اطلاعات تخصصی
موارد مصرف لیندان
شامپوی لیندن برای درمان آلودگی ناشی از شپش انسانی گونه کاپیتیس ( شپش سر ) و فتیروس پوبیس ( شپش زهار ) و تخم آنها مصرف می شود. لوسیون لیندن برای درمان آلودگی ناشی از سارکوپتس اسکابیه ( جرب ) مصرف می شود.
مکانیسم اثر لیندان
-تحریک سیستم عصبی و در نتیجه ایجاد تشنج و مرگ انگل های بندپا (از طریق جذب مستقیم توسط پوشش محافظ خارجی انگل و تخم)
فارماکوکینتیک لیندان
جذب: سیستمیک 10% آهسته و ناقص (بر پوست دارای خراش، تاول یا ترشحات عفونی جذب بیشتری دارد.)
پیک پلاسمایی: نوزادان (بالای 5 ماه) و کودکان 6 ساعت
متابولیسم: کبدی
نیمه عمر:
کودکان (5 ماه تا 8 سال) پوست سالم 21.4 ساعت، پوست عفونی 17.9 ساعت
دفع: ادرار، مدفوع
عوارض جانبی لیندان
عوارض با درصد نامشخص:
سیستم اعصاب مرکزی: آتاکسی، سرگیجه، سوزش موضعی، سمیت عصبی (در بیماران با وزن بیشتر از 50 کیلوگرم، خطر بروز افزایش می یابد)، بی قراری، تشنج، احساس سوزش
پوستی: درماتیت تماسی، راش اگزماتوز
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی آپلاستیک
تداخلات دارویی لیندان
*مشخصات کلی تداخلات:
– کاهش‌آستانه تشنج
تداخلات:
تداخل دارویی ویژه‌ای برای این دارو ذکر نشده است. در مصرف داروهای متعدد، جانب احتیاط رعایت شود.
هشدار ها لیندان
1- سطوح سر، مو و پوست از لحاظ وجود شپش و تخم شپش بررسی شود.
2- لازم است که بیمار از لحاظ بروز علایم سمیت عصبی ارزیابی شود.
– نحوه ی صحیح مصرف به بیمار آموزش داده شود.
توصیه های دارویی لیندان
مصرف همزمان سایر فراورده های پوستی مانند کرم ها، لوسیون ها، پمادها یا روغن ها ممکن است جذب پوستی لیندن را افزایش دهد.
دارو های هم گروه لیندان
گروه C
در شرايط خاص و نظارت ويژه پزشك قابل استفاده است: مطالعات حیوانی مواردی از عارضه جانبی برای جنین نشان داده است و مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است.
