فلوفنازین درمان کننده سایکوز

نام فارسی: فلوفنازین

نام انگلیسی: FLUPHENAZINE

رده درمانی: داروهای درمان سایکوز

اشکال دارویی: قرص و آمپول

مکانیسم اثر:

داروی فلوفنازین از طریق انسداد گیرنده‌های دوپامینی پس‌سیناپسی و مهار اثرات دوپامینی، موجب بروز اثرات ضد سایکوز می‌شود. این دارو اثرات محیطی و مرکزی بسیاری زیادی دارد و توانایی مسدود کردن گیرنده‌های آلفا- آدرنرژیک و گانگلیونی را داشته و فعالیت های ناشی از هیستامین و سروتونین را نیز مهار می‌ سازد. این دارو آنتاگونیست گیرنده ی D2و D1 دوپامینرژیک در مغز می باشد؛ موجب کاهش آزادسازی هورمونهای هیپوتالاموس و هیپوفیز می گردد.

میزان و نحوه مصرف دارو:

به منظور درمان اختلالت ساکوتیک ابتدا میزان ۰.۵ تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار به صورت خوراکی و در مقادیر منقسم هر ۶ تا ۸ ساعت نیز تجویز می شود. این مقدار به صورت تدرجی و با گذشت زمان تا ۲۰ میلی گرم هم قابل افزایش می باشد. دوز نگهدارنده ۱ تا ۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار می باشد. این دارو به صورت تزریقی و همینطور دکانوات نیز تجویز می شود.

در بیماران سالمند این مقادیر کمتر بوده و برای شروع ۱ تا ۵.۲ میلی گرم به صورت خوراکی می باشد.

توضیحات دارو:

داروی فلوفنازین به منظور درمان اسکیزوفرنی و حالات روانی دیگر مانند مانیا و نیز درمان کمکی کوتاه مدت هیجانات شدید، تحریکات روانی – حرکتی، اضطراب و رفتارهای ناگهانی شدید نیز مورد مصرف قرار می گیرد. این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب شده. در کبد نیز متابولیزه می شود. اشکال تاخیری آن با تزریق عضلانی، آهسته تر جذب شده و تا مدت طولانی تری هم در بدن باقی می مونه. دفع دارو عمدتا کلیوی و تا حدودی هم از طریق صفرا است. ضمنا پیوند این دارو به پروتئین پلاسما بسیار بالا می باشد.

عوارض جانبی و هشدارها:

• تغییرات قاعدگی، عدم کنترل انزال در مردان، ادرار تیره و کمی فشار خون
• خشکی دهان، یبوست، تاری دید، احتقان بینی و تغییرات چشمی
• تاکی کاردی، آنمی اپلاستیک، آنمی همولیتیک و زردی کلستاتیک
• افزایش سطح ید متصل به پروتئین و افزایش اشتها

هشدارها:

• دارو بایستی به صورت تدریجی قطع شود.
• بیمار در طول مصرف دارو باید از نظر دیسکینزی دیرس تحت نظر قرار گیرد.
• به علت احتمال آسپیراسیون در بیماران ریسک پنومونی با احتیاط مصرف شود.
• افت فشار خون، افت فشار خون وضعیتی، تغییرات دما و رتینوپاتی پیگمانته در مصرف دارو وجود دارد.
• مصرف همزمان ضد تهوع ها ممکنه علائم سمیت را کاهش دهد.
• در بیمارانی که به علت ضربه به سر، سابقه تشنج، الکلیسم یا درمان‌های خاص در ریسک تشنج هستند با احتیاط مصرف شود زیرا می‌تواند آستانه تشنج را پائین بیاورد.
• در ماه اول درمان هر هفته بیلی روبین بیمار چک شود. به طور مرتب آزمایش خون و تست‌های عملکرد کلیه و آزمایش چشم (در مصرف طولانی) ‌انجام شود.
• دارو ممکن است عوارض اکستراپیرامیدال ایجاد نماید (ریسک این عوارض با فلوفنازین بالاست).

هشدار !!!

همراهان گرامی دارومارو، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و مجله پزشکی داروماروهیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد.
لطفا قبل از مصرف هرگونه دارو به صورت خود سرانه با پزشک معالج خود مشورت نمایید.

مجله دارومارو