محصولات بهداشتی

لیفت شقیقه

در پی حفظ ظاهری جوان و شاداب، بسیاری از افراد به بررسی روش‌های زیبایی مختلف می‌پردازند. یکی از این روش‌هایی که محبوبیت پیدا می‌کند، بلند کردن شقیقه است. لیفت شقیقه که به عنوان لیفت ابروهای جانبی نیز شناخته می‌شود، یک تکنیک جراحی است که برای رفع افتادگی پوست و چین و چروک‌های اطراف شقیقه‌ها طراحی شده است و در نتیجه ظاهری جوان‌تر به‌وجود می‌آورد. در این مقاله، جزئیات عمل لیفت شقیقه، مزایا و ملاحظات آن را برای علاقه مندان به این افزایش زیبایی بررسی خواهیم کرد.

لیفت شقیقه چیست؟

لیفت شقیقه که به عنوان لیفت تمپورال ابرو نیز شناخته می شود، یک جراحی زیبایی است که یک سوم بیرونی ابرو را بالا می برد. اغلب همراه با جراحی پلک انجام می شود، اما می تواند به تنهایی نیز انجام شود. این عمل تحت بی حسی موضعی همراه با آرامبخش انجام می شود. جراح یک یا دو برش در پشت خط مو، درست بالای شقیقه ایجاد می کند. سپس بافت زیرین ناحیه ابرو بلند می شود و برای نتایج دلخواه تغییر موقعیت می دهد. این روش معمولاً حدود یک ساعت طول می کشد.

 

لیفت شقیقه چگونه انجام می شود ؟

لیفت شقیقه که به عنوان لیفت گیجگاهی ابرو نیز شناخته می شود، یک عمل جراحی است که معمولا توسط جراح پلاستیک واجد شرایط انجام می شود. تکنیک خاص مورد استفاده ممکن است بسته به ترجیحات جراح و نیازهای فردی بیمار متفاوت باشد. در اینجا یک نمای کلی از نحوه انجام آسانسور معبد وجود دارد:

  • بیهوشی: این عمل معمولاً با بی حسی موضعی با آرامبخش یا بیهوشی عمومی انجام می شود که به توصیه جراح و ترجیحات بیمار بستگی دارد.
  • قرار دادن برش: جراح برش هایی را در ناحیه گیجگاهی، به طور معمول در خط مو یا در چین های طبیعی ناحیه شقیقه ایجاد می کند. محل برش از قبل مورد بحث و برنامه ریزی قرار می گیرد تا جای زخم قابل مشاهده به حداقل برسد.
  • بالا بردن بافت: جراح بافت های زیرین شقیقه ها شامل پوست، چربی زیر جلدی و لایه های عضلانی را با دقت بالا می برد و جدا می کند. این امکان دسترسی به ناحیه و توانایی تغییر موقعیت و سفت کردن بافت ها را فراهم می کند.
  • بافت جابجایی: سپس جراح بافت‌های شقیقه‌ها را بلند کرده و تغییر موقعیت می‌دهد تا به ارتفاع و کانتور مورد نظر برسد. این ممکن است شامل تغییر موقعیت عضلات و ساختارهای حمایت کننده نیز باشد.
  •  برداشتن پوست و بافت اضافی: در صورت لزوم، جراح پوست و بافت اضافی را برای ایجاد ظاهری صاف تر و جوان تر از بین می برد. این مرحله به رفع افتادگی یا پوست اضافی در ناحیه شقیقه کمک می کند.
  •  بستن: هنگامی که تنظیمات مورد نظر انجام شد، جراح با استفاده از بخیه یا سایر تکنیک های بستن مناسب، برش ها را با دقت می بندد. برش‌ها معمولاً به صورت لایه‌ای بسته می‌شوند و بخیه‌ها ممکن است در بافت‌های عمیق‌تر قرار داده شوند تا حمایت بیشتری ایجاد کنند.
  •  بانداژ و بهبودی: جراح ممکن است پانسمان یا لباس فشاری را روی ناحیه تحت درمان قرار دهد تا تورم را به حداقل برساند و از روند بهبودی حمایت کند. دستورالعمل‌هایی برای مراقبت و بهبودی پس از عمل، از جمله اطلاعاتی در مورد مدیریت ناراحتی، حفظ محل برش را تمیز کنید و از فعالیت های شدید اجتناب کنید.

مهم است که توجه داشته باشید که ویژگی های این روش می تواند بر اساس مورد منحصر به فرد فرد، تخصص جراح و روش جراحی انتخابی متفاوت باشد. جراح دستورالعمل های دقیق قبل و بعد از عمل را برای اطمینان از بهبودی روان و نتایج مطلوب ارائه می دهد.

فواید و مزایای لیفت شقیقه

لیفت شقیقه که به عنوان لیفت موقت ابرو نیز شناخته می شود، مزایای متعددی را برای افرادی که به دنبال جوانسازی ناحیه شقیقه خود و دستیابی به ظاهری جوان تر هستند، ارائه می دهد. برخی از مزایای بالابر معبد عبارتند از:

  • ظاهر جوان شده: لیفت شقیقه می تواند به طور موثری افتادگی پوست، چین و چروک ها و علائم پیری در ناحیه شقیقه را برطرف کند. با بلند کردن و تغییر موقعیت بافت ها، می تواند ظاهری صاف تر، محکم تر و جوان تر در شقیقه ها و ابروها ایجاد کند.
  • بهبود موقعیت ابرو: این روش می تواند قسمت بیرونی ابروها را بلند و بالا ببرد و حالت جوانی و زیبایی را به ابروها بازگرداند. این می تواند به باز کردن چشم ها و ایجاد ظاهری با طراوت و هوشیاری کمک کند.
  • کاهش چین و چروک و خطوط اخم: لیفت شقیقه همچنین می تواند به کاهش ظاهر چین و چروک و خطوط اخم در ناحیه شقیقه و پیشانی کمک کند. با تغییر موقعیت بافت ها و صاف کردن پوست، می تواند ظاهری آرام و جوان تر ایجاد کند.
  • سفارشی نتایج: یک بالابر معبد را می توان با نیازهای خاص هر فرد و نتایج دلخواه تنظیم کرد. این روش به تنظیمات و مجسمه سازی دقیق ناحیه معبد اجازه می دهد تا نتایج طبیعی به نظر برسد که هماهنگی کلی صورت را افزایش می دهد.
  •  نتایج طولانی مدت: در حالی که روند پیری در طول زمان ادامه خواهد داشت، نتایج لیفت معبد می تواند طولانی مدت باشد. بافت های تغییر یافته و پوست سفت شده می توانند بهبودهای پایداری را برای سالیان متمادی ایجاد کنند و به افراد کمک کنند تا از ظاهر جوان شده خود برای مدت طولانی لذت ببرند.
  •  روش‌های ترکیبی بالقوه: لیفت شقیقه را می‌توان با سایر روش‌های جوان‌سازی صورت، مانند جراحی پلک (بلفاروپلاستی) یا لیفت صورت، ترکیب کرد تا به جوان‌سازی کامل صورت دست یافت. ترکیب روش‌ها می‌تواند نتیجه هماهنگ‌تر و متعادل‌تری را فراهم کند، و در یک جلسه جراحی به چندین بخش نگران‌کننده رسیدگی کند.

مهم است که با یک جراح پلاستیک واجد شرایط مشورت کنید تا در مورد نگرانی ها و اهداف خاص خود صحبت کنید تعیین کنید که آیا بالابر معبد برای شما روش مناسبی است یا خیر. جراح می تواند مورد فردی شما را ارزیابی کند، مزایای بالقوه آن را توضیح دهد و شما را در فرآیند تصمیم گیری برای دستیابی به نتایج زیبایی شناختی مورد نظر راهنمایی کند.

آشنایی با خطرات و عوارض لیفت شقیقه

در حالی که لیفت شقیقه یا لیفت موقت ابرو می تواند پیشرفت های زیبایی شناسی قابل توجهی را ایجاد کند، آگاهی از معایب و خطرات احتمالی مرتبط با این روش ضروری است. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • جای زخم: مانند هر روش جراحی، لیفت شقیقه شامل برش هایی است که می تواند منجر به زخم های قابل مشاهده شود. اگرچه تلاش‌هایی برای قرار دادن برش‌ها در خط رویش مو یا در نواحی نامشخص انجام می‌شود، اما هنوز خطر ایجاد اسکار قابل توجه وجود دارد، به‌ویژه برای افرادی که تمایل به ایجاد اسکار هیپرتروفیک یا کلوئید دارند.
  • آسیب عصبی: ناحیه شقیقه محل اعصاب حسی مهمی است که حس را به پوست سر و پیشانی می رساند. در طول لیفت شقیقه، خطر آسیب عصبی وجود دارد که می تواند منجر به بی حسی موقت یا دائمی، تغییر حس یا حتی ضعف عضلانی در پیشانی یا پوست سر شود. این عوارض نسبتا نادر هستند اما ممکن است رخ دهند.
  • ریزش مو: بسته به روش جراحی مورد استفاده، لیفت شقیقه ممکن است خون رسانی به مو را مختل کند. فولیکول ها، به طور بالقوه منجر به ریزش موی موقت یا دائمی در اطراف محل های برش می شوند. این خطر برای افرادی که مستعد ریزش مو هستند یا موهای نازکی دارند بیشتر است.
  •  عفونت و هماتوم: مانند هر روش جراحی، خطر عفونت یا تشکیل هماتوم (مجموعه خون) در محل جراحی وجود دارد. این عوارض می توانند بهبودی را به تأخیر بیندازند، نیاز به درمان اضافی داشته باشند و در صورت عدم رسیدگی به موقع، به طور بالقوه منجر به مشکلات بیشتری شوند.
  •  نتایج رضایت بخش: در حالی که لیفت شقیقه می تواند پیشرفت های قابل توجهی در ظاهر شقیقه ها و ابروها ایجاد کند، هیچ تضمینی برای دستیابی به نتیجه مطلوب وجود ندارد. عواملی مانند آناتومی فردی، کیفیت بافت و پاسخ بهبودی می توانند بر نتایج نهایی تأثیر بگذارند. برخی از افراد ممکن است متوجه شوند که انتظارات آنها به طور کامل برآورده نشده است و نیاز به رویه ها یا تجدید نظرهای اضافی دارد.
  •  خطرات جراحی عمومی: هر روش جراحی دارای خطرات عمومی مانند نامطلوب است واکنش به بیهوشی، خونریزی، لخته شدن خون، و بهبود ضعیف زخم. این خطرات به طور کلی کم هستند، اما باید با جراح خود در میان بگذارید.

مهم است که با یک جراح پلاستیک واجد شرایط در مورد خطرات، عوارض و محدودیت های بالقوه لیفت شقیقه گفتگو کنید. آنها می توانند مورد فردی شما را ارزیابی کنند، نگرانی ها و اهداف شما را مورد بحث قرار دهند و به شما کمک کنند تا تصمیمی آگاهانه در مورد اینکه آیا این روش برای شما مناسب است یا خیر.

تکنیک های لیفت شقیقه

اصطلاح “لیفت شقیقه” به طور کلی به یک عمل زیبایی اشاره دارد که شقیقه ها را هدف قرار می دهد، یعنی نواحی در طرفین پیشانی، مجاور چشم ها. این روش با رفع مشکلاتی مانند کاهش حجم، افتادگی پوست و چین و چروک در آن ناحیه، جوان‌سازی و بازگرداندن ظاهری جوان‌تر به شقیقه‌ها را انجام می‌دهد.

چندین تکنیک وجود دارد که می‌توان برای عمل لیفت شقیقه استفاده کرد و رویکرد خاص ممکن است بسته به نیازهای فردی بیمار و ترجیحات جراح متفاوت باشد. برخی از روش های رایج عبارتند از:

  • پرکننده های پوستی: این گزینه غیرجراحی شامل تزریق پرکننده های پوستی است که معمولاً از اسید هیالورونیک یا سایر مواد مشابه تشکیل شده است، به شقیقه ها. پرکننده ها به بازگرداندن حجم از دست رفته و کاهش ظاهر چین و چروک ها کمک می کنند و در نتیجه ظاهری برجسته تر و جوان تر ایجاد می کنند.
  • انتقال چربی: در این روش جراحی، چربی از یک ناحیه از بدن بیمار مانند شکم یا ران برداشته می شود و سپس به داخل بدن تزریق می شود. معابد انتقال چربی می تواند نتایج طولانی مدت و بهبود ظاهر طبیعی ناحیه شقیقه را ارائه دهد.
  •  جراحی لیفت گیجگاهی: این روش جراحی شامل ایجاد برش هایی در خط مو یا پشت شقیقه ها برای دسترسی به بافت های زیرین است. سپس جراح می‌تواند ماهیچه‌ها و بافت‌های صورت را تغییر داده و سفت کند و در صورت لزوم پوست اضافی را از بین ببرد. این روش تهاجمی تر است اما می تواند نتایج قابل توجه و طولانی تری ایجاد کند.
  •  لیفت با نخ: لیفت شقیقه با نخ یک جایگزین غیر جراحی است که شامل قرار دادن بخیه های قابل حل با مخروط های ریز در شقیقه ها می شود. سپس این بخیه‌ها به آرامی کشیده می‌شوند تا پوست آویزان را بلند کرده و در جای خود قرار دهند و لیفت ظریفی را برای شقیقه‌ها فراهم کنند.
  • لیفت گیجگاهی سنتی: این روش شامل ایجاد برش هایی در خط مو یا ناحیه تمپورال بالای شقیقه ها است. سپس جراح بافت‌ها را بلند می‌کند و در جای خود قرار می‌دهد، در صورت لزوم پوست اضافی را برمی‌دارد و آنها را در یک موقعیت بالاتر محکم می‌کند. این روش امکان کنترل دقیق بر درجه بلند شدن را فراهم می کند و می تواند نگرانی های مختلفی را در ناحیه معبد برطرف کند. معمولاً برای بلند کردن و مجسمه‌سازی مهم معابد استفاده می‌شود.
  • لیفت گیجگاهی آندوسکوپی: روش آندوسکوپی یک روش کم تهاجمی است که از برش های کوچک پنهان در خط مو استفاده می کند. جراح یک آندوسکوپ (لوله ای نازک با دوربین) را از طریق برش ها وارد می کند تا ساختارهای زیرین را تجسم کند. از ابزارهای تخصصی برای بلند کردن و جابجایی بافت ها استفاده می شود و ظاهری شاداب ایجاد می کند. این روش در مقایسه با روش‌های سنتی، برش‌های کوچک‌تر، کاهش اسکار و زمان بهبودی بالقوه کوتاه‌تری را ارائه می‌دهد.
  •  لیفت گیجگاهی ابرو با برش محدود: این روش برای بیمارانی که مشکلات شقیقه و ابرو خفیف تا متوسط ​​دارند مناسب است. این شامل برش های کوچک تری در مقایسه با لیفت سنتی است که معمولاً در خط مو یا ناحیه شقیقه قرار می گیرد. جراح از طریق این برش‌های محدود، بافت‌ها را بلند و سفت می‌کند و به بهبودی ظریف‌تر در ناحیه شقیقه دست می‌یابد.
  •  ترانس بلفاروپلاستی لیفت گیجگاهی ابرو: این تکنیک لیفت شقیقه را با جراحی پلک فوقانی به نام بلفاروپلاستی ترکیب می کند. جراح برش هایی را در چین پلک بالایی ایجاد می کند و امکان دسترسی به ناحیه شقیقه را فراهم می کند. از طریق این برش ها، جراح بلند می کند و بافت‌های شقیقه‌ها را سفت می‌کند و در نتیجه ظاهری جوان‌تر از شقیقه‌ها و پلک‌های بالایی ایجاد می‌کند.

عمل لیفت شقیقه را می توان به عنوان یک درمان مستقل یا در ترکیب با سایر روش های جوانسازی صورت، مانند لیفت صورت یا لیفت ابرو، انجام داد تا به هماهنگی کلی صورت و ظاهری جوان تر دست یابد. مهم است که با یک واجد شرایط مشورت کنید جراح زیبایی مجرب برای تعیین مناسب ترین رویکرد بر اساس دغدغه ها و اهداف خاص شما.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *