سو مصرف مواد فقط محدود به کوکائین و ماری جوانا نیست. داروهای قانونی هم می توانند مورد سو مصرف قرار بگیرند. سو مصرف دارو در زمانی رخ می دهد که توسط کسی غیر از بیمار و یا در روش و یا در دوزی غیر از دوز معمول مورد استفاده قرار بگیرد. در اینجا می خواهیم چند نمونه از داروهایی که مورد سو مصرف قرار می گیرند را با هم مرور کنیم. چون داروها به شکل های مختلقی وجود دارند، تصاویر کاملا گویا برای قرص ها و شربت ها نیست(یعنی اینکه ممکن است یک دارو قرص اش در تصویر باشد اما شکل تزریقی اش مضرتر باشد).

 

باربیتورات ها:

برای کاهش اضطراب، بهبود خواب، افسردگی تجویز میشود. باربیتورات ها یک نوع از ضد افسردگی ها هستند. فنوباربیتال ها یک نوع از باربیتورات ها هستند، بقیه باربیتورات ها Mebaral, Seconal و Nembutal هستند. باربیتورات ها اگرچه بسیار مفید هستند اما در کنارش خاصیت اعتیاد آوری نیز دارند، که اگر با برخی از داروها شامل الکل همراه شوند می تواند موجب کند شدن قلب و تنفس شود و در نهایت موجب مرگ شود.

 

بنزودیازپین ها: دیازپام، زاناکس

والیوم و زاناکس نمونه هایی از بنزودیازپین هایی هستند که در درمان افسردگی ها به کار گرفته می شوند. بنزودیازپین ها ممکن است که برای درمان اضطراب، واکنش های استرس حاد، تشنج و اختلالات خواب(البته کوتاه مدت) مورد استفاده قرار بگیرند. مانند دیگر افسردگی ها ممکن است این دارو نیز مورد سو مصرف قرار بگیرد. ترک بنزودیازپین ها ممکن است که مشکل ساز باشد اما به ندرت خطر تهدید کننده جدی به همراه دارد.

 

داروهای خواب آور

داروهای خواب ضد افسردگی هستند. داروهای خواب آور شامل Sonata, Lunesta که غیر بنزودیازپینی نامیده می شوند. این داروها نسبت به ضدافسردگی های قدیمی تر پتانسیل کمتری برای اعتیاد آوری دارند.

 

کدئین و مورفین:

این دو از داروهای ضد دردی هستند که بسیار مورد سوء مصرف قرار میگیرند. نام های تجاری کدئین و مورفین شامل Avinza، Kadian, MS Contin, Oramorph, Roxanol است. به طور معمول مورفین برای دردهای شدید و کدئین برای دردهای خفیف تر تجویز می گردد.

 

OxyContin, Percocet

OxyContin, Percocet, Percodan, Roxicodone و استامینوفن ها در این دسته هستند. این دسته از داروها فقط باید تحت نظر پزشک مورد استفاده قرار بگیرند.

 

Vicodin, Lortab, Lorcet:

این داروها می توانند موجب خواب آلودگی،یبوست و کاهش تنفس شوند. که به هیچ عنوان نباید با دیگران به اشتراک گذاشته شود و فقط برای فردی که تجویز شده مناسب است.

 

آمفتامین ها:

محرک افزایش هوش توجه و انرژی است. برای بیماری هایی نظیر اختلال خواب، بیش فعالی/کم توجهی (ADHD) و حتی افسردگی تجویز می شود. این دارو ممکن است برای افزایش شادی و سرخوشی توسط مردم عادی مورد سوء مصرف قرار بگیرد. خطرات مصرف این دارو عبارتند از: نامنظم شدن ضربان قلب، کاهش اشتها، نارسایی قلب، عصبی شدن، بی خوابی و اعتیاد.

 

متیل فنیدیت:

متیل فنیدیت یک داروی محرک است که در داروی ریتالین که برای کودکان بیش فعال/کمتوجه تجویز می شود وجود دارد. اسامی دیگر آن عبارتند از: MPH,” R-ball,” “Skippy”. دریافت دوز بالای آن می تواند موجب بالا رفتن زیاد درجه حرارت بدن و ضربان قلب نامنظم شود.

 

دکسترومتورفان:

این دارو برای سرفه و سرماخوردگی در بسیاری از داروخانه ها یدون نسخه تجویز می شود. در حات کلی این دارو بی خطر گزارش شده است اما دوز بسیار بالای آن موجب شادی و سرخوشی و مختل شدن قضاوت می گردد. هم چنین موجب تهوع و استفراغ، از دست دادن هماهنگی و افزایش ضربان قلب می گردد.

 

پسودوافدرین:

این دارو برای سرماخوردگی و بدون نسخه در داروخانه ها وجود دارد. اما می توان از آن برای ساخت متامفتامین غیر قانونی(مت) استفاده کرد. به همین دلیل قوانینی برای محدودیت خرید و فروش این دارو در داروخانه ها وجود دارد.

 

برای سوء مصرف مواد دارویی چه باید کرد؟

اگر کسی از اطرافیانتان بدون نسخه دارو زیاد مصرف می کند، ابتدا او را نسبت به خطرات سوء مصرف دارو آگاه کنید و هرچه زودتر این موضوع را به یک مرکز درمانی اطلاع دهید تا اقدامات لازم انجام شود. اگر علایم و نشانه هایی نیز در آن فرد دید بهتر است که آنها را یادداشت کنید، این کار کمک می کند که پزشک متوجه شود که چه دارویی مورد سوء مصرف قرار گرفته و در این مرحله از مشکل چه اقداماتی سازنده تر است.