قرص نکسیوم (اسموپرازول): معرفی دارو و بررسی عوارض جانبی حین مصرف

نکسیوم (اسموپرازول) یک مهارکننده پمپ پروتونی است که مقدار اسید تولیدشده در معده را کاهش می‌دهد. نکسیوم برای درمان علائم بیماری ریفلاکس معده (GERD) و سایر وضعیت‌های دیگر که به خاطر اسید بیش‌ازحد معده مانند سندرم زولینگر-الیسون. همچنین برای پیشگیری از التهاب فرسایشی (آسیب به مری شما که ناشی از اسید معده است) مورداستفاده قرار می‌گیرد.نکسیوم همچنین ممکن است برای جلوگیری از زخم معده ناشی از عفونت با هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) یا استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) داده شود.نکسیوم برای بهبود فوری علائم سوزش سر دل کاربردی ندارد. در این مقاله موارد استفاده و نکات کلیدی در حین مصرف این دارو را به تفضیل برای شما شرح خواهیم داد.اطلاعات مهم در مورد نکسیوماز تمام دستورالعمل‌ها در مورد دارو پیروی کنید. به هر یک از متخصصان و یا مراقبین بهداشتی خود را درباره تمام مشکلات پزشکی، آلرژی و تمام داروهایی که استفاده می‌کنید، اطلاع دهید.نکاتی که باید قبل از استفاده از این دارو بدانیداگر شما به اسموپرازول یا داروهای مشابه مانند لانسوپرازول (Prevacid)، اومپرازول (Prilosec، Zegerid)، پنتوپرازول (Protonix) یا رابپرازول (AcipHex) حساسیت دارید، نباید از Nexium استفاده کنید.سوزش سر دل اغلب با اولین نشانه های یک حمله قلبی اشتباه گرفته می شود. در صورت درد قفسه سینه یا احساس سنگین بودن سینه، درد در حال گسترش  رو به بازوی یا شانه شما، حالت تهوع، عرق کردن و احساس ناخوشی عمومی، به اورژانس مراجعه کنید.برای اطمینان از اینکه که شما با خیال راحت می‌توانید از این دارو استفاده کنید، اگر شما موارد زیر رادارید، به پزشک خود اطلاع دهید:بیماری کبدی شدیدلوپوس؛پوکی استخوان یا تراکم معدنی پایین استخوان (استئوپنی)؛سطوح پایین منیزیم در خون شما.مصرف یک مهارکننده پمپ پروتونی مانند این دارو ممکن است خطر بروز شکستگی استخوان در ران و ستون فقرات را افزایش دهد. این اثر اغلب در افرادی که به مدت طولانی این دارو را مصرف کرده‌اند یا در دوزهای بالا آن را مصرف کرده‌اند و همچنین در افرادی که ۵۰ سال و بالاتر دارند، رخ‌داده است. البته مشخص نیست که آیا این دارو عامل اصلی افزایش خطر شکستگی است؟ مشخص نیست که آیا نکسیوم به یک نوزاد به دنیا نیامده آسیب برساند یا نه. اگر شما باردار هستید یا قصد در حین استفاده از این دارو قصد باردار شدن را دارید به پزشک خود اطلاع دهید. مشخص نیست که آیا این دارو می‌تواند از طریق شیر مادر به کودک شیرخوار انتقال یابد و ممکن است که به کودک آسیبی بزند یا نه.  اگر شما در حال تغذیه کودک شیرخوار با شیر مادر هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.چگونه باید داروی نکسیوم را استفاده کنید؟داروی نکسیوم را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید.  راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو  را در دوز های بیشتر  و یا کمتر از مقادیر  توصیه شده، مصرف نکنید.این دارو معمولا فقط برای ۴ تا ۸ هفته تجویز می شود. اگر به مدت زمان بهبودی بیشتری نیاز دارید، پزشک دوره دوم را ممکن است برای شما را توصیه  کند.هر دوز از این دارو را با یک لیوان پر آب (۸ اونس) مصرف کنید.نکسیوم باید حداقل یک ساعت قبل از غذا مصرف شود.کپسول با تأخیر رهش را خرد نکنید و یا نجوید. بااین‌حال برای راحتی در بلع دارو، شما ممکن است کپسول را بازکنید و دارو را به یک قاشق غذاخوری پودینگ یا سیب‌زمینی اضافه کنید. این مخلوط را بدون ببلعید و مخلوط را بعداً استفاده نکنید. نکسیوم را می‌توان از طریق لوله تغذیه بینی (NG) استفاده کرد. کپسول را بازکنید و دارو را به یک سرنگ با ظرفیت ۶۰ میلی‌لیتر اضافه کنید. سپس آن را با ۵۰ میلی‌لیتر آب مخلوط‌کنید. محلول پیستون را داخل سرنگ قرار داده و مخلوط را کاملاً تکان دهید. اطمینان حاصل کنید که هیچ دانه گرانولی از دارو در نوک سرنگ وجود ندارد. سرنگ را به لوله NG وصل کرده و میله پیستونی را پایین بیاورید تا سرنگ را داخل لوله قرار دهید. سپس لوله را با آب بیشتر همراه کنید تا محتویات را بشوید. این دارو را برای تمام مدت‌زمانی که تجویزشده است، مصرف کنید. علائم شما ممکن است قبل از اینکه بیماری شما به‌طور کامل تحت درمان قرار گیرد، بهبود یابد. اگر از این دارو برای مدت بیش از ۳ سال استفاده کنید، ممکن است این میزان مصرف در شما کمبود ویتامین B12 ایجاد کند. در مورد چگونگی مدیریت این وضعیت اگر در شما رو به وخیم شدن است، با پزشک خود صحبت کنید.اگر علائم شما بهبود نیافته باشد یا در صورت استفاده از این دارو بدتر شوند، با پزشک خود تماس بگیرید.این دارو می‌تواند نتایج غیرمعمولی را در آزمایش‌های پزشکی خاصی ایجاد کند و ممکن است لازم باشد از مصرف دارو برای مدت کوتاهی قبل از آزمایش خودداری کنید. با هر پزشکی که شمارا تحت درمان قرار می‌دهد، در مورد این‌که شما از این دارو استفاده می‌کنید صحبت کنید. این دارو باید  در دمای اتاقی به‌دوراز گرما و رطوبت، نگهداری شود.چه اتفاقی می افتد اگر شما یک دوز از این دارو را فراموش کنید؟به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.اگر از این دارو بیش از حد مصرف کنید، چه اتفاقی می افتد؟با مراقبت‌های پزشکی اورژانس و یا کمک‌های اضطراری برای مسمومیت، تماس بگیرید.در هنگام مصرف این دارو  باید از چه مواردی اجتناب کنید؟این دارو می تواند اسهال را ایجاد کند که ممکن است نشانه عفونتی جدید در بدن شما باشد. اگر اسهال آبکی یا خونریزی دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. از داروهای ضد اسهال استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک شما به شما توصیه کند.عوارض جانبی نکسیوماگر شما نشانه هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو، را مشاهده کنید با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.اگر موارد زیر را مشاهده کردید به پزشک خود اطلاع دهید:درد شدید معده، اسهال خونی یا خونریزی معدهتشنجدرد مفاصل یا تورم با تب، تورم غدد و بثورات پوستی بر روی گونه ها یا بازوها (در مواجهه با نور خورشید بدتر می شود)؛مشکلات کلیوی مانند ادرار بیشتر یا کمتر از حد معمول، وجود خون در ادرار، تورم، افزایش سریع وزن؛علائم کمبود منیزیم مانند سرگیجه، سردرگمی؛ ضربان قلب سریع  یا حرکات حرکتی عضلانی؛ احساس ترسناک گرفتگی عضلات، اسپاسم عضلانی در دست ها و پاها شما؛ سرفه یا احساس خفگیعوارض جانبی شایع این دارو شامل :سردرد، خواب آلودگیاسهال خفیف؛تهوع، درد معده، نفخ، یبوست؛خشکی دهان.این یک لیست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد  دیگری  ممکن است رخ  دهد. برای توصیه‌های پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت  مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.چه داروهایی این دارو را تحت تأثیر قرار می‌دهند؟به پزشک خود در طول درمان با این دارو در مورد تمام داروهای خود چه آن‌ها را شروع و چه متوقف کرده‌اید به‌خصوص داروهای مانند موارد زیر، اطلاع دهید:cilostazol؛کلوپیدوگرل؛دیازپامدیگوکسینارلوتینیب؛داروهای حاوی آهن (فومارات آهن، گلوتوکسید آهن، سولفات آهن و دیگران).متوترکسات؛مایکوفنولات مفتیل؛ریفامپین؛مخمر سنت جان؛تاکرولیموس؛وارفارین (Coumadin، Jantoven)؛داروهای ضد قارچی مانند کتوکونازول، وریکونازول؛داروهای HIV / ایدز مانند اتازنایوار، نلفینوویر، ساکویناویر. این لیست کامل نیست. بسیاری از داروهای دیگر اگر همراه با این دارو استفاده شود، می‌تواند با آن تداخل پیدا کند. این داروها شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه ، ویتامین‌ها ، و محصولات گیاهی است. داروهای جدید را بدون مشورت کردن با پزشک خود شروع نکنید.منبع: drugs.comاین مقاله توسط  داروباکس به صورت اختصاصی، ترجمه شده است. در صورتی که این مطلب، برای شما مفید بود، لطفاً نظرات، انتقادات و موضوعات مورد علاقه پیشنهادی خود را با ما به اشتراک بگذارید.