوی حاد
فرم تزریقی:
-حساسیت به نیکوراندیل، مشتقات نیترات/نیتریت یا هریک از اجزای فرمولاسیون
-بیمار با نارسایی کلیوی شدید
-بیمار با نارسایی کبدی شدید
-بیماربا اختلال در عملکرد مغزی شدید
-شوک کاردیوژنیک
-افت فشار خون شدید
-سندرم آیزنمنگر یا افزایش فشار ریوی اولیه
-انفارکتوس بطن راست
-بیمار با دهیدراسیون
-آستنی نوروسیرکولار
-گلوکوم (زاویه بسته)
-افرادی که همزمان از داروهای مهارکنندهی فسفودیاستراز۵ یا محرک گوانیلات سیکلاز(مانند ریوکیگوات)مصرف میکنند.
عوارض جانبی نیکوراندیل
عوارض شایع:
سردرد(بسیار شایع به ویژه در چند روز اول شروع درمان)، تپشقلب، برافروختگی صورت، آنژین پکتوریس قلبی، درد قفسهی سینه، افزایش فشارخون، افزایش ضربان قلب، سرگیجه، گیجی، خستگی و رخوت، راش پوستی، تهوع، استفراغ، اختلال خوردن انورکسیا، دیسپپسی، خونریزی مقعدی، عفونت، میالژی، کمردرد، ضعف، برونشیت، دیسپنه، بیماریهای مجاری تنفسی
عوارض جدی:
آنژیوادم، تپش قلب، آریتمی، کلستازو زخمهای چشمی، التهاب ملتحمه چشم، یبوست، زخم قرنیه، افت شدید فشارخون، افسردگی، زخم پوستی، اسهال، ادم، تب، خونریزی و زخمهای گوارشی(در نواحی دهان، زبان، مقعد، روده و…)، مشکلات کبدی، برافروختگی، هایپرکالمی، افزایش آنزیمهای کبدی، افزایش بیلیروبین، زردی، انفارکتوس قلبی، گردن درد، پادرد، اضطراب، معده درد، افت فشار وضعیتی، ادم محیطی، اختلالات عروق محیطی، اختلالات خواب، ورم مخاط دهان و لثه، سنکوپ، تاکی کاردی، ترومبوسیتوپنی، تینیتوس، زخممخاطی(اطراف مقعد، ناحیه ژنیتال، آلت تناسلی و نواحی اطراف)، کاهش وزن، عوارض تعادلی مرتبط با گوش
تداخلات دارویی نیکوراندیل
مکانیسم کلی تداخلات:نامشخص
منع مصرف همزمان(کنترا اندیکه):
مهارکنندگان فسفودیاستراز، ریوکیگوات
افزایش اثرداروها توسط نیکوراندیل:
آلیسکایرن، داروهای مسدودکنندهی گیرندههای آنژیوتانسین ۲، مهارکنندگان آنزیم مبدل آنژیوتانسین، عوامل کاهنده فشارخون، بیحسکنندههای موضعی، نمک پتاسیم، دیورتیکهای حافظ پتاسیم، پریلوکائین، ریلمنیدین، ریوکیگوات، رزیگلیتازون، سدیمنیتریت
داروهایی که سطح خونی نیکوراندیل را بالا می برند:
الکل(اتیل)، آسپرین، کورتیکواستروئیدها(سیستمیک)، داپوکستین، داپسون(موضعی)، مولسیدومین، نیتریکاکساید، مهارکنندگان فسفودیاستراز، ضدافسردگیهای سهحلقهای
کاهش اثرات داروها توسط نیکوراندیل:
تداخل معناداری گزارش نشدهاست.
داروهایی که سطح نیکوراندیل را کاهش می دهند:
تداخل معناداری گزارش نشدهاست.
تداخل با غذا:
با غذا تداخلی ندارد.
هشدار ها نیکوراندیل
-در موارد زیر با احتیاط استفاده شود:
-بیمار با نارسایی کلیوی یا کبدی خفیف تا متوسط(فرم تزریقی)
-افراد مصرف کنندهی فرآوردههای الکلی
-سابقه ی زخم و خونریزی گوارشی
-افرادی که همزمان از داروهایی که موجب افزایش پتاسیم خون میشوند استفاده میکنند.
-افراد با سابقه ی مشکلات و زخمهای چشمی
-بیمار با انسداد مجرای برون ریز بطن چپ، کاردیومیوپاتی انسدادی هایپرتروفیک (HCM) یا تنگی مجرای آئورت
-افراد با سابقه یا ابتلا به اختلالات دایورتیکولار، گلوکوم زاویهبسته(فرم خوراکی احتیاط فرز تزریقی منع مصرف)، مشکلات کبدی، ادم حاد ریوی
-افراد با کمبود یا نقص Glucose-6-phosphate dehydrogenase (G6PD) (بیماری فاویسم)
هشدارها:
-مصرف این دارو در خانمهایی که احتمال بارداری دارند، توصیه نمیشود.
-از آنجا که ترشح نیکوراندیل در شیر مادر نامشخص میباشد، مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمیشود.
-زخمهای گوارشی و خونریزی گوارشی ناشی از مصرف این دارو گزارش شدهاند. زخمهای گوارشی ممکن است در ابتدای درمان ایجاد شوند یا سالها پس از شروع مصرف نیکوراندیل نمایان شوند. این زخمها معمولاً مقاوم به درمان هستند و میتوانند در نقاط مختلف دستگاه گوارش ایجاد شوند. در صورت تشخیص زخم گوارشی، لازم است مصرف نیکوراندیل قطع گردد و از درمانهای جایگزین استفاده شود.
-مصرف همزمان نیکوراندیل با داروهای ضددرد (NSAIDS)، آسپرین یا کورتیکواستروئیدها احتمال بروز زخمهای گوارشی را افزایش میهد.
-هایپرکالمی شدید در موارد نادری در مدت درمان با این دارو مشاهده شدهاست که نیاز به قطع درمان با نیکوراندیل دارد.
-عوارض چشمی همچون التهاب ملتحمه چشم، زخمهای ملتهمه و زخم قرنیه در موارد نادری گزارش شده است. در صورت مشاهده ی هرگونه زخم یا آسیب چشمی، لازم است نیکوراندیل قطع گردد.
توصیه های دارویی نیکوراندیل
-در فرم تزریقی، سرعت انفوزیون وریدی از اهمیت زیادی برخوردار است و بر اساس وزن بیمار تنظیم میگردد. همچنین لازم است تنظیم دوز مجدد با توجه به پاسخ به درمان و وضعیت فشار خون بیمار برای نوبتهای بعدی انجام شود.
-فرم تزریقی نیکوراندیل قابل رقیق سازی با نرمال سالین و آب مقطر میباشد.
-در نارسایی حاد قلبی اولین دوز به صورت تزریق وریدی یکجا در عرض ۵دقیقه تزریق شود و پس از آن به صورت آهستهی وریدی براساس وزن بیمار ادامه یابد.(انفوزیون مداوم بیشتر از ۴۸ساعت بر اساس مطالعات مناسب نیست.)
-فرم خوراکی نیکوراندیل با نامهای تجاری مختلفی تولید می شود که باهم در عملکرد تفاوتهایی دارند. به همین دلیل به بیمار آموزش داده شود که به برند دارویی که هربار دریافت میکند توجه نماید و پیش از هرگونه جایگزین نمودن نیکوراندیل با برند تجاری جدید، حتماً با پزشک و داروساز خود مشورت نماید.
-وضعیت فشارخون و ضربان قلب بیمار در مدت انفوزیون به صورت منظم تحت نظر باشد.
-قرص نیکوراندیل به صورت کامل همراه با یک لیوان آب بلعیدهشود.
-در افراد با نارسایی حاد قلبی بررسیهای بیشتر همچون فشار شریان ریوی، حجم ادرار، الکترولیتها، گازهای خون و برون ده قلبی انجام شود.
-مصرف نیکوراندیل موجب سرکوب سیستم عصبی میشود. به همین دلیل به بیمار یادآوری شود که از انجام کارهایی که نیاز به احتیاط دارند مانند رانندگی وکار با ابزار خطرناک تا زمانی که اثرات دارو باقیست، خودداری کند.
-از آنجا که افت فشار شدید در مدت درمان با این دارو ممکن است رخ دهد، آموزشهای لازم در این مورد به بیمار داده شود. همچنین تاکید شود که مصرف نیکوراندیل همراه با اتانول احتمال بروز این عارضه را افزایش میدهد.