دیازپام

نام فارسی: دیازپام

نام انگلیسی: Diazepam

نام تجاری: Diastat, Valium

گروه دارویی: خواب‌آورهای آرام‎بخش و ضد جنون

میزان مصرف:

ضد اضطراب، بزرگسالان:

بسته به شدت علایم، از راه خوراکی، مقدار ۱۰-۲ میلی‎گرم ۴-۲ بار در روز، یا از راه تزریق عضلانی یا وریدی، مقدار ۵-۲ میلی‌گرم مصرف می شود. در صورت لزوم، مصرف از راه تزریقی طی ۴-۳ ساعت تکرار می‌شود.

ضد تشنج، بزرگسالان: مقدار ۱۰-۲ میلی‌گرم ۴-۲ بار در روز مصرف می‎شود.
کودکان شش ماهه و بزرگتر : مقدار ۲-۱ میلی‎گرم ۴-۳ بار در روز از راه خوراکی مصرف می‎شود.

توضیحات دارو:

دیازپام (Diazepam) دارویی مسکن و خواب‌آور است که در رده درمانی بنزودیازپین‌های طولانی اثر قرار می‌گیرد و متابولیت‎های کبدی آن نیز فعال هستند. دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز می‌شود. این دارو همچنین بعنوان ضد تشنج و شل‌کننده ماهیچه اسکلتی، درمان انقباض عضلانی، تب و تشنج در کودکان یا حمله صرع نیز استفاده می‌شود. دیازپام در کنترل اختلالات اضطراب یا برای تسکین کوتاه ‎مدت علایم اضطراب و درمان علایم قطع مصرف الکل مصرف می‌‎شود. دیازپام تزریقی جهت تسکین اضطراب و تنش قبل از جراحی، بعنوان پیش دارو مصرف می‎گردد. دیازپام همچنین بعنوان داروی کمکی از راه تزریقی وریدی پیش از برگرداندن ریتم طبیعی قلب به منظور کاهش اضطراب مصرف می‌شود. دیازپام تزریقی بعنوان داروی کمکی در درمان حملات صرعی و از راه خوراکی در اختلالات تشنجی (۱۴-۷ روز) به کار برده می‌شود. این دارو بعنوان داروی کمکی در تسکین اسپاسم عضلات اسکلتی نیز مصرف می‌شود.

هشدارها و عوارض جانبی:

در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، مصرف دیازپام را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید:

افسردگی، خواب‌آلودگی و منگی در طول روز بعد از مصرف دارو، اشکال در تکلم، تاکی‎کاردی و تپش قلب، تنگی ‌نفس، تغییر میل جنسی، عدم تعادل، بثورات جلدی، گلودرد، تب، لرز، کبودی یا خونریزی غیر عادی، تحریک‎پذیری و عصبانیت.

دیازپام می‌تواند اعتیادآور باشد و علایم ترک دارو ممکن است در صورت قطع ناگهانی آن روی دهد، علایم ترک دارو عبارتند از: گیجی، افت قوای ذهنی، دردهای شکمی، افزایش تعریق، تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا، یا احساس سوزن‌سوزن شدن.

تداخلات دارویی:

دیازپام اثرات مضعف CNS فنوتیازین‎‌ها، داروهای مخدر، باربیتورات‎ها، الکل، آنتی‌هیستامین‌ها، داروهای کاهنده فشار خون، مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAO)، بیهوش‎‌کننده‌های عمومی و داروهای ضد افسردگی را تشدید می‎کند. از مصرف همزمان خودداری کنید.

به منظور کاهش ترومبوز وریدی، فلبیت، تحریک موضعی و تورم تزریق وریدی دارو، نباید در وریدهای کوچک در پشت دست یا مچ صورت گیرد.

در صورتی که پس از چند هفته، اثربخشی دارو کاهش یافت، از افزایش مقدار مصرف بدون مشورت با پزشک خودداری شود.

به منظور کاهش احتمال بروز عوارض قطع مصرف دارو، مصرف این دارو باید به تدریج قطع شود.

بعنوان ضد تشنج، دوره درمان باید کامل شود و هیچ یک از نوبت‌هایمصرف فراموش نشوند.

مصرف طولانی مدت این دارو ممکن است موجب وابستگی جسمی و روانی گردد.

در صورت تزریق عضلانی، این دارو باید عمیقا در عضله دلتوئید تزریق گردد.

این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.

انفوزیون وریدی این دارو توصیه نمی‌شود.

!!! هشدار !!!
همراهان گرامی دارومارو، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و مجله پزشکی داروماروهیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد.
لطفا قبل از مصرف هرگونه دارو به صورت خود سرانه با پزشک معالج خود مشورت نمایید.

مجله پزشکی دارومارو