آنتی دوت ها, شلات کننده ها و آنتاگونیست ها

سولامر Sevelamer

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف سولامر

سولامر (سولامر کربنات یا سولامر هیدروکلراید)یک پلیمر غیرقابل جذب و متصل‌شونده به فسفات است و به همین خاطر درکنترل فسفات خون کاربرد دارد.
با مصرف خوراکی این دارو و اتصال آن به فسفات در روده، جذب فسفات کاهش می‌یابد.
در نتیجه‌ی عملکرد سولامر، سطح فسفات در خون کاهش می‌یابد که می‌تواند منجر به کاهش سطح هورمون پاراتیروئید نیزشود.
همچنین با جلوگیری از افزایش فسفات خون، از کمبود کلسیم ناشی از اتصال به فسفات جلوگیری می‌شود.
به همین دلایل، سولامر در موارد هایپرفسفاتمی (افزایش سطح سرمی فسفات)، در بیماران کلیوی مزمن و دیالیزی تجویزمی‌گردد.

سولامر با نام‌های تجاری متعددی از جمله رنولا (Renvela) حاوی سولامر کربنات و رناژل (Renagel) حاوی سولامرهیدروکلراید به صورت قرص ۴۰۰و‌۸۰۰ میلی‌گرم و پودر خوراکی در بازار دارویی موجود می‌باشد.

مکانیسم اثر سولامر

سولامر یک پلی‌مر کاتیونیک است که با اتصال به فسفات موجود در موادغذایی در روده، به کاهش سطح سرمی فسفر کمکمی‌کند.

فارماکوکینتیک سولامر

متابولیسم: جذب سیستمیک ندارد
-مدت زمان شروع اثر: کاهش فسفات سرمی در یک تا دو هفته پس از مصرف سولامر مشاهده می‌شود.
دفع: مدفوع
نیمه‌عمر: نامشخص

منع مصرف سولامر

-سابقه‌ی حساسیت به سولامر یا داروهای مشابه
-افراد با آسیب‌های مخاطی گوارشی فعال(نکروز، پرفوراسیون، کولیت‌اولسراتیو، خونریزی گوارشی)
-افراد با هایپوفسفاتمی
-بیمار با انسداد گوارشی

موارد احتیاط سولامر:
-اختلال در بلع(دیس‌فاژیا)
-اختلالات حرکتی دستگاه گوارشی
-یبوست شدید
-افراد با سابقه‌ی جراحی گوارشی وسیع
-افراد با کمبود شدید ویتامین‌های محلول‌در چربی یا فولیک اسید

عوارض جانبی سولامر

*عوارض شایع:
استفراغ، تهوع، اسهال، سوهاضمه، دردشکمی، نفخ، یبوست، پریتونیت

عوارض جدی:
انسداد روده، ایلئوس، نکروز روده، پرفوراسیون روده، کولیت، زخم گوارشی، دیس‌فاژیا(اختلال در بلع)،واکنش‌های حساسیتی، اسیدوز متابولیک(کودکان)، خارش و راش پوستی

تداخلات دارویی سولامر

مکانیسم کلی تداخلات:
-پلیمر/ رزین تعویض آنیونی
-تشدید هیپوفسفاتمی
مصرف سولامر با مصرف دیگر داروها فاصله داشته‌باشد؛ در صورت مصرف همزمان ممکن است سولامر جذب سایرداروی مصرفی را کاهش دهد.

منع مصرف همزمان(کنترا اندیکه):
تداخلات ماژور:
اردافیتینیب

تداخلات متوسط:
سیپروفلوکساسین، سیکلوسپورین، سیستئامین، لووتیروکسین، لیوتیرونین، مایکوفنولات موفتیل،تاکرولیموس

افزایش اثرداروها توسط سولامرد
تداخلات معناداری گزارش نشده‌است.

داروهایی که سطح خونی سولامر را بالا می برند:
تداخلات معناداری گزارش نشده‌است.

کاهش اثرات داروها توسط سولامر:
کلسیتریول(سیستمیک)، کولیک‌اسید، سیکلوسپورین(سیستمیک)، لووتیروکسین، مایکوفنولات،کینولون‌ها، تاکرولیموس(سیستمیک)

داروهایی که سطح سولامر را کاهش می دهند:
تداخلات معناداری گزارش نشده‌است.

تداخل با غذا:
تداخل غذایی ندارد و لازم است همراه با غذا مصرف شود.

هشدار ها سولامر

-در یک مطالعه‌ی در کودکان (۱۰ماه تا ۱۸سال)افزایش اسیدوز متابولیک در مصرف‌کنندگان سولامر مشاهده‌شد. به‌همیندلیل توصیه می‌شود بیماران به صورت منظم تحت نظر باشند.

توصیه های دارویی سولامر

-دوزمصرفی سولامر بر اساس میزان فسفات خون تعیین می‌شود. حداکثر مقدار مصرف روزانه‌ی این دارو ۱۳گرممی‌باشد. در مواردی جهت پایدار نگه داشتن سطح فسفات خون با دوز نگهدارنده‌ی ۴۰۰تا۸۰۰میلی‌گرم هر دوهفته تجویزمی‌گردد.

-به دلیل اینکه مصرف خوراکی سولامر به فسفات مواد غذایی در دستگاه گوارش متصل می‌شود، توصیه می‌شود همراه باغذا مصرف گردد.

-در افراد با اختلال در بلع مصرف فرم پودر خوراکی به خوردن قرص ارجحیت دارد.

-احتمال کاهش سطح فولیک‌اسید و ویتامین‌های محلول در چربی(D,K,E) در مدت مصرف با این دارو ممکن است اتفاقبیفتد. توصیه به مصرف مکمل‌های مناسب می‌شود.

-سطح کلر، بی‌کربنات،کلسیم، فسفر، فولیک اسید و ۲۵-هیدروکسی‌کلسیفرول به صورت منظم و دوره‌ای در بیمارانمصرف‌کننده‌ی سولامر بر اساس شرایط بیمار و شدت بیماری کلیوی ارزیابی شود.

-PT/aPTT به صورت دوره‌ای چک شود.

-ارزیابی فسفر و کلسیم ادراری ۲۴ساعته به صورت دوره‌ای انجام شود.

-آلکالین فسفاتاز هر۱۲ماه یا در صورت نیاز در فواصل کمتر در صورت وجود هایپرپاراتیروئیدیسم، چک شود.

-کراتینین، اوره، آلبومین و هورمون پاروتیروئید (iPTH) هر ۳تا۱۲ماه بسته به شدت بیماری کلیوی مزمن (CKD)، ارزیابیگردد.

-در صورت مصرف در دوران بارداری یا شیردهی، به سطح ویتامین‌های محلول درچربی و فولیک‌اسید توجه شود. پیشنهادمی‌شود به صورت روزانه از مکمل‌های دارویی حاوی این مواد استفاده شود.

مطالعات انسانی در مورد مصرف سولامر در دوران بارداری وجود‌ ندارد. با این وجود به دلیل اینکه جذب سیستمیک ندارد،احتمال آسیب به جنین پیش بینی نمی‌شود.

-پیش‌بینی نمی‌شود که سولامر در شیر مادر ترشح شود. با این وجود مطالعات انسانی در مورد مصرف این دارو در دورانشیردهی وجود ندارد.

-در صورت نیاز به تغییر نوع سولامر(مثل تغییر برند محصول)دوزبندی سولامر بی‌کربنات و سولامر هیدروکلراید با هم برابراست.

-در صورتی که قرار است سولامر جایگزین کلسیم استات شود، ۶۶۷میلی‌گرم کلسیم استات معادل ۸۰۰میلی‌گرم سولامرمی‌باشد.(کربنات یا هیدروکلراید)

-پودر خوراکی سولامر دقیقا مطابق با دستور شرکت سازنده آماده‌سازی شود. در صورتی که امکان افزودن پودر طبقتوصیه‌ی شرکت سازنده به مقداری غذا وجود دارد، از افزودن آن به غذاهای گرم یا گرم کردن غذای حاوی سولامر،خودداری شود.

-محلول آماده‌شده از پودر خوراکی سولامر باید بلافاصله یا حداکثر تا ۳۰دقیقه پس از آماده‌سازی مصرف گردد. سوسپانسیون‌های خوراکی پیش از مصرف تکان‌داده‌شوند.

-قرص‌ها به صورت کامل بلعیده شوند و از خرد کردن یا جویدن آنها خودداری شود.

-به بیمار توصیه شود فشارخون خود را به صورت منظم و دوره‌ای تحت نظر داشته‌باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *