اطلاعات تخصصی
موارد مصرف شاه بلوط هندی
نام علمی گیاه: Aesculus hippocastanum
نام لاتین این گیاه: Horse Chestnut است.
عصاره استاندارد شده دانه شاه بلوط هندی برای بیماری های مربوط به عروق، مانند واریس و پیشگیری از آسیب عروق، اثرات ضد التهاب و خنثی نمودن رادیکال های آزاد کاربرد دارد.
مهمترین مصرف این گیاه در نارسائی های مزمن عروقی تائید شده است.
در درمان التهاب عضلات صاف متعاقب صدمه و جراحی و جراحات دردناک مصرف می شود.
مکانیسم اثر شاه بلوط هندی
براساس آزمایشات به عمل آمده ، عصاره شاه بلوط هندی با اثرکاهش نفوذپذیری عروق و بهبود جریان برگشتی خون سیاهرگی وکاهش آنزیم های لیزوزومی ، مانع شکسته شدن موکوپلی ساکاریدهای دیواره مویرگها گردیده و از تشکیل کیسه های سیاهرگی هموروئید و واریس جلوگیری به عمل می آورد و با ممانعت از انتقال پروتئین ، الکترولیت ها و آب به فضای بین بافتی ، مانع تشکیل ادم در بافت ها می گردد .
این عصاره با تقویت مویرگها و رگهای خونی نه تنها از ابتلا به بیماریهایی مانند واریس و هموروئید جلوگیری می نماید بلکه با بازسازی جراحات و التهابات عروق و استحکام دیواره رگهای ضعیف موجب تسریع در درمان می گردد .
منع مصرف شاه بلوط هندی
مصرف آن در افراد با بیماری کلیوی مزمن توصیه نمی گردد .
به دلیل عدم اطلاعات کافی ، از این دارو در دوران بارداری ، شیردهی و کودکان زیر 12 سال استفاده نگردد .
توصیه های دارویی شاه بلوط هندی
به‌علت وجود ساپونین باعث التهاب دستگاه گوارش می‌شود. این گیاه با داروهای ضدانعقادی مانند ترکیبات کوارین تداخل دارد و سایر عوارض جانبی گزارش‌شده با این گیاه شوک، گرفتگی عضلانی، تهوع، استفراغ و کهیر می‌باشد.
