اطلاعات تخصصی
موارد مصرف لوودوپا سی
اين دارو ترکیبی از لوودوپا و کربی دوپا است و در كنترل بيماري پاركينسون ايديوپاتيك و postencephalitic يا پاركينسون علامتي مصرف مي‌شود.
مکانیسم اثر لوودوپا سی
لوودوپا پيش‌ساز دوپامين است و عمدتاً با تامين دوپامين كاهش يافته استرياتوم عمل مي‌كند. كاربي دوپا مهار كننده خارج مغزي دوپادكربوكسیلاز بوده و تبديل محيطي لوودوپا به دوپامين را مهار مي‌كند. اما بر خلاف لوودوپا از سد خوني- مغزي عبور نمي‌كند . بنابراين در صورتي كه همراه با لوودوپا تجويز شود، غلظت مغزي مناسبي از دوپامين فراهم مي‌گردد و در عين حال بدليل كاهش تشكيل دوپامين در محيط ، عوارض جانبي محيطي مثل تهوع ، استفراغ و اثرات قلبي –عروقي آن كاهش مي‌يابد.
فارماکوکینتیک لوودوپا سی
لوودوپا از روده كوچك سريعاً جذب مي‌شود، اما جذب آن به سرعت تخليه معده و phمحتويات آن بستگي دارد . غلظت پلاسمايي لوودوپا در حضور كاربي دوپا ، 7/0-5/0 ساعت پس از مصرف از راه خوراكي به حداكثر خود مي‌رسد. كاربي‌دوپا از راه خوراكي جذب ضعيفي دارد. نيمه عمر لوودوپا 5/1-75/0 ساعت است كه در حضور كاربي‌دوپا تا حدود 5/1 ساعت افزايش مي‌يابد. 95% لوودوپا از راه خوراكي در معده و كبد متابوليزه مي‌شود. نيمه عمر كاربي‌دوپا 2-1 ساعت مي‌باشد. اين تركيب از راه ادرار دفع مي‌شود.
عوارض جانبی لوودوپا سی
عوارض شایع (10%<):
قلبی عروقی: افت فشارخون وضعیتی
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، سردرد، افسردگی
گوارشی: تهوع، یبوست
عصبی، عضلانی و اسکلتی: دیس کینزی، افزایش کراتین فسفوکیناز
کلیوی: افزایش BUN
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: افزایش فشارخون، ادم محیطی، ایسکمی، درد قفسه سینه
سیستم اعصاب مرکزی: بی خوابی، اضطراب، گیجی، خواب آشفته، پلی نوروپاتی، اختلالات خواب، توهم، روان پریشی، دیستونی (انقباض غیرارادی)، پدیده on-off، خواب رفتگی اندام
پوستی: راش پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش گلوکز سرم
گوارشی: خشکی دهان، اسهال، سوء هاضمه، استفراغ، بی اشتهایی
ادراری تناسلی: باکتری در ادرار، عفونت مجاری ادراری، خون در ادرار، تکرر ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: لکوسیت در ادرار، کاهش هماتوکریت، کاهش هموگلوبین
عصبی، عضلانی و اسکلتی: کمردرد، کرامپ عضلانی، درد شانه
تنفسی: آتلکتازی (جمع شدن ریه)، درد دهان و گلو، عفونت مجاری تنفسی فوقانی، تنگی نفس
متفرقه: تب
تداخلات دارویی لوودوپا سی
*مشخصات کلی تداخلات:
• جزء کربی‌دوپا:
– تشدید اثر مهارکنندگی دوپا دکربوکسیلاز
• جزء لودوپا:
– اثر بر نتایج تست تشخیصی هورمون رشد
– اتصال به کاتیون‌های چند ظرفیتی
– تشدید اثرات تضعیف کننده CNS
– آگونیست دوپامین
– تشدید اثرات کاهنده فشارخون
تداخلات رده X (پرهیز):
آلیزاپرید، آمیسولپیرید، برومپریدول، ماسیمورلین، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز، سولپیرید
کاهش اثرات داروها توسط لوودوپا کربی‌دوپا:
آمیسولپیرید (خوراکی)، داروهای ضد سایکوز( نسل اول [تیپیکال])، دروکسی دوپا، ماسیمورلین، متوتری‌مپرازین
کاهش اثرات لوودوپا کربی‌دوپا توسط داروها:
آلیزاپرید، آمیسولپیرید (تزریقی و خوراکی)، داروهای ضد سایکوز( نسل اول [تیپیکال] و نسل دوم [آتیپیکال])، بروموپرید، برومپریدول، فوس فنی‌توئین-فنی‌توئین، گلیکوپیرولات (سیستمیک)، فراورده‌های آهن، ایزونیازید، متیونین، متوتری‌مپرازین، متوکلوپرامید، مولتی‌ویتامین/ فلورید (حاوی ویتامین‌های آ، د، ای)، مولتی‌ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، د، ای، کا، فولات و آهن)، مولتی‌ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، ای و فاقد آهن)، پاپاورین، پیریدوکسین، اسپیرامایسین، سولپیرید
افزایش اثرات داروها توسط لوودوپا کربی‌دوپا:
آمیفوستین، برومپریدول، بوپرپیون، دروکسی دوپا، دولوکستین، داروهای کاهنده فشارخون، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز (نوع بی)، نیتروپروسید، فولکودین
افزایش اثرات لوودوپا کربی‌دوپا توسط داروها:
آلفوزوسین، باربیتورات ها، بیپریدین، داروهای کاهنده فشارخون، بریمونیدین، بریودین، دیازوکسید، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشار خون)، لورمتازپام، متیل‌فنیدات، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نیکرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، پاپاورین، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، ساپروپترین، سولریامفتول
تداخل با غذا:
رژیم غذایی با پروتئین بالا می‌تواند جذب لوودوپا را مختل کند. آمینواسیدها با لوودوپا در انتقال از دیواره روده و سد خونی مغزی رقابت می‌کنند.
راهکار: از رژیم غذایی با پروتئین بالا اجتناب شود.
هشدار ها لوودوپا سی
1. اين دارو نبايد رد پاركينسون ناشي از مصرف داروها استفاده شود.
2. در صورت وجود بيماري‌هاي ريوي، اولسرپپتيك، بيماري قلبي‌ـ‌عروقي ، گلوكوم با زاويه بسته، ملانوماي پوست يا بيماري رواني بايد با احتياط فراوان تجويز شود.
3. اين دارو در بيماران سالخورده و بيماراني كه به مدت طولاني سابقه بيماري پاركينسون دارند، ارزش اندكي دارد. چون اين افراد نمي‌توانند مقادير زياد دارو را كه بر بيماري آنها غلبه كند، تحمل كنند. همچنين در پاركينسون ناشي از بيماري‌هاي دژنراتيو مغزي نيز معمولاً به اين دارو پاسخ ايجاد نمي‌شود.
توصیه های دارویی لوودوپا سی
1. درمان با اين دارو را بايد با مقادير كم شروع نمود و به صورت تدريجي مقادير دارو افزايش داد(با فواصل 2 تا 3 روز). مقدار مصرف نهايي معمولاً بر اساس افزايش تحرك بيمار از يك طرف و عوارض جانبي محدود كننده داروی مصرف از طرف ديگر تعيين مي‌شود.
2. تهوع و استفراغ ندرتا باعث محدوديت در مقدار داروي دريافتي مي‌شوند. مصرف دارو بعد از غذا تحمل آن را بهتر مي كند.
3. در طول چند ماه اول درمان، اين دارو بهتر است همراه با غذا مصرف شود.
4. دوره درمان با این دارو بايد كامل شود. بدون مشورت با پزشك مصرف اين دارو نبايد قطع شود.
5. براي دستيابي به حداكثر اثر درماني، ممكن است چند هفته تا چند ماه وقت لازم باشد.
6. در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو به محض به ياد آوردن آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اينكه تا زمان مصرف نوبت بعدي كمتر از 2 ساعت باقيمانده باشد. مقدار مصرف بعدي نيز نبايد دو برابر گردد.
7. هنگام برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته بايد احتياط نمود.
